Η Ελλάδα βρίσκεται για άλλη μια φορά στην κόψη του ξυραφιού… Η Τρόικα και η Γερμανία συμπεριφέρονται στη χώρα μας σαν να μην έχει επιτύχει το παραμικρό! Κι όμως στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε η πιο βίαιη οικονομική – δημοσιονομική προσαρμογή σε περίοδο ειρήνης. Με «πόνο και δάκρυα» η πατρίδα μας εφαρμόζει ένα πρόγραμμα -σε πολλές παραμέτρους του άδικο για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας- με καθυστερήσεις σε άλλους τομείς, αλλά παρ’ όλα αυτά με σημαντική επιτυχία στο μεγαλύτερο μέρος του…
Κι όμως, ένα βήμα πριν την αποδέσμευσή της από τον κορμό του προγράμματος δέχεται αφόρητες πιέσεις που φαινομενικά μοιάζουν ανεξήγητες… Η Γερμανία και ο κ. Σόιμπλε με μια «προτεσταντική αντίληψη» της οικονομίας και της πολιτικής τραβούν το σχοινί με τη σιγουριά του ισχυρού και την τιμωρητική συμπεριφορά που τους χαρακτηρίζει αδιαφορώντας για το σοβαρό ενδεχόμενο το σπάσιμο τους σχοινιού να έχει διαφορετικά αποτελέσματα από τις προσδοκίες που είχαν στην αρχή του προγράμματος.
Όσο οι μέρες περνούν δίνεται η αίσθηση ότι ο φόβος της Γαλλίας και της Ιταλίας είναι ένας βασικός παράγοντας για τη στάση της Γερμανίας και κατ’ επέκταση της Τρόικα. Αν «σκάσει» η Γαλλία ή/και η Ιταλία τότε τα πράγματα γι’ αυτούς λαμβάνουν άλλες διαστάσεις… Ανεξέλεγκτες!
Ο ασκός του Αιόλου ανοίγει και θα συμπαρασύρει στο διάβα του ό,τι με τόσο δάκρυ και πόνο «κερδήθηκε» τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης… Η Ελλάδα λοιπόν προσφέρεται -και πάλι- για παραδειγματισμό… Οι όποιες «εκπτώσεις» από τον κ. Σόιμπλε εξαντλήθηκαν στην ανεκτικότητα που έδειξε στη Γαλλία.
Έχουν -όσοι αξιολογούν έτσι τα πράγματα- τη «βεβαιότητα» ότι με μια τρίμηνη ή -καλύτερα- εξάμηνη παράταση του ισχύοντος προγράμματος θα «δέσουν» την επόμενη κυβέρνηση και ταυτόχρονα θα στείλουν ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν πίσω «σε βασικές αρχές και διαδικασίες» λόγω εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων ή ανακατατάξεων σε άλλες χώρες… Η μικρή «εκπτωτική» ανοχή στη Γαλλία έγινε λόγω οικονομικού μεγέθους που αν «σκάσει» οι επιπτώσεις δεν θα μπορούν να ελεγχθούν.
Μα αν έτσι έχουν τα πράγματα για την Τρόικα και τη Γερμανία τότε πιέζουν σίγουρα για πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, κάτι που ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την επιτυχία των σχεδίων τους. Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση διακηρύσσει ότι θα καταργήσει τους μνημονιακούς εφαρμοστικούς νόμους και θα ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις… Πάνω σε ποια βάση λοιπόν ελπίζει η Ύπατη Αρμοστεία-Τρόικα ότι θα «δέσει» πολιτικά και οικονομικά μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα η όλη στάση τους απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση επιτείνει την αβεβαιότητα και την πολιτική αστάθεια; Είναι άραγε στα σχέδιά τους κάτι τέτοιο; Είναι ο ρόλος τους να επηρεάζουν και να κατευθύνουν τις πολιτικές εξελίξεις; Όλα τούτα είναι επικίνδυνα πράγματα!
Είναι ολοφάνερο ότι τέτοιες ασφυκτικές-παράλογες πιέσεις σε μια περίοδο που -παρά τα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης- έχουν γίνει πάρα πολλά με τις θυσίες του ελληνικού λαού, με «πολύ πόνο και πολλά δάκρυα», με αδικίες και υπερβολές καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί και οι πολίτες σίγουρα είναι φύσει αδύνατον να αντέξουν! Η κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όριά της προ πολλού χρόνου!
Οι συνθήκες που δημιουργούν οι δανειστές μας δυστυχώς προεξοφλούν μια πολιτική και οικονομική αστάθεια που όχι μόνο ξεπερνά χρονικά τον πολιτικό βίο της σημερινής κυβέρνησης αλλά «σκάβει τα πολιτικά θεμέλια» και της επόμενης κυβέρνησης, όποια κι αν είναι αυτή.
Αν αντιλαμβάνονταν ότι πρέπει να «βάλουν νερό στο κρασί τους» θα ήμασταν πολύ ευτυχείς…
E-Mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
Twitter:@pgiannoulakis