Προσωπικά ανεξάρτητα από την ιδεολογική και πολιτική
μου καταβολή και τις απόψεις μου για το ποιες δυνάμεις τελικά μπορούν να
συναφθούν με την μεγάλη αλλαγή που οδηγεί στην αταξική κοινωνία και το
σοσιαλισμό, δεν διαπνέομαι από προκαταλήψεις έναντι των πολιτικών
κομμάτων που διαπνέονταν από προοδευτικές ιδέες. Και πάντα θεωρούσα
θετική τη συμβολή αυτών των προοδευτικών κομμάτων για την κοινωνική
αλλαγή.
Σήμερα όμως, κάποιων αριστερών κομμάτων η εξέλιξη και οι συμμαχίες
των με το κατ’ εξοχήν συντηρητικό κόμμα της Δεξιάς, στο όνομα της
Εθνικής ενότητας για την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την οικονομική
ενίσχυσή της, προκειμένου να ξεχρεωθεί και να βγει από την κρίση, όπως
διατείνονται.
Κατόπιν αυτής της εξελικτικής πορείας των αριστερών υποτίθεται, που
παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ, και της Δημοκρατικής Αριστεράς που ξεχώρισαν από
την Άλλη Αριστερά, δεν έχω καμιά ελπίδα σ’ αυτή την Αριστερά των
μνημονίων.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ η στάση των πιστών άλλοτε σ’ αυτό πολιτών, που το
κατέστησαν κομματίδιο και προβλέπεται στο μέλλον η άδοξη εξαφάνισή του
υπό τον κ. Ε. Βενιζέλο και τους λοιπούς του στελεχικού δυναμικού που
απομένουν στο πλάι του, είναι η άθλια προοπτική του.
Ένα κίνημα που φούντωσε και θέριεψε σε εθνικοδημοκρατικούς αγώνες και
κοινωνικές ιδεολογικές αντιλήψεις με σοσιαλιστικό περιεχόμενο, υπό την
αρχηγία ενός μεγάλου και χαρισματικού ηγέτη και που κατάφερε να
συσπειρώσει τις προοδευτικές και αντιστασιακές δυνάμεις και καταβολές
στις γραμμές του, δυστυχώς σήμερα μόνο θλίψη και απογοήτευση προκαλεί.
Θα επιζήσει το ΠΑΣΟΚ μετά από τη συμμαχία του με τη Ν.Δ προκειμένου
να σώσουν τη χώρα, υποτίθεται, υποκύπτοντας στους επαχθείς όρους των
μνημονίων και της Γερμανίας;
Οι ενδείξεις των ως τώρα δείχνουν πως το τέλος, το άδοξο τέλος ενός
κινήματος που κυβέρνησε τη χώρα και προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις που
χρειαζόταν η χώρα, πλησιάζει. Και το κόμμα της Ν.Δ. υπέστη καθίζηση αλλά
χάρη στην ανάθεση από τις εκλογές του 89 στο ΠΑΣΟΚ και τη διαχείριση
της εξουσίας που έκανε υπό την αρχηγία του Γ. Παπανδρέου, η δεξιά
γλύτωσε τη δική της καθίζηση ως το βυθό.
Και τώρα η τρικομματική συμμαχία προσπαθεί να περάσει την ιδέα ότι αγωνίζεται για τη σωτηρία της χώρας.
Και εντός των ημερών θα ξεκαθαρίσει η συμφωνία με την τρόικα και οι
απεχθείς όροι της, προκειμένου για την οικονομική βοήθειά της και την
συνέχεια των βασάνων του λαού μας.
Περιμένουμε πόσοι και ποιοι θα ψηφίσουν τους όρους της συμφωνίας.
Κοντός ψαλμός.
