Το δωδέκατο βιβλίο του με τίτλο «Το Σημάδι», παρουσίασε στο Ρέθυμνο, το απόγευμα της Τρίτης, ο δημοσιογράφος Μένιος Σακελλαρόπουλος. Το βιβλίο πραγματεύεται ουσιαστικά την ιδέα της «μιας στιγμής», καθώς η πλοκή περιστρέφεται γύρο από την ιδανική ζωή ενός νεαρού φοιτητή ιατρικής, ο οποίος έφτασε στο έγκλημα από την παρόρμηση μιας λάθος στιγμής.
«Το βιβλίο είναι προϊόν βιωματικής έμπνευσης, όπως και με όλα τα προηγούμενα έντεκα. Η διαδικασία στην οποία μπαίνω για να πάρω έμπνευση να ξεκινήσω να γράφω ακολουθεί μια συγκριμένη τροπή, καθώς βλέπω κάτι και σε συνδυασμό με την αίσθηση του ρεπόρτερ, μου έρχεται μια ιστορία η οποία συνήθως έχει αρχή, μέση και τέλος. Η έμπνευση για το συγκεκριμένο βιβλίο, ήρθε ενώ βρισκόμουν στον κεντρικό πεζόδρομο της Πάτρας, ενώ περπατούσα στο δρόμο με το παιδί μου σχετικά αργά το βράδυ, βλέπω πάρα πολλούς φοιτητές να κρατούν στα χέρια τους αλκοόλ και να ξεκινούν την βραδινή τους έξοδο. Σαν αποτέλεσμα αυτό ήταν και το βασικό ερέθισμα, για εμένα και εκεί μου ήρθε η ιστορία και ο χαρακτήρας του Στέφανου Δημητρίου, ενός εικοσάχρονου φοιτητή ιατρικής, ο οποίος βγαίνοντας να προμηθευτεί κάποια ποτά για ένα πάρτι που είχε για την καλή του, γυρίζει στο σπίτι και την βρίσκει, αγκαλιά με τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή του στην ιατρική σχολή. Υπό την επήρεια αλκοόλ και με θολωμένο το μυαλό ο Στέφανος μετά από συμπλοκή τραυματίζει θανάσιμα τον άλλο νεαρό. Εκεί ακριβώς ξεκινά και η οδύσσεια για τον Στέφανο, καθώς βλέπει ένα στιγμιαίο λάθος να του καταστρέφει τη ζωή και το μέλλον και να του αποδομεί όλα του τα όνειρα» δήλωσε στα «Ρ.Ν.» ο συγγραφέας σχετικά με την έμπνευσή του και το περιεχόμενο του νέου του βιβλίου.
Οι επισκέψεις στις φυλακές και το μήνυμα του βιβλίου
Η πλοκή του βιβλίου συνεχίζει με τον βασικό χαρακτήρα να καταδικάζεται και να ξεκινά από εκεί και μετά μια ανηλεή πορεία του ίδιου σε αρκετά σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας. Για τις ανάγκες της πλοκής ο κ. Σακελλαρόπουλος, επισκέφτηκε ο ίδιος αρκετές φυλακές και ανέφερε χαρακτηριστικά: «Σε αυτό το σημείο του βιβλίου, έπαιξε ρόλο και η προσωπική μου εμπειρία στο ρεπορτάζ, καθώς ξεκίνησα τις επισκέψεις στο δικαστικό μέγαρο Πάτρας, ενώ ακολούθησα όλη την πορεία με επισκέψεις, αρχικά στις φυλακές της Αυλώνας που πηγαίνουν οι πιο νέοι σε ηλικία κρατούμενοι, και αρκετοί ανήλικοι, όπου οι σκηνές ήταν συνταρακτικές βλέποντας δεκαοκτάχρονους αλλά και εικοσάχρονους ισοβίτες, ανθρώπους που για μια στιγμή καταστράφηκαν και κατέστρεψαν τις οικογένειές τους. Παράλληλα επισκέφθηκα την Θεσσαλονίκη, τα Διαβατά και τις φυλακές Βόλου».
Την ίδια στιγμή ο δημοσιογράφος-συγγραφέας, κάνοντας αναφορά στο ευρύτερο μήνυμα του βιβλίου τόνισε: «Ουσιαστικά το μήνυμα έχει μια διπλή ανάγνωση, καθώς από τη μια στόχο έχει να βάλει τον αναγνώστη στην σκέψη και στην προσοχή της «μιας στιγμής» στη ζωή, ενώ από την άλλη, το βιβλίο αυτό καθ’ αυτό τονίζει την αύξηση του ρατσισμού που υπάρχει στη χώρα μας, καθώς δυστυχώς στην Ελλάδα εύκολα υψώνουμε το δάχτυλο ακόμα και σήμερα ψάχνοντας συνεχώς «ενόχους».
Β. Παπαδάκης: «Ένα ευανάγνωστο βιβλίο με μηνύματα»
Εισηγητής στην παρουσίαση του βιβλίου ήταν ο Ρεθεμνιώτης εκπαιδευτικός Βαγγέλης Παπαδάκης, που συνιστά στο κοινό να το διαβάσει.
«Το βιβλίο το Μένιου είναι εξαιρετικά ευανάγνωστο και δίνει πάρα πολλά μηνύματα. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι γονείς, καθώς στην περίπτωση που ένας γονιός το διαβάσει θα βρει μέσα πιθανόν στοιχεία δικά του που αποφεύγει με την απουσία αυτοκριτικής πάνω σε αυτό. Σίγουρα όποιος το διαβάσει θα σκεφτεί πολύ, και μπορεί να ενδεχομένως να κάνει αυτή την αυτοκριτική που μπορεί να μην έχει κάνει ποτέ. Παράλληλα ένα άλλο κοινό που απευθύνεται το βιβλίο είναι οι νέοι, ακριβώς γιατί το βιβλίο πραγματεύεται την έννοια της «μιας στιγμής», μια προοπτική στην οποία, ιδίως οι μικρότερες ηλικίες πρέπει να δίνουν εξαιρετικά σημαντική βάση. Μέσα το βιβλίο δεν περιέχει ούτε φαμφάρες, ούτε περιττά λόγια, διαβάζεται απνευστί και σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον με την πλοκή και τη δομή του. Ένα βιβλίο που νομίζω ότι πρέπει να το διαβάσουν όλοι» είπε, μιλώντας στα «Ρ.Ν.» ο κ. Παπαδάκης.
