Έχουν περάσει έξι ή επτά χρόνια, έχω χάσει πια τον λογαριασμό, ύφεσης στη χώρα. Πάνε πια σχεδόν πέντε μήνες με τη νέα κυβέρνηση, που η χώρα είναι στην κόψη του ξυραφιού. Αλλά όλως περιέργως χωρίς να έχουν παρθεί νέα δάνεια η χώρα καταφέρνει και επιζεί. Δύσκολα, αλλά επιζεί!
Τόσα χρόνια μαθητής, φοιτητής και πολίτης ήξερα ότι η αριστερά και μόνο αυτή, κατεβαίνει παραδοσιακά πάντα στο πεζοδρόμιο, ζητώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης για τον κόσμο.
Συνέβη όμως πρόσφατα το αδιανόητο! Και ευχαριστώ το θεό που έζησα για να το δω και αυτό! Είδαμε επιτέλους και την άρχουσα τάξη, όλους όσους τέλος πάντων ανήκουν στο δεξιό ρεύμα, όπως ονομάζεται στην πολιτική, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να λαμβάνει την πρωτοποριακή, για την ιδεολογία που υποστηρίζει, απόφαση, να κατέβει σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που της είχε απομείνει: όχι τη μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του Ήλιου που λέει ο Ελύτης, αλλά με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, για να μη χάσουν το βόλεμα και την καλοπέραση, ξεχνώντας ότι οι ίδιοι είναι εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα ως εδώ.
Μένουμε Ευρώπη ήταν το κεντρικό σύνθημα, λες και η Ελλάδα θα μπορούσε στο εξής να μην είναι στην Ευρώπη, αλλά στην Αφρική. Αγνοούν πως έτσι κι αλλιώς ότι και να γίνει πάντα στην Ευρώπη θα ανήκει η χώρα μας, άσχετα αν όλοι αυτοί που διαδήλωναν στο σύνταγμα έκαναν φοβερές προσπάθειες, τις τελευταίες δεκαετίες, να την κάνουν χώρα της Αφρικής. Μέχρι και τον υπέργηρο πρώην πρωθυπουργό Μητσοτάκη κατέβασαν στο σύνταγμα, για να προσδώσουν άραγε τι; Παραπάνω κύρος στην εκδήλωση; Ενώ το κλου της εκδήλωσης, ο τελειότερος των Ελλήνων βουλευτών κύριος Άδωνης, έκανε τη φοβερή δήλωση ότι «αν χρεοκοπήσουμε, οι μανάδες, οι αδελφές και οι γυναίκες μας θα γίνουν παραδουλεύτρες και πόρνες».
Δεν κατάλαβα που είναι το πρόβλημά του, αφού το επάγγελμα της πόρνης είναι από τα αρχαιότερα (αρχαιότερο κατά τον Ηλία Πετρόπουλο είναι ο κλέφτης) και πολύ αξιοπρόσεκτα, άσχετα αν πάντα υπάρχουν ταμπού για το συγκεκριμένο επάγγελμα για πολλούς λόγους και μην ξεχνάμε ότι ο αλήστου μνήμης πρώην υπουργός Αλογοσκούφης, είχε αυξήσει ως δια μαγείας μέσα σε μια νύχτα το ΑΕΠ της χώρας 25%, βάζοντας μέσα τον τζίρο από την πορνεία. Η παραδουλεύτρα απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω, είναι μια εργασία, που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει εξαιρετική άνθηση λόγω της κρίσης και της ανεργίας, που την κάνουν αρκετές πτυχιούχες με διδακτορικά, ακόμα και άντρες, βελτιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τη διαβίωση της οικογένειάς τους. Μάλλον ο κ. Άδωνης δεν γνωρίζει ή δεν του έμαθαν, ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Εννοείται βέβαια ότι με τα παραπάνω δεν προτρέπω οποιονδήποτε για τέτοιου είδους επαγγέλματα. Απλά κάνω μια επισήμανση και άλλωστε καθένας είναι ελεύθερος να αποφασίζει πως θα πράξει στη ζωή του. Δεν τόλμησε βέβαια ο κ. Άδωνης να μας πει για το σύστημα υγείας που κυριολεκτικά διέλυσε σαν υπουργός, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα ποιος να ασχοληθεί; Το πιθανότερο είναι ότι με όσα λέει κατά διαστήματα και όσα έχει πράξει σαν υπουργός, είναι μάλλον ντροπή ο ίδιος και όσοι τον έστειλαν να μας εκπροσωπεί στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Συμφωνία θα γίνει και θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς, (ίσως και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) αυτό είναι ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή των διαπραγματεύσεων, αφού κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν ρισκάρει για το τσουνάμι που θα ακολουθήσει, γιατί κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς τι μέγεθος θα έχει και ποιον θα πάρει στο διάβα του… και επί πλέον μάλλον γνωρίζουν καλά άπαντες, ότι σε πολλές περιπτώσεις μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά…
Δεν μπορώ να ξέρω αν η συμφωνία που έκλεισε ή που θα κλείσει από στιγμή σε στιγμή, θα είναι βιώσιμη και ποιος ο λόγος να γίνει αν τελικά δεν είναι; Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι τι είδους περιπέτειες θα βιώσει πάλι η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, όπως άλλωστε γίνεται κάθε φορά, σε τέτοιες περιπτώσεις.
Πάντως περιμένω με αγωνία μόλις υπογραφεί το τρίτο μνημόνιο, όλους αυτούς τους φίλους του «Μένουμε Ευρώπη» να διαδηλώσουν με τον ίδιο ενθουσιασμό στο Σύνταγμα υπέρ του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Υποθέτω βέβαια ότι όλοι αυτοί οι Νεοδημοκρατικοπασοκοποταμισοχρησαυγήτες θα είναι ευχαριστημένοι που ο Αλέξης κατάλαβε επιτέλους το «συμφέρον» του τόπου, εφαρμόζοντας το δικό τους δόγμα που ήταν «οποιαδήποτε συμφωνία είναι καλύτερη από καθόλου συμφωνία». Προσωπικά δε, προσυπογράφω με χέρια και με πόδια το νέο μνημόνιο, γιατί ευτυχώς έτσι η γυναίκα μου και η κόρη μου, (η μητέρα μου ευτυχώς την γλίτωσε λόγω αποδημίας εις κύριο εδώ και πολλά χρόνια), δεν θα γίνουν ούτε πόρνες ούτε καθαρίστριες, όπως δήλωσε ο εξυπνότερος των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου κ. Γεωργιάδης.
Και μη χειρότερα…
ΥΓ. καλό θα ήταν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ να μην βρυχώνται σαν λιοντάρια στους Ευρωπαίους, όταν ξέρουν πολύ καλά ότι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα και να μην τάζουν λαγούς και πετραχήλια στον απλό κόσμο, θυμίζοντας απλά τα τραγικά σφάλματα των προκάτοχων τους που έφεραν τη χώρα ως εδώ. Ας κάνουν την πολιτική διαφορά με λόγια απλά, καθαρά και ξάστερα, λέγοντας την αλήθεια και μόνον αυτή και υποθέτω πως ο λαός τώρα πλέον, έχει και γνώση και κρίση, για να αξιολογήσει σωστά την όλη προσπάθεια, όταν θα έρθει η ώρα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα ακολουθήσουν με μαθηματική ακρίβεια την τύχη των προκατόχων τους, αφού δεν θα διαφέρουν σε τίποτε από αυτούς.
* Ο Βαγγέλης Παπαδάκις είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής
