Μία ακόμα απαιτητική και δύσκολη χρονιά έφτασε στο τέλος της για το Ναυτικό Όμιλο Ρεθύμνου. Μία χρονιά που ολοκληρώθηκε με επιτυχίες σε όλα τα τμήματα υδατοσφαίρισης, είτε σε ομαδικό είτε σε ατομικό επίπεδο. Ο προπονητής του Ομίλου, Κώστας Φιτσανάκης, μιλάει στα «Ρ.Ν.» και αναλύει γνωστές και άγνωστες στιγμές της σεζόν που ολοκληρώθηκε.
Ο έμπειρος προπονητής αποκαλύπτει τις συζητήσεις με την Γλυφάδα, η οποία του έκανε πρόταση ν’ αναλάβει τη γυναικεία ομάδα της. Έπειτα από συζητήσεις με τη διοίκηση, αποφάσισαν να πορευθούν από κοινού και να κάνουν το βήμα παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια στην Α1 Εθνική κατηγορία.
Η Έλενα Φαρμάκη επέστρεψε στο Ρέθυμνο και παράλληλα γίνονται κινήσεις για την περαιτέρω ενίσχυση της ομάδας. «Υπάρχει κίνητρο και όραμα», τονίζει χαρακτηριστικά ο Κώστας Φιτσανάκης. Η μεθοδική δουλειά θα συνεχιστεί στα τμήματα υποδομής, με τη Φλώρα Κυριακάκη να βρίσκεται στις κλήσεις των Ομοσπονδιακών προπονητών.
Ο νεαρός προπονητής αναλύει μέσα από τα «Ρ.Ν.» τη φιλοσοφία της ομάδας σε όλα τα επίπεδα, ξεχωρίζει στιγμές και αναρωτιέται πως θα ήταν τα πράγματα αν το Ρέθυμνο είχε μία αγωνιστική πισίνα. Επίσης, εκθειάζει την ψυχή που έδειξε η ανδρική ομάδα για να φτάσει στην παραμονή στην Α2. Ακόμα, τονίζει πως τα κορίτσια των τμημάτων υποδομής είναι πανέτοιμα για ένα μετάλλιο, που λόγω ατυχίας και συγκυριών δεν ήρθε φέτος.
Ο απολογισμός της χρονιά που ολοκληρώθηκε
Αρχικά, ο Κώστας Φιτσανάκης έκανε τον απολογισμό της αγωνιστικής χρονιάς που ολοκληρώθηκε, με αναφορά σε όλα τα τμήματα.
«Πέρυσι ξεκινώντας τη χρονιά, λέγαμε πως είχαμε μια επιτυχημένη προηγούμενη σεζόν. Ομολογουμένως δεν πιστεύαμε πως θα είχαμε μία ανάλογη χρονιά. Παρόλα αυτά, αποδείχθηκε πως η φετινή χρονιά ήταν πιο πετυχημένη από πέρυσι, παρά το γεγονός πως είχαμε περισσότερες δυσκολίες και δη απώλειες στο τεχνικό τιμ και άλλες.
Η χρονιά ολοκληρώθηκε πάρα πολύ καλά και τ’ αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά. Η ομάδα των Γυναικών κατέκτησε την 5η θέση της Α1 και συντήρησε αυτό που είχαμε θέσει, δηλαδή κάθε χρόνο να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω.
Η μεγάλη επιτυχία ήρθε με την παραμονή της ανδρικής ομάδας στην Α2 Εθνική κατηγορία. Είναι η πρώτη φορά που η ομάδα καταφέρνει κάτι τέτοιο, μιας και την προηγούμενη που το επιχειρήσαμε, αποτύχαμε.
Από ‘κει και πέρα, είχαμε σημαντικές και αξιοπρόσεκτες επιτυχίες στα ηλικιακά. Τα κορίτσια ολοκλήρωσαν μια χρονιά με πολλές επιτυχίες. Οι Νεανίδες κατέκτησαν την 4η θέση, όπως και οι Νέες Γυναίκες. Οι Κορασίδες ήταν 5ες, καθαρά από ατυχία. Αντικειμενικά και σύμφωνα με τη γνώμη πολλών ανθρώπων, έπρεπε να έχουν ένα μετάλλιο στο στήθος.
Τα αγόρια συντήρησαν μία παράδοση που μας θέλει στις μισές ηλικίες να είμαστε στην τελική φάση των Πανελληνίων πρωταθλημάτων, με την 7η θέση των Εφήβων και την 6η των Παίδων».
Δουλειά και προπόνηση το μυστικό της επιτυχίας
Ο προπονητής του ΝΟΡ επεσήμανε πως δεν είναι καθόλου εύκολη η συνέπεια και η συνέχεια στις επιτυχίες και αποκάλυψε το μυστικό.
-Πόσο δύσκολο είναι για μία επαρχιακή ομάδα και με περιορισμένες δυνατότητες στο κολυμβητήριό της, να έχει μία αξιοζήλευτη συνέπεια και συνέχεια σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες;
«Ομολογουμένως είναι πάρα πολύ δύσκολο. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο είναι πάρα πολλές. Είτε είναι τα ταξίδια, είτε το γεγονός πως δεν έχουμε έδρα, είτε το ότι δεν μπορούμε να απλώσουμε τις ώρες μας για να κάνει κάθε ομάδα κανονική προπόνηση. Μάλλον έχουμε συνηθίσει. Έχουμε σταματήσει να μεμψιμοιρούμε και προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά. Τουλάχιστον φαίνεται πως έχουμε προχωρήσει καλά, κάνοντας σημαντικά βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια».
-Μυστικό υπάρχει; Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας;
«Υπάρχει. Όρεξη. Πολλές ώρες στην πισίνα. Πολλές ώρες προπόνησης με τα παιδιά. Προπονήσεις τα Σάββατα, τις Κυριακές, τις αργίες. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με λύσεις και όχι με λόγια. Αυτό που μετράει είναι πως βλέπουμε αποτέλεσμα. Το δύσκολο θα ήταν να κάνουμε όλες αυτές τις θυσίες και να μην έχουμε αποτέλεσμα».
Η τεχνογνωσία γύρω από την Α1 των Γυναικών και η αξιοποίηση των κοριτσιών από τα τμήματα υποδομής
Ξεκινώντας με τη γυναικεία ομάδα και την πορεία της στην Α1, ο Ηρακλειώτης προπονητής τονίζει πως είναι σημαντικό να έχει ανοδική πορεία και παράλληλα να αξιοποιεί τα παιδιά των τμημάτων υποδομής.
-Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με μία σειρά. Ξεκινώντας με τις Γυναίκες, που για 2η συνεχόμενη χρονιά η πρόκριση στην 4άδα κρίθηκε σ’ ένα ματς. Πως φτάσατε μέχρι εκεί και τί είναι αυτό που πρέπει ν’ αλλάξει, ώστε η ομάδα να κάνει το βήμα παραπάνω;
«Ο στόχος που έχει μπει για τις Γυναίκες είναι κάθε χρόνο να κάνουμε και ένα βήμα παραπάνω. Απ’ ό,τι φαίνεται και από τις παρουσίες μας τα τελευταία χρόνια στην Α1, κάθε χρόνο είμαστε και ένα σκαλοπάτι παραπάνω.
Σαφώς και δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον για μια ομάδα που δεν έχει έδρα. Με τα χρόνια, και εγώ σαν προπονητής και τα κορίτσια και η διοίκηση, έχουμε αποκτήσει μία τεχνογνωσία έτσι ώστε να είμαστε συνεπείς στους στόχους μας. Είναι δηλαδή θέμα τεχνογνωσίας της κατηγορίας.
Ξέρουμε πότε είναι σημαντικό να είμαστε καλά, πότε είναι σημαντικό να ξεκουράζεται η ομάδα. Έχουμε και ένα πρωτάθλημα με πολλές διακοπές, άρα η ομάδα δεν είναι σε θέση να είναι συνεχώς σε 100% κατάσταση από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξέρουμε πότε πρέπει να είμαστε καλά, το δουλεύουμε και αυτό μας έχει βγει. Έτσι έχουμε καταφέρει να είμαστε και στο επίπεδο που βρισκόμαστε τα τελευταία χρόνια.
Το ευτύχημα, βέβαια, είναι πως αρκετές αθλήτριες από τα τμήματα υποδομής πλαισιώνουν τη γυναικεία ομάδα και μάλιστα έχοντας ενεργό ρόλο και όχι απλά για τη συμμετοχή».
-Βοήθησε αυτό το γεγονός στο να φτάσουν τα τμήματα υποδομής να πρωταγωνιστούν σε Πανελλήνιο επίπεδο;
«Σαφώς. Όταν οι αθλήτριες έχουν παραστάσεις από την Α1 Εθνική κατηγορία, οι εμπειρίες και η δυναμική τους ξεχωρίζει. Αυτό τις βοήθησε να ανταγωνίζονται πλέον στα ίσια τις μεγάλες ομάδες».
-Το δείγμα των Νεανίδων ήταν το πλέον αντιπροσωπευτικό; Οι αθλήτριες της εν λόγω κατηγορίας αποκόμισαν πολλές εμπειρίες από την Α1. Πόσο τις βοήθησαν σε ομαδικό και σε ατομικό επίπεδο;
«Οι Νεανίδες κατέκτησαν την 4η θέση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Σε μία 4άδα που ήμασταν μαζί με Ολυμπιακό, Βουλιαγμένη και Γλυφάδα. Τα κορίτσια πραγματικά έδειξαν πως οι εμπειρίες και οι προσπάθειές τους όλα αυτά τα χρόνια, τις κατατάσσουν σαν 4η δύναμη στην Ελλάδα, άξια.
Αυτές οι επιτυχίες έχουν στρέψει τα βλέμματα των ομοσπονδιακών προπονητών πάνω τους. Δεν είναι λίγο πράγμα. Είναι τεράστια υπόθεση για έναν επαρχιακό σύλλογο. Η τερματοφύλακάς μας, η Φλώρα Κυριακάκη, κλήθηκε στην Εθνική. Αγωνίστηκε όλη τη χρονιά με τη γυναικεία ομάδα στην Α1. Ένα κορίτσι 16 ετών στάθηκε κάτι παραπάνω από καλά στο κορυφαίο επίπεδο, στα ηλιακά πρωταθλήματα ήταν μέσα στις κορυφαίες και η φυσική συνέπεια ήταν η κλήση στην Εθνική».
Το μετάλλιο που χάθηκε για πολλούς και διάφορους λόγους
Η πικρία δεν έχει φύγει ακόμα από τους ανθρώπους της ομάδας και φυσικά αφορά το χαμένο μετάλλιο στην κατηγορία των Κορασίδων. Η κουβέντα για τη διαιτησία και ο μικρός τελικός ανάμεσα σε δύο ομάδες που ο ΝΟΡ ήταν πολύ καλύτερος.
-Από την άλλη, οι Κορασίδες έφτασαν μία ανάσα από το πρώτο μετάλλιο του συλλόγου σε Πανελλήνιο επίπεδο. Πως έζησες αυτή την εμπειρία και τι ήταν αυτό που έμεινε στο φινάλε;
«Οι Κορασίδες είχαν μία άτυχη στιγμή. Ένα αποτέλεσμα σε άλλο αγώνα, καθόρισε την τύχη μας και δεν μπήκαμε στην 4άδα και εν τέλει βγήκαμε 5οι. Η αλήθεια είναι πως αν αυτό το αποτέλεσμα ερχόταν φυσιολογικά και όπως το περιμέναμε, θα είχαμε μία σίγουρη θέση στα μετάλλια. Αυτό που έμεινε, όμως, ήταν η πίκρα. Όχι απλά ήμασταν κοντά στο μετάλλιο, αλλά ξεχωρίζαμε από την 4η ομάδα και κάτω. Είχαμε μεγάλη αγωνιστική διαφορά και ήταν πολύ περίεργο να βλέπουμε ομάδες να διεκδικούν ένα μετάλλιο, που αν παίζαμε μαζί τους δεν θα ήταν καν ένα δυνατό παιχνίδι».
-Σαν προπονητής ελάχιστες φορές έχεις μιλήσει για τη διαιτησία. Αν είχε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων στο εναρκτήριο ματς με τη Βουλιαγμένη, η ομάδα σου θα είχε θέση στην 4άδα. Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε, θέλεις να κάνεις κάποιο σχόλιο επί τούτου;
«Με τη διαιτησία δεν θέλω να ασχολούμαι. Και όταν δεν μπορείς να μην ασχολείσαι, ακόμα και τότε το κάνω καλοπροαίρετα. Θεωρώ πως τα λάθη είναι ανθρώπινα. Το ότι δηλαδή δεν ασχολούμαι με τους διαιτητές, με έχει φέρει σε μία καλή διάθεση απέναντί τους.
Κακά τα ψέματα, όμως, υπήρξαν 2-3 σφυρίγματα, που αν ήταν διαφορετικά, όλα θα ήταν διαφορετικά στη συνέχεια. Δεν θα επεκταθώ περεταίρω. Το σημαντικό είναι να έχεις μία ομάδα που θα είσαι σε ένα επίπεδο και δεν θα χρειάζεται καμία βοήθεια από τη διαιτησία. Αν είχαν όλοι αυτό το σκεπτικό, τα πράγματα θα ήταν δίκαια.
Από το παιχνίδι με τη Βουλιαγμένη συγκεκριμένα, υπήρξε πίκρα για κάποια σφυρίγματα. Αν ο Ολυμπιακός στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων είχε κερδίσει τη Βουλιαγμένη, πράγμα αυτονόητο γιατί θυμίζω πως στον τελικό το ημίχρονο ήταν στο 9-1 και το άλλο παιχνίδι έληξε 8-8, θα μιλούσαμε διαφορετικά. Κάθε ομάδα, όμως δικαιούται μια κακή μέρα, είναι φυσιολογικό».
Άνδρες με ψυχή, πάθος και τη δύναμη του κόσμου
Η κουβέντα μας με τον Κώστα Φιτσανάκη πέρασε στο ανδρικό τμήμα και στην επεισοδιακή παραμονή στην Α2. Μία παραμονή που κρίθηκε στο τελευταίο παιχνίδι, στο τελευταίο λεπτό, στο ένα γκολ.
-Όσο αφορά την ανδρική ομάδα. Τί ήταν αυτό που την οδήγησε στην, εν τέλει επεισοδιακή, παραμονή της στην Α2 Εθνική κατηγορία;
«Δεν σας κρύβω πως ήταν μία περίεργη χρονιά για την ανδρική ομάδα. Αγωνιστήκαμε σε μία κατηγορία που δεν τη ξέραμε και αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Σαν ομάδα αργήσαμε να ξεκινήσουμε προπονήσεις και γενικότερα δεν είχαμε καλή προετοιμασία. Το πρωτάθλημα είχε πολλές διακοπές, δεν είχαμε ρυθμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι χάσαμε κάποια παιχνίδια που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει και πήραμε κάποια ματς που οι αντίπαλοι ήταν καλύτεροι από μας. Αυτό μαρτυρά την αστάθεια που υπήρχε γενικότερα στην κατηγορία.
Παρόλα αυτά είμαστε ευτυχείς που καταφέραμε να σώσουμε την κατηγορία, έστω και στο τελευταίο παιχνίδι. Ο Βόλος ήταν μία πάρα πολύ καλή ομάδα, που υπό άλλες συνθήκες, ίσως να μην υποβιβαζόταν. Είχε πάρα πολύ καλό ρόστερ.
Βγάλαμε, όμως, ψυχή. Είχαμε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και αυτό μας έδωσε ένα έξτρα κίνητρο. Μετά από πάρα πολλά χρόνια είχαμε δικούς μας ανθρώπους να μας υποστηρίζουν στα Χανιά και αυτό έδωσε το κάτι παραπάνω στα παιδιά. Αν αυτό το παιχνίδι το παίζαμε σε άλλη έδρα, ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Το ότι κάποιοι άνθρωποι ήρθαν και είδαν το παιχνίδι από κοντά και μας υποστήριξαν, είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα. Αυτό, όμως, μας κάνει να στενοχωριόμαστε ακόμα περισσότερο για το ζήτημα της έδρας. Μας άρεσε, αλλά στο φινάλε έμεινε το ερώτημα ‘κοίτα που θα μπορούσαμε να είμαστε».
-Και όλα αυτά για μία ανδρική ομάδα με έντονο το ρεθεμνιώτικο στοιχείο, αλλά και πολλά παιδιά από τις ακαδημίες να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
«Εκτός από δύο προσθήκες με έμπειρους αθλητές που γνωρίζουν καλά την κατηγορία, όλα τα παιδιά προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου. Αρκετά από αυτά είναι νεαρά σε ηλικία, αλλά έχουν καταφέρει να κερδίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό είναι «προϊόν» δουλειάς και προπόνησης.
Επίσης, καταφέραμε να καλύψουμε και τις απώλειες που είχαμε. Ο Μπουγιούρης πήρε μεταγραφή στη Βουλιαγμένη, ο Μανωλάκης αγωνίστηκε στη Γερμανία. Δύο παιδιά που όχι μόνο θα αγωνιζόντουσαν στο ανδρικό, αλλά θα ήταν και πρώτη γραμμή.
Ο Στράτος (σ.σ. Μανωλάκης) αγωνίστηκε με την Εθνική Γερμανίας στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μπακού και στο παιχνίδι με την Ουγγαρία πέτυχε 5 γκολ. Άρα, είναι ένα παιδί που θα μας έδινε το κάτι παραπάνω. Τελικά, όμως, βρήκαμε εκ των έσω τις λύσεις και αυτό είναι που κρατάμε».
Η στιγμή που κρατάει και εκείνη που θέλει να ξεχάσει
Ο προπονητής του ΝΟΡ αποκάλυψε στα «Ρ.Ν.» δύο στιγμές της χρονιάς που ολοκληρώθηκε. Μία θέλει να θυμάται και μία που δεν επιθυμεί καν να την σκέφτεται.
-Βλέποντας πλέον με καθαρό μυαλό τη χρονιά που ολοκληρώθηκε. Τί είναι αυτό που κρατάς και τί θέλεις να αφήσεις πίσω;
«Κρατάω τη στιγμή με την ανδρική ομάδα, όπου στα Χανιά ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του παιχνιδιού με τον Βόλο. Είχαμε νικήσει με ένα γκολ και είχαμε εξασφαλίσει τη παραμονή στην Α2. Το σφύριγμα, όμως, βρήκε εμένα, τον βοηθό προπονητή και 5 παίκτες στην εξέδρα, με αποβολή. Η μισή ομάδα ήμασταν στην εξέδρα και βλέπαμε τα τελευταία λεπτά, γεμάτοι πίεση και άγχος. Στο τελευταίο σφύριγμα, λοιπόν, η στιγμή ήταν τόσο φορτισμένη και τα συναισθήματα ήταν πάρα πολύ έντονα. Υπήρχε πίεση, κλάμα, εξάντληση και γενικότερα ξεχωριστές στιγμές. Αυτό λοιπόν το κρατάω και μου μένει, όπως και τα ίδια τα παιδιά θα έχουν ξεχωριστές αναμνήσεις από αυτό το συγκλονιστικό φινάλε.
Αυτό που θέλω να ξεχάσω και ν’ αφήσω πίσω είναι η πικρία την ώρα του μικρού τελικού στις Κορασίδες. Δε μπορούσα να πιστέψω πως εμείς δεν ήμασταν εκεί για να διεκδικήσουμε το μετάλλιο».
Όλα θα ήταν διαφορετικά με ένα κολυμβητήριο αγωνιστικών προδιαγραφών
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το κολυμβητήριο του ΝΟΡ δεν φιλοξενεί επίσημους αγώνες. Δεν είναι αγωνιστικών προδιαγραφών. Ο Κώστας Φιτσανάκης επισημαίνει τον ανταγωνισμό που υπάρχει με τα άλλα αθλήματα και πως τον επηρεάζει το κομμάτι της πισίνας.
-Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν το Ρέθυμνο είχε ένα κολυμβητήριο που θα μπορούσε να φιλοξενεί αγώνες; Μία πισίνα που θα έδινε τη δυνατότητα στον κόσμο να μάθει πράγματα γύρω από τον υγρό στίβο.
«Ο Ναυτικός Όμιλος Ρεθύμνου είναι ίσως η πιο… κρυφή μεγάλη ομάδα της πόλης. Το Ρέθυμνο είναι μία πόλη που αναλογικά αυτή τη στιγμή είναι από τις πιο αθλητικές στην Ελλάδα. Έχει πάρα πολλές ομάδες σε Εθνικές κατηγορίες και όλο αυτό είναι αντιστρόφως ανάλογο με τις υποδομές του.
Πόσο μάλλον όταν δεν έχεις μία πισίνα για να προβάλεις τους αγώνες σου και πρέπει να επιζήσεις σε μία μικρή πόλη, που παράλληλα έχει πάρα πολλές ομάδες. Το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και άλλα αθλήματα έχουν την προβολή τους. Ο κόσμος μπορεί να παρακολουθήσει αγώνες και οι γονείς να δουν από κοντά τις προσπάθειες των παιδιών τους.
Όλο αυτό δημιουργεί πολλαπλά μειονεκτήματα. Και στο κίνητρο των παιδιών και στο πόσο το γνωρίζει ο κόσμος για να φέρει κι άλλα παιδιά. Οι γονείς για να φέρουν τα παιδιά τους. Τα ίδια τα παιδιά να δουν τους φίλους και να έρθουν και αυτά στη συνέχεια.
Επίσης, σε οικονομικό επίπεδο. Δεν μπορείς να έχεις χορηγούς, καθώς δεν ενδιαφέρει κάποιον να διαφημιστεί όταν δεν υπάρχουν αγώνες και προβολή. Ακόμα, το ότι η ομάδα για να αγωνιστεί, θα πρέπει να πάει σε άλλη έδρα. Στα Χανιά, στο Ηράκλειο, στην Αθήνα. Αυτό σημαίνει έξοδα και όχι λίγα. Πάρα πολλά.
Τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά αν είχαμε μία αγωνιστική πισίνα».
–Η διοίκηση, όμως, αποδεικνύει με πράξεις πως είναι πάντα κοντά στην ομάδα. Θα μπορούσε να είχε ο Όμιλος συνέπεια και συνέχεια χωρίς την παρουσία του κ. Κουφάκη;
«Η στήριξη της διοίκησης είναι τεράστια. Η δουλειά που γίνεται είναι οργανωμένη, οι επιτυχίες που έρχονται, δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την τεράστια συμβολή της διοίκησης του Ομίλου. Ο κ. Κουφάκης ηγείται της όλης προσπάθειας και αν δεν ήταν ο κ. Μανώλης, όλο το οικοδόμημα αυτό δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Ειδικά σε περιόδους κρίσης, η οποία έχει πλήξει τα πάντα. Εμείς είμαστε σε θέση να έχουμε μία πισίνα, που με τη σωστή διαχείριση του κ. Κουφάκη, λειτουργεί χειμώνα-καλοκαίρι, δεν κλείνει ποτέ. Αυτό δε συμβαίνει σε κανένα κολυμβητήριο ανά την Ελλάδα».
Το «φλερτ» με τη Γλυφάδα που τελικά δεν ευοδώθηκε
Ο Κώστας Φιτσανάκης βρέθηκε στο στόχαστρο της Γλυφάδας για ν’ αναλάβει τη γυναικεία ομάδα. Ο έμπειρος προπονητής αποκαλύπτει το χρονικό των διαπραγματεύσεων και τους λόγους που τον οδήγησαν στην παραμονή του στο Ρέθυμνο.
-Πληροφορίες κάνουν λόγο πως βρέθηκες στο στόχαστρο της Γλυφάδας, για να αναλάβεις τα ηνία της γυναικείας ομάδας. Πως προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον και ποια ήταν η κατάληξή του;
«Αρχικά πρέπει να τονίσουμε πως η παρουσία του ΝΟΡ τα τελευταία χρόνια στη γυναικεία υδατοσφαίριση είναι δυναμική. Αυτό φάνηκε με την είσοδο του Κώστα Χατζηδάκη στο προπονητικό τιμ του Ολυμπιακού. Δηλαδή είμαστε άνθρωποι, που πιστεύουν στη δουλειά μας.
Το ενδιαφέρον της Γλυφάδας προέκυψε το τελευταίο διάστημα και αυτό τιμά εμένα τον ίδιο, τον σύλλογο και όλους τους ανθρώπους που τον περιβάλουν. Είχαμε κάποιες συζητήσεις με τους ανθρώπους της Γλυφάδας, θέσαμε κάποια πράγματα επί τάπητος, αλλά ουσιαστικά η συνεργασία δεν ευοδώθηκε.
Ο λόγος; Κάποια πράγματα στο ΝΟΡ λειτουργούν οικογενειακά. Κρίναμε πως αν έπαιρνα την απόφαση να «μετακομίσω» στη Γλυφάδα αυτή τη χρονιά, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα για τη συνέχεια του Ομίλου. Αποφασίσαμε με τη διοίκηση πως δεν θέλουμε να χαλάσουμε αυτό που έχουμε. Δεν ήταν η καλύτερη στιγμή.
Σε συζητήσεις που είχαμε με τον πρόεδρο, τον κ. Κουφάκη, δεν δυσκολευτήκαμε να πάρουμε την απόφαση. Αξιολογήσαμε τα υπέρ και τα κατά και νομίζω λειτουργήσαμε και οι δύο υπέρ του καλού της ομάδας.
Αυτή η ομάδα με έχει στηρίξει πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια και εγώ δουλεύω με όλη μου την ψυχή. Κάποια πράγματα τα βλέπεις με ένα ηθικό τρόπο. Είμαστε επαγγελματίες, αλλά είμαστε και άνθρωποι. Δεν μπορούσα να αφήσω την ομάδα ξεκρέμαστη σε κάποια δύσκολη στιγμή. Σαφώς, όμως, ήταν μία δύσκολη απόφαση».
Επιστροφή Έλενας Φαρμάκη και κινήσεις για περαιτέρω ενίσχυση
Ο σχεδιασμός της νέας χρονιάς ξεκίνησε και ήδη η Έλενα Φαρμάκη λογίζεται παίκτρια του ΝΟΡ. Μία σπουδαία προσθήκη-επιστροφή, που σε συνδυασμό με τις επόμενες, θα κάνουν το ΝΟΡ φαβορί για την είσοδο στην 4άδα, που είναι ο στόχος της ερχόμενης χρονιάς.
-Στη συζήτηση που είχατε με τον πρόεδρο, τον κ. Κουφάκη, τέθηκαν επί τάπητος και άλλα θέματα; Ζητήματα που αφορούν το μέλλον της ομάδας;
«Με τον πρόεδρο συζητήσαμε αρκετά θέματα. Συμφωνήσαμε ως προς τη φιλοσοφία της γυναικείας ομάδας και το πώς θα πορευθούμε από ‘δω και πέρα. Μέχρι τώρα κάναμε κάποια χρόνια που ήταν καλά και συμφωνήσαμε να έχουμε ανάλογη πορεία και όχι να κατεβάσουμε το επίπεδό μας.
Ο πρόεδρος το έδειξε έμπρακτα από την πρώτη κιόλας στιγμή και δη με την επιστροφή της Έλενας Φαρμάκη. Είναι μία σπουδαία αθλήτρια, την οποία είχαμε στο δυναμικό της τα προηγούμενα χρόνια, ενώ πέρυσι αγωνίστηκε στη γαλλική Λιλ. Η επιστροφή της, αμέσως αμέσως, κάνει ένα κλικ καλύτερη την ομάδα μας. Αυτό με ικανοποιεί και εμένα σαν προπονητή, γιατί βλέπω πως η ομάδα έχει κίνητρα για να δουλέψει και όραμα για το μέλλον.
Υπάρχουν κι άλλα πράγματα, όπως να φτιάξουμε ακόμα καλύτερα τις ηλικιακές μας κατηγορίες. Ήδη δουλεύουμε πάνω σε αυτή την κατεύθυνση. Θέλουμε να είμαστε υγιείς και δυνατοί και τα υπόλοιπα θα τα δείτε στην πορεία».
-Τέθηκαν οι στόχοι εν όψει της νέας χρονιάς;
«Στηριζόμενοι στο ‘κάθε χρόνο και καλύτερα’, εδώ και δύο σεζόν παλεύουμε στις λεπτομέρειες στο να μπούμε στα πλέι οφ. Ίσως ήρθε η στιγμή να μπούμε. Δεν μπορώ να το πω με σιγουριά, καθώς γενικότερα δεν μ’ αρέσει να μιλάω μ’ αυτό τον τρόπο. Θέλουμε, όμως, να φτιάξουμε το επίπεδό μας τόσο, ώστε να είμαστε άξιοι να προκριθούμε στην 4άδα».