Αποτελεί ένα φαινόμενο στο χώρο της μουσικής ερμηνείας ο Μάριος Φραγκούλης, που δικαιώνει όλο και περισσότερο το χαρακτηρισμό «ο εθνικός μας τενόρος».
Ίσως επειδή κατάφερε να γεφυρώσει ανόμοια ακούσματα σε ένα τέλειο αποτέλεσμα. Και όπως ο Μάνος Χατζηδάκης, ο συνθέτης που τον επηρέασε βαθειά, όπως ο ίδιος έχει αποκαλύψει σε πολλές συνεντεύξεις του, τόλμησε να καθιερώσει το λαϊκό τραγούδι στα σαλόνια έτσι κι αυτός τόνισε με την εξαιρετική φωνή του είδη τραγουδιών που απέχουν από το λυρικό ρεπερτόριο, δημιουργώντας φανατικό κύκλο υποστηρικτών.
Σε αντίθεση μάλιστα με άλλους συναδέλφους του, που έχουν ακούσει «τα εξ αμάξης» από δογματικούς του λυρικού τραγουδιού, κανένας από το χώρο δεν εναντιώθηκε στην επιλογή αυτή, χρωματίζοντάς την με τα σκοτεινά χρώματα των «φαρμακερών» σχολίων. Γιατί κατά γενική ομολογία κάθε τραγούδι αποκτά μια άλλη διάσταση όταν ερμηνεύεται από το Μάριο Φραγκούλη.
Αυτό διαπιστώσαμε ακόμα μια φορά στη συναυλία που έδωσε προχθές το βράδυ στη Φορτέτζα, με το γενικό τίτλο «Η Αγάπη θέλει δύο» με εξαιρετική παρτενέρ την Έλλη Πασπαλά στις καλύτερές της στιγμές.
Το κατάμεστο θέατρο, επιβεβαίωνε τη σταθερή προσήλωση του κοινού σε έναν καλλιτέχνη, που έχει καταφέρει να έχει αφοσιωμένους θαυμαστές. Μέχρι και στο FB του έχουν δημιουργήσει Fun Club λάτρεις του ταλέντου του από το Ρέθυμνο και μάλιστα πολύ νεαρής ηλικίας.
Ενώ ο αγαπημένος καλλιτέχνης κυριαρχούσε στη σκηνή με την Έλλη Πασπαλά σε τραγούδια του καλού ελληνικού κινηματογράφου, σκεπτόμαστε πως ήταν πραγματική τύχη για το κοινό της πόλης μας να παρακολουθεί καλλιτέχνες που μόλις είχαν επιστρέψει από μια θριαμβευτική περιοδεία στο εξωτερικό.
Ο Μάριος Φραγκούλης στη συναυλία που έδωσε στη Φορτέτζα το βράδυ της Τετάρτης, μας ταξίδεψε με τη φωνή του, ιδιαίτερα τραγουδώντας τη «Βαρκαρόλα» του Σταύρου Ξαρχάκου, μας γοήτευσε με την έξοχη σκηνική του παρουσία κι έδειξε πως η υποκριτική δεν παύει να συνοδεύει κάθε διαφορετική καλλιτεχνική του έκφραση.
Άλλωστε ο ίδιος είχε δηλώσει κάποτε ότι το τραγούδι παραμένει μια ενδιάμεση γέφυρα γι’ αυτόν κι ότι το θέατρο θα είναι ο τελικός προορισμός του. Δεν κρατάμε τίποτα από αυτά γιατί ο καλλιτέχνης είναι αρκετά νέος για να κάνει τελικές επιλογές. Και η μουσική σκηνή δεν παύει να είναι μια ισχυρή πρόκληση ιδιαίτερα όταν του έχει ήδη εξασφαλίσει διεθνή καριέρα.
Μετά το τέλος της συναυλίας κι ενώ το κοινό τον αποθέωνε, δεκάδες από τους θεατές, και μάλιστα χωρίς όριο ηλικίας, φρόντισαν να εξασφαλίσουν μια θέση έξω από τα καμαρίνια για το καθιερωμένο αυτόγραφο και μια φωτογραφία.
Οι πάντες ετοίμαζαν τις κάμερες στα κινητά τους και περίμεναν. Μόνο που οι καλλιτέχνες ήταν κατάκοποι και δεν θα έβγαιναν αμέσως, όπως τουλάχιστον διαβεβαίωναν οι συνεργάτες τους.
Ομολογούμε πως σταθήκαμε τυχεροί επειδή είχαμε προ διημέρου συνεννοηθεί για μια συνάντηση. Τουλάχιστον να ανταλλάσαμε δυο λόγια για χάρη του κοινού.
Ο Μάριος Φραγκούλης παρά την κούραση διατηρούσε το χαμόγελό του και την καλή του διάθεση, ενώ η σκέψη του ήταν ήδη στα Χανιά, στην επόμενη συναυλία. Για να επιβεβαιώσει ακόμα μια φορά ότι παραμένει τελειομανής σε ό,τι κάνει ακόμα και στη λεπτομέρεια, αφού αυτή κάνει τη διαφορά. Του θυμίζουμε κι εκείνος απαντά με πλατύ ζεστό χαμόγελο.
Δείχνει αμήχανος ακόμα κι όταν τον ρωτάμε πως νοιώθει σαν «εθνικός μας σταρ», βιάζεται ν’ αλλάξει θέμα κι είναι σαν να μας προειδοποιεί πως δεν θέλει προσωπικές ερωτήσεις.
Μα ο σκοπός μας είναι άλλος. Εκείνος κατάφερε να καθιερωθεί στο εξωτερικό με σκληρή δουλειά ομολογουμένως. Τι θα έλεγε λοιπόν στους νέους που αναγκάζονται να ξενιτευτούν: «Είναι κάτι σχετικό η επιτυχία» μας λέει και συμπληρώνει: «Εξαρτάται από τις συνθήκες. Δεν μπορείς να δώσεις συνταγή. Εύχομαι πάντως το καλύτερο σε όποιον αποφασίσει να δοκιμάσει».
Ο ίδιος πάντως εξακολουθεί να μοιράζεται το χρόνο του σε Νέα Υόρκη, Αθήνα.
Είναι γιατί αυτή η κατάσταση τον εξυπηρετεί, σύμφωνα με τον ίδιο αφού παίρνει ό,τι χρειάζεται για να προχωρεί στη ζωή του. Νέες εμπειρίες στο εξωτερικό, θεραπεία της νοσταλγίας στην πατρίδα του. Φαίνεται ευχαριστημένος από τη ζωή του και το παραδέχεται. Επιμένει όμως πως η Ελλάδα τον καλεί πάντα, γιατί εδώ θεμελιώθηκε ο συναισθηματικός του κόσμος. Η πατρίδα του παραμένει ένας ισχυρός μαγνήτης που τον τραβά πάντα κοντά της.
Γυρίζουμε στη συναυλία και στο ρεπερτόριο που ενθουσίασε τον κόσμο. Με ποια κριτήρια αλήθεια έγινε η επιλογή;
Ο Μάριος Φραγκούλης μας επαναλαμβάνει όσα είπε στη σκηνή:
«Ο ελληνικός κινηματογράφος συγκινεί πάντα. Ίσως επειδή δέθηκε με δικές μας προσωπικές στιγμές μιας άλλης καλύτερης εποχής. Και τα τραγούδια αρέσουν πάντα γιατί τόσο σημαντικοί άνθρωποι της τέχνης όπως η Μελίνα, ο Χόρν, η Αλίκη, ο Παπαμιχαήλ, η Ρένα Βλαχοπούλου, όλοι αυτοί που έγραψαν ιστορία με τις ταινίες τους τα πρωτοερμήνευσαν. Τα θέματα αυτά συγκινούν πάντα το κοινό γιατί ξυπνούν μνήμες και συναισθήματα. Κάτι που χρειάζεται η εποχή μας. Με αυτά αποκτάμε δύναμη, αισιοδοξία και θάρρος ό,τι καλύτερο για τις μέρες που ζούμε», καταλήγει.
Ο Μάριος Φραγκούλης δεν παύει να μιλά με ενθουσιασμό για τη συνεργασία του με την Έλλη Πασπαλά.
Όπως είχε πει προηγουμένως και επί σκηνής όταν καλησπέριζε το κοινό με θέρμη, «η Έλλη είναι μία σπουδαία τραγουδίστρια με μία ιστορία που όλοι γνωρίζουμε… Γνωριστήκαμε για πρώτη φορά πριν από μερικά χρόνια όταν παρουσιάσαμε την «Ρωμαϊκή Αγορά» του Μάνου Χατζιδάκι υπό την διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού και αμέσως συνδεθήκαμε σαν καλλιτέχνες. Την θαυμάζω για τις επιλογές της, την τεχνική της αλλά και το πόσο κομψή και λεπτεπίλεπτη είναι στο τραγούδι της. Όταν την κάλεσα να είναι μαζί μου στη φετινή παράσταση ήμουν σίγουρος πως θα ταιριάζαμε απόλυτα».
Τα ίδια θα ισχυρισθεί και η Έλλη Πασπαλά, η οποία δηλώνει συγκινημένη για το χώρο που βρίσκεται. Είναι φορτισμένη συναισθηματικά επειδή εδώ στη Φορτέτζα, εμφανίστηκε πριν από 30 χρόνια με το Μάνο Χατζηδάκη.
Τι μας θύμισε αλήθεια η εκλεκτή τραγουδίστρια. Εκείνη τη μαγική βραδιά που ο Μάνος Χατζηδάκης γέμισε με τις μελωδίες του το χώρο. Και στο διάλειμμα της συναυλίας είχε κρατήσει τη Φερενίκη Βαλαρή για να θυμηθούν την έξοχη συνεργασία τους στο «Πολύτροπο», πριν εκείνη αποφασίσει να γυρίσει στο Ρέθυμνο και να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.
Ο Μάριος Φραγκούλης μιλά με ενθουσιασμό και για το συνεργάτη του David Lynch, που συμμετείχε στην ορχήστρα με τενόρο και σοπράνο σαξόφωνο, φλάουτο, πίκολο, κρουστά. «Είναι καταπληκτικές οι ενορχηστρώσεις του» μας λέει. «Συνδυάζει ιδανικά το Ιρλανδέζικο πάθος με τα ελληνικά χρώματα και μας δίνει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα», επισημαίνει.
Η κουβέντα έρχεται και σε έναν ακόμα συνεργάτη του που συμμετείχε στην ορχήστρα με τσέλο, λύρα, μαντολίνο, κιθάρα, κρουστά το Γιώργο Καλούδη από τα Ακτούντα Ρεθύμνου. Έναν νέο ταλαντούχο καλλιτέχνη που τον ακολουθεί με επιτυχία και είναι έξοχος στη δουλειά του.
Διαπιστώνουμε όμως ότι ήδη έχουμε καταχραστεί τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτει ο Μάριος Φραγκούλης.
Δεν θέλουμε να τον κουράσουμε περισσότερο, γιατί θα πρέπει να φύγει αμέσως. Κι έτσι δεν ζητάμε λεπτομέρειες για τα μελλοντικά του σχέδια.
Άλλωστε τα έχει ανακοινώσει πολύ πρόσφατα. Στις 5 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιήσει μία μεγάλη συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, με εκλεκτή καλεσμένη του την Νορβηγίδα σοπράνο που έχει καθιερωθεί στο ρεπερτόριο της classical crossover μουσικής Sissel… Πρόκειται για μία συναυλία που θα περιλαμβάνει τραγούδια αγάπης και πολλά spiritual τραγούδια που αφορούν την ανθρώπινη αγωνία με μηνύματα για αγάπη, ειρήνη και αλληλεγγύη σε όλο τον κόσμο. Πολλά καινούργια τραγούδια και φυσικά κάποια από τα αγαπημένα του κομμάτια αγαπημένων συνθετών που τραγουδάει για πρώτη φορά. Η παράσταση θα κινηματογραφηθεί για την Αμερική και τον Καναδά και έτσι η παρουσία του κόσμου στην παράσταση θα είναι πολύ σημαντική και ουσιαστική, όπως και ο σκοπός της συναυλίας που είναι αφιερωμένη στους σκοπούς του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου «I Live For ME» (Όλα για τη Ζωή Μου).
Αμέσως μετά θα πραγματοποιήσει μία σειρά συναυλιών στην Ταϊλάνδη και την Τουρκία, καθώς και κάποιες συναυλίες στην Αμερική τον Νοέμβριο.
Στις 8 Νοεμβρίου θα τραγουδήσει σε μεγάλο θεατρικό Γκαλά στο Broadway της Νέας Υόρκης, ενώ ετοιμάζει έναν καινούργιο διεθνή δίσκο για το 2015.
Όμως οι θαυμαστές του συνεχίζουν ν’ αδημονούν κι εκείνος ζητά την κατανόησή τους, γιατί έχει ξεπεράσει πια τις αντοχές του μετά από μια τόσο δημιουργική παράσταση που τα έδωσε πραγματικά όλα επί σκηνής.
Τον ευχαριστούμε για το χρόνο του, δίνουμε «άφεση» που δεν θα απαντήσει σε όλες μας τις ερωτήσεις και ζητάμε μια δήλωση για το κοινό που τον παρακολούθησε.
«Το κοινό του Ρεθύμνου» μας λέει «παραμένει πιστό στην ποιότητα και πάντα με συγκινεί με το ενδιαφέρον και την αγάπη του. Νοιώθω τυχερός πάντα όταν βρίσκομαι στην πόλη σας».
