Θα ήθελα, σήμερα, μολονότι δεν είμαι οδηγός παρά μόνο άλλοτε καβαλούσα ένα ποδήλατο, ως πεζός, να απευθυνθώ σε τρεις κατηγορίες ατόμων που κυκλοφορούν καθημερινά στους δρόμους και βρίσκονται, παρά τη θέλησή μου, συχνά εμπρός μου. Αναφέρομαι σε κάποιες περιπτώσεις οδηγών αυτοκινήτων ή μοτοσυκλετών και σε όσους βγάζουν βόλτα τα συμπαθή τετράποδά τους. Και θα απευθυνθώ σε αυτούς, γιατί, ακόμα κι αν οι καθημερινές σκοτούρες ίσως δεν τους αφήνουν να το θυμούνται, στο χέρι τους βρίσκεται και η δικιά τους και η δικιά μου ζωή.
Να σου θυμίσω πρώτα ότι, το ότι κρατάς τιμόνι στα χέρια σου δε σημαίνει ότι έχεις το προβάδισμα παντού έναντι εμού ή οποιουδήποτε άλλου πεζού. Στα πεζοδρόμια ή τους πεζόδρομους π.χ. το έχουμε εμείς, όχι εσύ, το ‘πιασες; Μπορεί να υποστηρίζεις τον Θρύλο ή το ΚΚΕ, αλλά στο κατακόκκινο φανάρι σταματούμε, δεν γκαζώνουμε, σοφεράντζα μου! Ούτε στα stop βιαζόμαστε να περάσουμε, αλλά κοκαλώνουμε μέχρι να αδειάσει από πεζούς και τροχοφόρα ο δρόμος, οκ, κακέκτυπο του Σουμάχερ; Κατόπιν, άσε το κινητό σε μιαν άκρη όταν οδηγείς, δε με νοιάζει το τσουχτερό πρόστιμο που θα φας αν σε γραπώσουν, αλλά με αυτό το μαραφέτι στο χέρι δεν έχεις το νου σου συγκεντρωμένο στον δρόμο και στην κίνηση. Και τέλος, χαμήλωσε την ένταση στη μουσική του ραδιοφώνου στο αμάξι σου, ποιος ο λόγος να μάθει καταμεσήμερο ή τα μεσάνυχτα π.χ. όλη η πόλη τα μουσικά σου γούστα ή τους νταλκάδες σου; Κατανοητός, (ψευτο)μαγκάκι μου, γιαλαντζί ραλίστα;
Την ίδια, λοιπόν, στιγμή εφόσον το οποιοδήποτε τετράποδο (κύων ή γάτα) δεν ξέρει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, οφείλει να τον γνωρίζει και να τον σέβεται και να τον εφαρμόζει όποιος το βγάζει για βόλτα, όπως, επίσης, και να τηρεί τους κανόνες καθαριότητας του φυσικού περιβάλλοντος και να μην αφήνει το ζώο του να αφοδεύει και να κοπρίζει ανεξέλεγκτο οπουδήποτε…
Τέλος, οι εποχούμενοι μοτοσυκλετών ας μην κρατάνε το κράνος στα χέρια από φόβο μήπως φορώντας το χαλάσουν την περιποιημένη τους κόμη και ας μην παραβιάζουν ευκολότερα των οδηγών αυτοκινήτων τους κανόνες προτεραιότητας, τα stop και τους κόκκινους σηματοδότες. Σε ό,τι αφορά το κράνος, ναι μεν το πρόστιμο είναι τσουχτερό αν δεν το φοράς, αλλά το φορούμε κυρίως γιατί είναι αποδεδειγμένα σωτήριο της εφήμερης ζωής μας και αποτρεπτικό σοβαρών ή δυσίατων τραυματισμών, ενώ σχετικά με το σεβασμό των σηματοδοτών και των stop και της προτεραιότητας των άλλων, ένα μόνο θα σημειώσω, βοηθά την αρμονική και δίχως εκνευρισμούς και ψυχοσωματική ταλαιπωρία συνύπαρξη όλων των οδηγών και των πεζών…
Αλήθεια, εσείς για όλες τις πιο πάνω σκέψεις τι έχετε να πείτε; Έχω πουθενά άδικο ή είμαι κάπου παράλογος ή αιθεροβάμων;
