Άλλοι μπορεί να βρίσκονται, στου πόνου το κρεβάτι,
πολλοί ίσως δεν έχουνε, ούτε να φάνε κάτι.
Κάποιοι θα είναι άστεγοι, πολλοί απελπισμένοι
κι άλλοι σε τόπους μακρινούς, θα ‘ναι ξενιτεμένοι.
Και τα παιδιά τα ορφανά, χωρίς γονιού το χάδι,
χωρίς φιλί και αγκαλιά, πριν κοιμηθούν το βράδυ.
Χριστέ μου νεογέννητε, να ρίξεις ένα βλέμμα,
σε όλα σου τα πλάσματα, που ζουν δυστυχισμένα.
Κι άπλωσε σε παρακαλώ, το χέρι να σκορπίσεις,
υγεία, αγάπη και χαρά σε όλους να χαρίσεις!
Χαρά Παπιομύτογλου -Παλάσση
