Ο ντόρος που προκλήθηκε από το ταξίδι το οποίο δεν έγινε ποτέ στη Νορβηγία για τον επαναληπτικό αγώνα του Τσάλεντς καπ ανάμεσα στην Στόντ και τον ΟΠΕΡ, ήταν, το δίχως άλλο, μεγάλος.
Η ρεθυμνιώτικη ομάδα, έφτασε στο σημείο, τέσσερις μέρες πριν τη διεξαγωγή του β’ αγώνα, να πάρει μια σκληρή απόφαση για τους φίλους της, αλλά και για τη δική της ιστορία, να μην ταξιδέψει στην σκανδιναβική πόλη θέλοντας έτσι να εκδηλώσει την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι οι τοπικοί φορείς «γύρισαν την πλάτη» στην παρθενική παρουσία ρεθυμνιώτικης ομάδας σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Ο πρόεδρος του ΟΠΕΡ, Κωστής Ψαρουδάκης παίρνει πάνω του όλο το βάρος της ευθύνης κι εξηγεί για πρώτη φορά με ανοιχτά χαρτιά τους λόγους που οδήγησαν, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ., σ’ αυτή την σκληρή απόφαση.
Οι μέρες έχουν περάσει, η ένταση έχει καταλαγιάσει. Ήρεμα και ξάστερα μίλησε στα «Ρ.Ν.», ρίχνοντας φως στην υπόθεση για να μην γίνονται «υποθέσεις» περί του θέματος.
– Τελικά τί συνέβη, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που ο ΟΠΕΡ δεν ταξίδεψε στη Νορβηγία;
«Tα πράγματα είναι πολύ απλά. Όταν έχεις έναν στόχο σε μια ομάδα, κάνεις φόκους εκεί, ακόμη κι αν… πας ακόμη καλύτερα! Και τί εννοώ μ’ αυτό… Με την αντρική ομάδα είχαμε θέσει ως στόχο το 2003, να βγούμε στην Ευρώπη. Τελικά ήρθε με την γυναικεία ομάδα 10 χρόνια μετά. Στην ουσία, αυτό συνέβη δίχως να το έχουμε επιδιώξει, δίχως να αποτελεί αυτοσκοπό μας.
Δεν είμαι όμως από τους ανθρώπους, που όταν η ομάδα θα φτάσει σ’ ένα επίπεδο θα βγω να πω στα παιδιά μου: – Σταματήστε να κερδίζετε, μην προχωράτε άλλο… Δεν μπορώ να το κάνω αυτό!
Από ‘κει και πέρα, βάλαμε τα πράγματα κάτω και είδαμε ότι είναι στη δικαιοδοσία μας να το προσπαθήσουμε και να επιβιώσουμε ή όχι.
Το να βγει μια ευρωπαϊκή ομάδα στο Ρέθυμνο -κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ αυτό- είναι υποχρέωση του εκάστοτε συλλόγου.
Είχαμε υποχρέωση να πάει η ομάδα στην Ευρώπη και γι’ αυτό έγινε ένας πρώιμος προγραμματισμός. Κατά την διάρκεια αυτού του προγραμματισμού, είδαμε ότι είναι πολύ ακριβότερος σε σύγκριση κόστους με τον περσινό. Αυτό δεν σήμαινε ότι η πορεία θα είναι -όπως και δήποτε- ανάλογη με την περσινή. Ίσως να έχουμε κάνει λάθος σε επιλογές ή η ομάδα δεν έχει «δέσει», όπως λένε οι αρμόδιοι προπονητές.. Αυτό όμως, έχει αντίκτυπο στη διοίκηση γιατί κανένας προϋπολογισμός καμιάς ομάδας δεν έχει το 100% των χρημάτων στην τσέπη του.
Μπήκαμε λοιπόν στην λογική να τον δημιουργήσουμε».
«Δεν ήταν οικονομικό το ζήτημα»
– Άρα ήταν χρηματικό το θέμα…
«Δεν είναι το οικονομικό. Δεν είναι ότι δεν είχαμε λεφτά να πάμε στη Νορβηγία. Πειραχτήκαμε από τις τοπικές αρχές που δεν στήριξαν ποτέ την προσπάθειά μας. Θα σας το δώσω να το καταλάβετε και μ’ έναν άλλο τρόπο.
Όλα αυτά τα χρόνια, ο ΟΠΕΡ δίνει αγώνες και κατεβάζει ομάδες, πολυμελείς αποστολές καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, οι οποίες μένουν σε ξενοδοχεία και πίνουν ή τρώνε στις καφετέριες ή στα εστιατόρια της πόλης. Ούτε δικά μου είναι τα ξενοδοχεία ούτε πηγαίνουν στις καφετέριές μου. Αυτός είναι ένας χειμερινός τουρισμός. Δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει κανένας τόσα χρόνια. Και η ΑΝΕΚ αλλά και Αegean, ήταν μέλημά τους παλιότερα να συμμετέχουν μαζί μας ως χορηγοί για να φέρνουμε αυτόν τον κόσμο στην πόλη μας».
– Από ‘κει και πέρα, τί είδους προβλήματα συναντήσατε;
«Δεν ήταν και λίγα και δεν είχαν να κάνουν αποκλειστικά με μας. Αρχικά συναντήσαμε πρόβλημα με τις άδειες των γηπέδων (την περιβόητη μονιμοποίηση των αυθαιρέτων). Βλέποντας αυτό το εμπόδιο, είχα φροντίσει να βρω τον δήμαρχο κ. Μαρινάκη και του είπα ότι θα πάω και θα δώσω τους αγώνες στα Χανιά ή και στο Ηράκλειο σε περίπτωση που το κλειστό αδυνατούσε να φιλοξενήσει αυτό το αθλητικό γεγονός. Αυτό το είχα κάνει τον περασμένο Αύγουστο»!
– Φτάνουμε λοιπόν τέσσερις ημέρες πριν τον επαναληπτικό στη Νορβηγία και βγάλατε μια ανακοίνωση απογοήτευσης σχετικά με την στάση που έδειξαν οι τοπικές αρχές, κοινοποιώντας ότι δεν θα μεταβείτε στο Στέινκερ.
«Δεν σου κρύβω ότι απογοητεύτηκα από τους ανθρώπους των τοπικών αρχών που δεν ήρθαν στο α’ ματς με εξαίρεση τον κ. Λαχνιδάκη. Καλέσαμε όλον τον κόσμο χωρίς ιδιαίτερες προσκλήσεις γιατί το ματς αποτελούσε, ένα ξεχωριστό γεγονός, μία ανοιχτή γιορτή για την πόλη ολόκληρη.
Είμαι δε σίγουρος ότι, αν η επιτυχία αυτή ερχόταν από άλλη ομάδα θα είχαν φωταγωγήσει την πόλη.
Από κει και πέρα, κάναμε ό,τι κάναμε. Αλήθεια όμως, δυσαρεστήθηκα πολύ».
– Ναι αλλά, έτσι όπως έγινε, ποιός τιμωρήθηκε περισσότερο; Οι τοπικές αρχές ή ο ΟΠΕΡ;
«Αυτό που έκανε ο ΟΠΕΡ, ελπίζω να το κάνει και κάποια άλλη ρεθυμνιώτικη ομάδα. Μακάρι κι άλλη μια ομάδα, να μπορέσει να φτάσει να παίξει ένα ευρωπαϊκό παιγνίδι, έστω ένα! Δεν θεωρώ ότι είναι φοβερό και τρομερό να μην παίξουμε το δεύτερο ματς.
Δεν είναι ότι η ομάδα μας δεν είχε χρήματα να πάει εκεί. Απλά είδαμε ότι δεν άξιζε τον κόπο να ανταποκριθούμε σ’ αυτή την πολιτεία ως σύλλογος.
Από ‘κει και πέρα τις χρηματικές συνέπειες θα τις επιβαρυνθούμε.
Ένα άλλο γεγονός που οφείλαμε να σκεφτούμε ως διοίκηση ήταν ότι, μετά το ματς με την Νάξο όπου η ομάδα αυτοκτόνησε στην κυριολεξία, είχε τρεις τραυματίες (Βέσι, Βασίλιεβα, Σημαντηράκη). Εγώ, ρωτώντας τον προπονητή μου, έπρεπε να σώσω τη χρονιά γιατί ερχόταν ένα «πονηρό» παιγνίδι με τη Σταυρούπολη. Αν χάναμε θα κινδυνεύαμε».
«Με στεναχώρησε η άγνοια και η αποχή»
-Υπήρξε από τις τοπικές αρχές κάποια αντίδραση, ένα κάποιο μήνυμα;
«Τη Δευτέρα μετά το ματς με πήραν από το γραφείο του δημάρχου και μου παν ότι ο κ. Μαρινάκης ήταν εκτός Ρεθύμνου. Δεν υπήρχε κάποιος αντί εκείνου να τον αντικαταστήσει…; Με την κυρία Λιονή δεν σας κρύβω ότι συζητήσαμε και βρήκαμε μια κοινή συνισταμένη στις κουβέντες μας. Θεωρώ ότι έχουμε πλέον μία καλή συνεργασία από την περιφέρεια προς εμάς στο μέτρο του δυνατού.
Εγώ προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ότι κάποιοι, ακόμη και την ώρα του αγώνα με την Στοντ, μου έλεγαν ότι δεν θα γίνει το ευρωπαϊκό παιγνίδι γιατί το γήπεδο δεν έχει άδεια. Στόμα με στόμα, έγινε το κακό και ο κόσμος ήταν λιγοστός στο γήπεδο».
– Ποιοι το είπαν αυτό;
«Το έλεγαν για μέρες άνθρωποι – φίλαθλοι μέσα στην πολιτεία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Όλα τα μίτινγκ με τους ανθρώπους της Συνομοσπονδίας έγιναν κανονικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί το έλεγαν από τη στιγμή που ο αγώνας θα γινόταν. Δεν καταλαβαίνω γιατί τους ενόχλησε ότι θα γινόταν ένα ευρωπαϊκό ματς και μάλιστα από τη στιγμή που οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο αγώνας θα γίνει κανονικά. Mε στεναχώρησαν η άγνοια, η αποχή και κάποιοι το έκαναν κι επιδεικτικά.
Ξαναλέω λοιπόν ότι, εμείς βλέπαμε ότι προχωράμε αλλά δεν μπορούσαμε και δεν ήταν δυνατόν να «σταματήσουμε την Ευρώπη».
Εγώ μπορεί να λειτουργώ με μια συντηρητική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια αλλά όταν λειτουργούμε σαν διοίκηση, δεν μπορούμε να βάλουμε το μαχαίρι στο λαιμό στο αγωνιστικό τμήμα και να πούμε ότι δεν θα βγει στην Ευρώπη..
Αυτό που λέγεται του στυλ… «Δεν έχουμε γήπεδο και γι’ αυτό δεν παίζουμε στην Ευρώπη», εγώ το θεωρώ εκτός λογικής. Γνώμη μου είναι ότι όταν μια ομάδα, έχει την ευκαιρία στην ιστορία της να βγει στο εξωτερικό, είναι υποχρεωμένη να το κάνει».
– Αφήνετε αιχμή προς το Ρέθυμνο Aegean που του δόθηκε η ευκαιρία δύο χρόνια τώρα να βγει στην Ευρώπη και δεν το έκανε…;
«Όχι δε με ενδιαφέρει ούτε μ’ αφορά τί κάνουν οι άλλες ομάδες.
Σαν άνθρωπος του βόλεϊ και του ΟΠΕΡ μιλώ και θεωρώ ότι είναι υποχρέωσή μας και δη εδώ στο Ρέθυμνο που το έχουν «πνίξει» οι άλλοι νομοί -γιατί έτσι έχουμε μάθει μια ζωή να λέμε ότι οι άλλοι νομοί φταίνε- να το βοηθήσουμε και να το αναδείξουμε.
Όχι λοιπόν, ο ίδιοι φταίμε γιατί δεν έχουμε δώσει χώρο να γίνουν αθλητικές εγκαταστάσεις. Οι ίδιοι φταίμε γιατί όταν η ΓΓΑ έδινε χρήματα στα Χανιά ή στο Ηράκλειο, εμείς ψάχναμε να βρούμε χώρους.
Αντιθέτως, όταν ζητήσαμε από την πολιτεία χρήματα έχοντας πλάνο, τα πήραμε έστω αυτά που μπορέσαμε.
Σ’ αυτή την πόλη δεν μας αρέσει να λέμε την αλήθεια. Τα πράγματα είναι απλά. Δεν ασκήθηκε η πίεση από τους τοπικούς φορείς».
«Αναλαμβάνω όλη την ευθύνη»
– Ξέρετε βέβαια ότι το ρίσκο που πήρατε επέφερε επικοινωνιακό πλήγμα.
«Προφανώς, αλλά εγώ είμαι αυτός που για ό,τι κάνω, αναλαμβάνω την ευθύνη. Οφείλαμε να προστατέψουμε την ομάδα μας».
– Εννοείτε ότι το πρόστιμο και τον αποκλεισμό θα τον χρεωθείτε εσείς….
«Το ανώτερο πρόστιμο πράγματι ήταν οι 10.000 ευρώ κι όχι οι 20.000 που ακούστηκε και λανθασμένα γράφτηκε. Έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε σ’ επαφή με την ευρωπαϊκή ομοσπονδία και να γίνει ένας διακανονισμός για να το πληρώσουμε.
Όσον αφορά τον αποκλεισμό, σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν πάρουμε μία από τις προνομιούχες θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη, θα χάσουμε αυτή την ευκαιρία. Ο αποκλεισμός μας είναι διετής, αλλά πρέπει να σας πω ότι είναι ημερολογιακός».
– Πόσο επηρεάστηκε ο σύλλογος χορηγικά;
«Μέχρι τώρα δεν έχω παρατηρήσει κάτι τέτοιο».
– Ποιές ήταν οι αντιδράσεις από την ΕΟΠΕ;
«Αυτοί που ξέρουν καλά τον Κωστή Ψαρουδάκη -ιδίως εκείνοι από την ΕΟΠΕ- είπαν: «Για να το κάνει ο Κωστής ξέρει το λόγο που φτάνει σ’ αυτή την πράξη».
Ήξεραν ότι η ψυχολογική κατάστασή μου δεν ήταν και η καλύτερη γι’ αυτό και είχα την υποστήριξη των συναδέλφων μου.
Υπάρχει πολύς κόσμος στο χώρο του βόλεϊ -και μη γελιόμαστε- στον οποίο δεν είμαι αρεστός. Πόσο μάλλον όταν βρίσκομαι σε μια θέση όπου μπορώ να κινώ τα νήματα μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες Στην πρώτη ευκαιρία που θα σε βρουν μπόσικο, θέλουν να βγάλουν χολή και θέλουν να σε «χτυπήσουν». Υπήρξαν κάποια δημοσιεύματα τα οποία, ωστόσο είχαν μικρή έκταση οφείλω να πω».
– Ισχύει ότι η ΕΟΠΕ χρωστάει στον ΟΠΕΡ;
«Ισχύει. Κάποιοι ξέρουν ότι με τον πρόεδρο έχουμε πολύ καλές σχέσεις. και θέλησαν να δημιουργήσουν πρόβλημα.
Μπορεί να είναι σοβαρό θέμα να μην κατεβαίνει μια ομάδα στην Ευρώπη, αλλά θέλαμε να σώσουμε τον ΟΠΕΡ και αυτό κάναμε εμείς. Κοιτάξαμε «το αύριο» του ΟΠΕΡ».
«Μπορούσαμε να δώσουμε δύο αγώνες στην Κρήτη»
– Υπήρχε παράθυρο διεξαγωγής των δύο αγώνων στην Κρήτη, προκειμένου να αποφευχθεί όλο αυτό;
«Ναι, σαφώς και υπήρχε. Εμείς δεν είχαμε στο μυαλό μας να μην ταξιδέψουμε. Μάλιστα προσφερθήκαμε να μεταφέρουμε με λεωφορεία την νορβηγική αποστολή.
Δεν θα υπήρχε λόγος να κάνουμε και αυτό.
Κι όντως, είχαμε όμως τη δυνατότητα να γίνουν οι αγώνες με δύο ημέρες διαφορά. Πρόθεσή μας ήταν όμως, να πάμε στην νορβηγική πόλη. Για ποιον λόγο τότε να μην δώσουμε και τους δύο αγώνες στην Κρήτη»;
– Ισχύει το «πενταπλούν» σχετικά με την απαγόρευση μεταγραφών παικτριών στην ερχόμενη περίοδο κι όλα όσα ελέχθησαν;
«Όχι φυσικά. Άλλωστε όλα, ίσως έχουν διαφορετική τροπή από τη νέα σεζόν. Υπάρχει και γραπτά, ρητά και κατηγορηματικά η συγκεκριμένη παράγραφος».
ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΟΠΕΡ
– Αγωνιστικά γιατί δεν πάει καλά ο ΟΠΕΡ;
«Θα σου πω κάτι απλό. Αν παίζαμε την 1η αγωνιστική με τον Ολυμπιακό θα ερχόταν 1.000 στο γήπεδο.
Δυστυχώς όμως, λόγω των μη αδειοδοτήσεων των γηπέδων παίξαμε τρεις εβδομάδες αργότερα και ημέρα Τετάρτη που έβρεχε και ήρθαν οι μισοί. Αγωνιστικά θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα εάν δεν σημειώναμε κάποιες ήττες στο τάι μπρέικ οι οποίες είχαν αντίκτυπο στην ψυχολογία μας. Εάν είχαμε πιο έμπειρες αθλήτριες, ίσως να είχαμε καταφέρει κάποιες νίκες.
Πρέπει να παραδεχθούμε όμως ότι είμαστε νέα μια ομάδα».
– Λέγεται ότι ο ΟΠΕΡ είναι κλειστό κλαμπ. Ποια είναι η δική σας θέση πάνω σ’ αυτό;
«Θα το πω λίγο «ωμά». Πάντα ήταν ανοιχτός ο σύλλογος να μπει όποιος ήθελε να βοηθήσει. Η διαφορά είναι ότι, όποτε ο ΟΠΕΡ αναδυόταν σε μεγάλες κατηγορίες, έμπαιναν κάποιοι οι οποίοι αναζητούσαν μονάχα την προσωπική τους προβολή».
– Το θυμόμαστε καλά αυτό από την εποχή των ανδρών. Τι συμβαίνει τώρα στην εποχή των γυναικών;
«Όταν κάναμε εκλογές πριν από λίγους μήνες -και δεν είναι τυχαίο αυτό- με εξαίρεση τον Ψαρουδάκη τον Κωστή και τον Γιάννη τον Μιχελουδάκη που βρίσκονται χρόνια στην ομάδα, όλα τα υπόλοιπα μέλη είναι καινούρια. Ειλικρινά τους ευχαριστώ αυτούς τους συνεργάτες όπως είναι ο Φραγκίσκος ο Φραγκιαδάκης, ο Νισσανάκης ο Γιάννης, ο Μιχάλης Μαυράκης, η Βάσω η Τσικουδάκη και ο παλιός Νίκος Αποστολάκης.
Από τους εφτά παράγοντες, οι δύο είναι παλιοί. Αυτό λοιπόν που λέγεται περί «κλειστού κλαμπ», δεν ευσταθεί.
Θα σας πω όμως και το άλλο. Έχει ιδρυθεί εδώ κι έναν χρόνο ο Νέος ΟΠΕΡ με ξεχωριστό 5μελες συμβούλιο που ασχολείται αποκλειστικά με τις ακαδημίες.
Εκεί απασχολούμε κάποιες έμπειρες παίκτριες που λειτουργούν ως προπονήτριες όπως είναι η Φίφη Σαπαρέφσκα με τα παιδιά τα οποία έχουμε. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πρόοδος με όλα τα μέλη να περιβάλλουν με μεγάλη αγάπη τα μικρά παιδιά.
Σας λέω κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει ένας που να ήθελε να βοηθήσει και τον παρεμποδίσαμε. Αυτοί που έρχονται για δική τους προβολή, τους απομόνωσε το ίδιο το άθλημα κι επειδή εμείς την αγαπάμε αυτή την ομάδα, φροντίζουμε και την κρατάμε εδώ και 22 χρόνια στο προσκήνιο».
– Μου δίνετε πάσα να ρωτήσω γιατί δεν συνέχισε η συνεργασία με το Αρκάδι;
Δεν θα έπρεπε να λειτουργεί το Αρκάδι υπό τη δική σας σκέπη; Ο ΟΠΕΡ άλλωστε αποτελεί την μεγάλη εικόνα.
«Παλιά είχαμε μια συνεργασία και το διοικούσαμε εμείς. Όταν όλο αυτό το τμήμα λειτουργούσε για κάμποσα χρόνια υπό τη σκέπη μας, το Αρκάδι λειτουργούσε με τις ακαδημίες του κι εμείς είχαμε τα μεγάλα τμήματα. Αυτό που γινόταν με τις ακαδημίες του Αρκαδιού είχε συνέπεια να μην φτάνουν πολλά παιδιά σε μας. Είδαμε λοιπόν ότι πρέπει να γαλουχούμε κάποια παιδιά με τη δική μας φιλοσοφία με τον δικό μας τρόπο. Όταν το κάναμε αυτό, ο χρόνος έδειξε ότι δικαιωθήκαμε γιατί πολλές κοπέλες δικές μας, βγήκαν κι έπαιξαν στην Α1. Είναι πολλές κοπέλες που πήγαν στην γυμναστική ακαδημία κι επέστρεψαν σε μας όπως είναι η Ροδινού, η Μυτιληναίου, η Μαστοραντωνάκη κι άλλα πολλά κορίτσια που δεν μου έρχονται στο μυαλό…»
– Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες στον ΟΠΕΡ ούτως ώστε να μην ξεφύγει οικονομικά το ρόστερ της ομάδας. Το λέω αυτό γιατί μπορεί στο μυαλό του κόσμου να έρχονται μέρες του ανδρικού βόλεϊ του 2005.
«Το λάθος που κάναμε με τους άνδρες είναι ότι η ομάδα ανέβαινε πολύ γρήγορα τις κατηγορίες. Τότε θυμάμαι ότι ζητούσαμε παίκτες από τα Χανιά κι από την υπόλοιπη Κρήτη και λόγω ανταγωνισμού δεν μας τους έδιναν!
Με τις γυναίκες αλλάξαμε τη φιλοσοφία μας. Το ταλέντο υπήρχε κι έτσι ανεβήκαμε με Ρεθυμνιώτισσες αθλήτριες, τις οποίες στην πορεία πλαισιώσαμε με κάποιες έμπειρες παίκτριες. Φέτος κάποιες αθλήτριες από το Ρέθυμνο, για τους δικούς τους λόγους, δεν συνέχισαν. Πρέπει να σας πω ότι, ακόμα και η Ιρίνα η Φεντότοβα έχει το δελτίο της σε μας, οπότε μη σας φανεί παράξενο να τη δείτε να αγωνίζεται.
Είμαι υπερήφανος που έχουμε μια ρεθυμνιώτικη ομάδα πλαισιωμένη με κοπέλες από το Ηράκλειο κι από τα Χανιά».
«Θα σώσουμε την παρτίδα στους άνδρες»
– Αυτά σ’ ό,τι αφορά τις γυναίκες. Σ’ ό,τι αφορά τους άνδρες, τι γίνεται;
«Νομίζω τα αποτελέσματα τα βλέπετε. Το έμψυχο δυναμικό είναι πολύ καλό, το μπάτζετ είναι μικρό και εκτιμώ ότι θα σώσουμε την παρτίδα και θα μείνουμε στην κατηγορία.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι είμαστε ένας σύλλογος που όλα αυτά τα χρόνια έχει προσπαθήσει να βγάλει αθλητές, να αναδείξει πρόσωπα και θεσμούς και φυσικά να ευχαριστήσει τον κόσμο που του αρέσει το βόλεϊ».
ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
– Πάμε σ’ ένα άλλο θέμα που σχετίζεται ωστόσο με τη δική σας παρουσία στις αθλητικές υποδομές του κλειστού. Υπήρξατε πρόεδρος του κλειστού «Μελίνα Μερκούρη». Το Ρέθυμνο υπήρξε προπονητική πόλη το Ελλάδα 2004. Τι κονδύλια απορροφήσαμε και τι έχει μείνει απ’ αυτά;
«Μέχρι το 2003 υπήρχε το πρόγραμμα Αθήνα 2004, όπου χρηματοδοτούσε τις πόλεις όπου μπορούσαν να αποτελέσουν προπονητικά κέντρα. Το κλειστό μας, τότε, ήταν μεν άρτιο αλλά χρειαζόταν ακόμη κάποια πράγματα όπως όργανα γυμναστικής.
Καταφέραμε και τα πήραμε και συγχρόνως είχε βγει ένα κονδύλι από τον τότε υφυπουργό Πολιτισμού κ. Κουράκη για να μπορούμε να φτιάξουμε το προπονητήριο πίσω από τα δικαστήρια.
Υπήρχε ο σκελετός αλλά όταν τα κλειστά μεταφέρθηκαν στους Δήμους, έπρεπε να γίνουν μελέτες, διαγωνισμοί οπότε υπήρξε μεγάλη χρονοτριβή. Τώρα πάει να τελειώσει, έπειτα από 8 χρόνια.
Πρέπει να πούμε όμως και το άλλο. Το 2004 όντως ήταν προπονητική πόλη το Ρέθυμνο;
– Δεν λάβαμε χρήματα στο Ρέθυμνο;- Γιατί τα πήραμε…; – Γιατί το επιδιώξαμε!
Το αν δεν έγινε δεύτερο κλειστό, οφείλεται σε μας που το 2003 καταφέραμε την τελευταία στιγμή να μην έχει εγκριθεί η μελέτη εκεί που βρίσκεται σήμερα το πάρκινγκ. Η μελέτη καθυστέρησε να πραγματοποιηθεί και ο κ. Κουράκης δεν κατάφερε να μας βγάλει την πίστωση.
Σε διαφορετική περίπτωση, θα είχαμε προλάβει όλο αυτό το χαμένο χρόνο. Φτάσαμε 10 χρόνια μετά για να καταφέρουμε να βρούμε χώρο για να γίνει το γήπεδο»!
– Ήταν αρκετά χρήματα αυτά για το κλειστό, έτσι δεν είναι;
«Είχαν βγει 80 εκ. δραχ. ήτοι 240.000 ευρώ. Τα πήραμε όλα εκτός από ένα μέρος. Τα μηχανήματα 9όργανα γυμναστικής που πήραμε ήταν επένδυση και για να ξέρετε, το μόνο που δεν αγοράσαμε ήταν το ταραφλέξ (η ειδική μοκέτα αγωνιστικού χώρου του βόλεϊ). Για να καταλάβετε, στο φάιναλ-4 που το χρησιμοποιήσαμε, δώσαμε 2.000 ευρώ γι’ αυτές τις τρεις μέρες!.
Αυτό είναι ενδεικτικό ότι ποτέ ως Ψαρουδάκης δεν χρησιμοποιούσα το κλειστό για το βόλεϊ.
Δεν σου κρύβω ότι, εγώ προσωπικά, είμαι ευτυχής που το κλειστό γυμναστήριο αυτά τα τελευταία χρόνια γεμίζει με κόσμο, γιατί το πρώτο βήμα το έκανε το βόλεϊ.
Τότε που ήμουν πρόεδρος με τον ΟΠΕΡ στην Α1, διαπιστώναμε ότι το κλειστό δεν χωρούσε τον κόσμο και κάθε τόσο, βάζαμε ολοένα και περισσότερες κερκίδες. Αυτό που βλέπω, μου αρκεί και με κάνει να νιώθω καλά».
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
– Ο πρόεδρος του ΟΠΕΡ έχει αδικήσει όλα αυτά τα χρόνια κάποιους (συνεργάτες, παίκτες, προπονητές κ.λπ.); – Υπάρχουν πρόσωπα που θα ήθελε να απευθυνθεί και να τους πει κάτι;
«Πιστεύω ότι δεν έχω αδικήσει κανέναν».
-Ποτέ κανέναν, δεν μπορεί…
«Αν τους έχω αδικήσει, δεν το γνωρίζω. Αν συμβαίνει ακόμα κι αυτό όμως, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν λάβει πάρα πολλά από το βόλεϊ. Αναγκάζομαι να είμαι σκληρός απέναντί τους γιατί θέλουν μονάχα να λαμβάνουν από το βόλεϊ κι όχι να δίνουν».
– Πόσο ζημιωμένος είναι ο πρόεδρος του ΟΠΕΡ;
«Ο πρόεδρος του ΟΠΕΡ είναι πολύ ζημιωμένος από την ενασχόλησή του με τον ΟΠΕΡ. Να είστε σίγουροι γι’ αυτό. Έχει μάθει να δέχεται τα λάθη του και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Θα το έχετε διαπιστώσει ότι στις μεγαλύτερες νίκες δεν βγαίνω ποτέ μπροστά. Και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτή η συνέντευξη, είναι η πρώτη που δίνω στα 21 χρόνια που βρίσκομαι στο βόλεϊ. Δεν έχω δώσει ποτέ καμία συνέντευξη. Ποτέ και πουθενά».
