Καθημερινά, παρά την πασίδηλη τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη στη ζωή των ανθρώπων, παρατηρούμε ότι σε όλες τις κοινωνίες της γης συνυπάρχουν πολυποίκιλες, συχνά αντικρουόμενες μεταξύ τους, καταστάσεις που χαρίζουν, όμως, τέτοια έντονα χαρακτηριστικά ευθραυστότητας και ευμεταβλητότητας σε όλο το οικοδόμημα της κοινωνίας.
Από τη μια, είναι όσοι απολαμβάνουν ακόρεστα τα υλικά αγαθά και από την άλλη οι αμέτρητες στρατιές των ανέργων, των νεόπτωχων, των χωρίς πατρίδα ξεριζωμένων μεταναστών. Τους άνεργους, τους άσπιτους, τους φτωχούς, λοιπόν, τους συναντούμε, όχι μόνο στις φτωχογειτονιές του πλανήτη, αλλά και στις μεγαλουπόλεις, στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. Και καθημερινό φαινόμενο, αλίμονο, πλέον είναι οι κάθε είδους φυλετικές, εθνικές, θρησκευτικές και κοινωνικές διακρίσεις και διχόνοιες, οι οποίες διχάζουν τις κοινωνίες των ανθρώπων και δεν τις αφήνουν να προοδεύουν πραγματικά.
Οι άνθρωποι συγκρούονται και πολεμούν μεταξύ τους από τα αρχαία χρόνια. Άλλοτε, κινούμενοι από την πλεονεξία και τον πόθο απόκτησης υλικών αγαθών, άλλοτε από την αρχομανία, άλλοτε από τις διαφορετικές τους ιδέες. Όλα αυτά, όμως, αποτελούν αφορμές για διχόνοια μεταξύ των ανθρώπων. Η πραγματική αιτία, λοιπόν, είναι η υπερφίαλη αλαζονεία των ανθρώπων και η ανεπιστρεπτί απομάκρυνση από το Θεό. Κάθε φορά που απομακρύνονται οι φίλαυτοι και οι αλαζόνες από τις αρχές του Θεού, οδηγούνται και μακριά από την αγάπη και το σεβασμό προς το συνάνθρωπο και θέλουν, όπως ο Κάιν του Άβελ, το κακό του. Και μακριά όντες από την αγάπη, θέλουν το συνάνθρωπο υποχείριο και αντί να μοιράζονται μαζί του τα υλικά και τα πνευματικά θεόπεμπτα αγαθά, αρέσκονται να τα έχουν αυτοί όλα και έτσι συγκρούονται με τους άλλους, προκειμένου να είναι αυτοί οι μόνοι κυρίαρχοι επί της γης.
Και εάν ψάχνετε με ποιον τρόπο θα εξουδετερωθούν όσα σπρώχνουν τις κοινωνίες στη διχόνοια, η μεγαλαυχία, η υποκρισία και η απληστία δηλαδή, θα ήθελα -πέρα από την εναπόθεση, διά της πίστης, των ελπίδων ευόδωσης των καθημερινών κοινωνικών μας αγώνων στον Θεό για ψυχική και πνευματική και ηθική ενδυνάμωσή μας και αντιμετώπιση όσων δεινών φέρνουν στη ζωή μας εκείνοι που θέλουν να μας εκμεταλλεύονται- να σας θυμίσω στον επίλογό μου και τούτα τα λόγια του Λένιν για τον επί γης αγώνα που θα μετατρέπει και τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις κοινωνούς των υλικών αγαθών που οι λίγοι καρπώνονται εις βάρος των πολλών, «Η πάλη των εργατών, τότε μόνο γίνεται ταξική πάλη, όταν όλοι οι πρωτοπόροι εκπρόσωποι όλης της εργατικής τάξης, όλης της χώρας, συναισθανθούν ότι αποτελούν μια ενιαία εργατική τάξη και αρχίζουν να παλεύουν, όχι ενάντια στα χωριστά αφεντικά, αλλά ενάντια σε ολόκληρη την τάξη των κεφαλαιοκρατών και ενάντια στην κυβέρνηση που υποστηρίζει την τάξη αυτή…».
(Από την ανέκδοτη συλλογή δοκιμίων «Ηθοποιών Γεύμα»)
