Ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου ήταν ο Μάρκος Κατσουλάκης, που την περασμένη μαύρη Δευτέρα 23 Ιουλίου κάηκε ζωντανός από την ανεξέλεγκτη πυρκαγιά στον παραλιακό οικισμό Μάτι στην Αθήνα. Κάηκε ζωντανός μαζί με τη σύζυγό του Κάτια, τον 20χρονο γιο του Πάρη, φοιτητή και την πεθερά του Λίτσα. Κάηκαν μαζί οι τέσσερις αγαπημένοι, μαζί με άλλους πολλούς, είκοσι έξι συνολικά, έξω από το εξοχικό του, εκεί κοντά στη λεωφόρο Μαραθώνος.
Ο Μάρκος ήταν Ρεθεμνιώτης, Αγιοβασιλειώτης, από τον Άγιο Ιωάννη τον Καμένο (κατά τραγική σύμπτωση).
Ο Μάρκος ήταν όμορφος, καλοκαμωμένος, γλεντιστής, λεβέντης, υποδειγματικός οικογενειάρχης, ευχάριστος στις παρέες του, γεμάτος χιούμορ, με κύριο χαρακτηριστικό του το χαμόγελο. Ήταν η περίπτωση που ταυτίζεται με το αρχαίο ρητό: «οία η μορφή τοιάδε και η ψυχή». Ήταν άνθρωπος με «μπέσα». Αυτός ο νέος άνθρωπος θύμιζε τους ανθρώπους του καλού – παλιού καιρού, που ο λόγος τους ήταν συμβόλαιο.
Εκτός από υποδειγματικός υπάλληλος των ΕΛΤΑ, στη Διεύθυνση των Χρηματοοικονομικών στην Αθήνα, ήταν πρωτοπόρος στο πολιτιστικό κίνημα των απόδημων Κρητικών του Λεκανοπεδίου Αττικής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τώρα ήταν εκλεγμένος πρόεδρος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας των Αγιοβασιλειώτικων πολιτιστικών συλλόγων της Αθήνας «Ο Πρέβελης». Και ήταν πάλι πρόεδρος, όταν το 2008 διοργανώθηκε στην επαρχία μας το 1ο διεθνές επιστημονικό συνέδριο για την πρώην επαρχία Αγίου Βασιλείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Συνδιοργανωτής ήταν ο Πρέβελης με τον Σύλλογο Επιστημόνων του τότε Δήμου Λάμπης.
Παραθέτω απόσπασμα από τον χαιρετισμό του αδικοχαμένου Μάρκου Κατσουλάκη, προέδρου τότε του Πρέβελη, ως δείγμα λόγου και πνεύματος και για να μάθουν, όσοι δεν τον ήξεραν, ποιος ήταν ο άνθρωπος και φίλος:
«Δεν χρειάζεται να αναφέρω πόσος χρόνος και πόση δουλειά χρειάστηκε, για να φτάσουμε στη σημερινή ημέρα. Θέλω να πω όμως ότι είμαι πάρα πολύ ευτυχής που έχω την τιμή, ως πρόεδρος της Ένωσης, να συμμετέχω στην ιστορική, θα τολμούσα να τη χαρακτηρίσω, στιγμή, να βρίσκομαι σήμερα στο βήμα και να προλογίζω την έναρξη του συνεδρίου μας. Ενός συνεδρίου, οι εργασίες του οποίου θα αναδείξουν την ιστορία, την γεωμορφία και τον πολιτισμό της περιοχής μας και θα αφήσουν σαν παρακαταθήκη, για τις γενιές που θα ακολουθήσουν, το υλικό για περαιτέρω έρευνα.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι εργάστηκαν (και είναι πολλοί), για να πραγματοποιηθεί το 1ο Επιστημονικό συνέδριο της επαρχίας μας και βέβαια τους χορηγούς μας, που χωρίς την δική τους βοήθεια θα ήταν αδύνατον να ευοδωθεί το εγχείρημα αυτό.
Τελειώνοντας θέλω να καλωσορίσω και να ευχαριστήσω τους εισηγητές, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας».
Πράγματι, αυτό το συνέδριο άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές 7 τόμους με πολύτιμα στοιχεία για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, που κυριολεκτικά λάτρευε ο Μάρκος Κατσουλάκης και ήταν μόνιμη έγνοια του το καλό, η ανάδειξη και προκοπή της.
Αυτές οι λέξεις ας είναι βάλσαμο παρηγοριάς στη μητέρα του, στον δευτερότοκο γιο του και τους άλλους οικείους του. Ας είναι λιβάνι για τις ψυχές όσων βρήκαν τραγικό θάνατο εκεί στο Μάτι και τις άλλες καημένες περιοχές της Αθήνας στις 23 και 24 του Ιουλίου.
Η τραγική κατάληξη του Μάρκου Κατσουλάκη, μακάρι να γίνει αφορμή για να φροντίσομε όλοι, άρχοντες και πολίτες, την προστασία του πολυτιμότερου αγαθού της ζωής και της πατρίδας μας (περιβάλλοντος, συνανθρώπων, θεσμών και πολιτιστικής κληρονομιάς).
* Ο Θεόδωρος Πελαντάκης είναι φιλόλογος
