Περί του δημοψηφίσματος ο λόγος…. Ενός δημοψηφίσματος που άργησε χρόνια να τεθεί στον ελληνικό λαό. Δεν θα φλυαρήσω! Θα πω όσο πιο σύντομα και απλά μπορώ την γνώμη μου σαν νέος άνθρωπος. Ήρθε ο καιρός να πούμε ένα δυνατό «ΟΧΙ» στα νέα μέτρα των «Θεσμών». Ήρθε η ώρα οι Ευρωπαίοι να βάλουν νερό στο κρασί τους και να μας αντιμετωπίσουν ως ίσους, γιατί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν μετριέται με ευρώ ακόμα κι αν αυτά είναι δισ. Τόσα χρόνια τους είχαμε συνηθίσει στα εύκολα «ναι» και τώρα προσπαθούν να φοβίσουν τον Έλληνα πολίτη με το παιχνίδι των τραπεζών, γιατί και οι ίδιοι είναι αμήχανοι με το δημοψήφισμα. Δεν ανήκω στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είμαι ψηφοφόρος του και, σίγουρα, αναγνωρίζω ότι ο κ. Τσίπρας δεν ήταν συνεπής στις προγραμματικές του δηλώσεις, αλλά μας δίνεται το δικαίωμα της άμεσης επιλογής. Πλέον το δικό μας χέρι, άμεσα, θα κρίνει την πορεία αυτού του τόπου, όχι οι «άλλοι», οι εκλεγμένοι – βολεμένοι της Βουλής.
Μακριά από κινδυνολογίες περί αποχώρησης απ’ την Ευρωζώνη, το ζητούμενο είναι άλλο. Πρέπει να δώσουμε το μήνυμα στην Ευρώπη ότι είμαστε ένα κυρίαρχο έθνος, ένας λαός με αξιοπρέπεια και θέληση. Να καταστήσουμε σαφές ότι η Ιδέα της Ευρώπης δεν είναι συμβατή με εκβιαστικές πολιτικές και ανισότητες, να εκφράσουμε την Ευρώπη που θέλουμε, μια Ευρώπη των λαών, μια Ευρώπη ισότητας, ανεξαρτησίας των εθνών και δημοκρατίας!
Την Κυριακή δεν θα ψηφίσουμε για το αν θέλουμε να αποχωρήσουμε απ’ την Ευρώπη και το ευρώ, αλλά για το κατά πόσο είμαστε σε θέση να προασπίσουμε τη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία και τις δημοκρατικές διαδικασίες της χώρας μας.
Δεν θα ψηφίσουμε στο «ναι ή όχι Ευρώπη» και αυτό πρέπει να γίνει σαφές. Ούτε το όχι στα νέα μέτρα των Θεσμών σημαίνει απαραίτητα πτώχευση. Ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί και τρέχει εδώ και μέρες στα ATM, πράγμα το οποίο δεν βοηθάει ούτε την κυβέρνηση ούτε κάνει καλό στην εικόνα μας στο εξωτερικό. Η όλη κατάσταση θέλει ψυχραιμία, περισυλλογή και ενότητα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διχαστούν οι Έλληνες πολίτες. Έτσι θέλουμε να μας θυμάται η Ιστορία; Σαν κότες σε κοτέτσι που η μια κότα τρώει την άλλη για να επιβιώσει; Σε αυτό είμαστε όλοι μαζί! Και αν είμαστε όλοι μαζί, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Αλλά τι λέω; Ένας άνεργος, ένας γονιός που δεν έχει να στείλει 10 ευρώ στο παιδί του που σπουδάζει, ένας απλήρωτος εργαζόμενος τι έχει να φοβηθεί αλήθεια;
Δεν θα φοβηθούμε, λοιπόν. Ο καθένας έχει την άποψή του και θα κληθεί να την στηρίξει την Κυριακή. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα και οι συνέπειές του πρέπει να μας βρουν ενωμένους και περήφανους. Οι καιροί είναι δύσκολοι, και στους δύσκολους καιρούς δεν χωράνε οι εύκολες λύσεις! Δεν ξέρουμε αν θα αντέξουμε, αλλά αξίζει να το δοκιμάσουμε. Ας γίνουμε μετά από καιρό ήρωες του εαυτού μας, επιλέγοντας συνειδητά, νηφάλια και ανεπηρέαστα. Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες, μπορούμε και μόνοι μας.
Δεν είναι κομματική επιλογή… Είναι εθνική!
* Ο Δημήτρης Λιναριτάκης είναι
φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Π.Κ.
