«Μήτηρ Θεού – Αρχείο Ιωάννου Παπαγεωργίου»

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων εορτασμού του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου της πόλεως Ρεθύμνης, την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019, στις 6.00 μ.μ., μετά την Ακολουθία της Ιεράς Παρακλήσεως (5:00 μ.μ.), θα πραγματοποιηθεί εντός του Ιερού Ναού η παρουσίαση του βιβλίου «Μήτηρ Θεού – Αρχείο † Ιωάννου Παπαγεωργίου».

Για το βιβλίο θα ομιλήσουν:

• Η κ. Αγλαΐα Παπαγεωργίου, εκπαιδευτικός, κόρη του Ιωάννη Παπαγεωργίου, εκ μέρους της οικογένειας, η οποία και θα παραδώσει το αρχείο στο Σεβ. Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιο.

• Η κ. Αθηνά Κυριακάκη-Σφακάκη, Συνταξιούχος Τραπεζικός-Ξεναγός-Συγγραφέας, υπεύθυνη της στοιχειοθέτησης του αρχείου και επιμέλειας της εκδόσεως.

Μετά το πέρας της παρουσίασης το βιβλίο θα προσφερθεί στους παρόντες από τον Επίσκοπό μας κ. Ευγένιο, ο οποίος και το έχει προλογίσει.

Παρακαλούμε όλους τους Θεοτοκόφιλους ανθρώπους του τόπου μας να παρακολουθήσουν την εκδήλωση αυτή.

Βιογραφικό σημείωμα του Ιωάννη Παπαγεωργίου που συνέταξε ο κ. Ιωάννης Χλουβεράκης, Φαρμακοποιός,για την έκδοση αυτή:

Τον Γιάννη Παπαγεωργίου είχα την εξαιρετική τύχη να γνωρίσω στο (τότε) Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας, τον Φεβρουάριο 1955, όταν απόκτησα την άδεια ασκήσεως της Φαρμακευτικής, από το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο. Έκτοτε μας συνέδεε μια ανέφελη φιλία, με ανταμώματα σε συνέδρια, στην Κρήτη, στην Αθήνα στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, του οποίου υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης και νομικός σύμβουλος πέραν της 40ετίας, αλλά και φλύαρα τηλεφωνήματα μέχρι και της προπαραμονής του θανάτου του (1.11.2014).

Αποτελεί ευχάριστη εκπλήρωση καθήκοντος να σκιαγραφήσω, εν συντομία, τα χαρακτηριστικά μιας πληθωρικής προσωπικότητας, όπως του Γιάννη Παπαγεωργίου, που τιμήθηκα από τη φιλία και την αγάπη του.

Ο Γιάννης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1928. Φοίτησε στο Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολείο. Σπούδασε Νομικές Επιστήμες και πτυχιούχος της Παντείου και της Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης – εξεπόνησε Διατριβή επί Διδακτορία «Το Δίκαιον περί Φαρμακείων» – από αρχαιοτάτης εποχής. Ευτύχησε να έχει σύντροφο της ζωής του την Ευδοκία Κυριάκου. Απόκτησε τρεις κόρες: την Αγλαΐα, την Αφροδίτη και την Κωνσταντίνα και μιλούσε με καμάρι για τον εγγονό του Δημητράκη – της Αφροδίτης και του Κωνσταντίνου Ντάλα.

Με ζήλο, επίμονη εργατικότητα και υπευθυνότητα πορεύτηκε στη ζωή. Υπάλληλος του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας ανέλαβε διευθυντής Φαρμάκων και Φαρμακείων και απέσπασε Έπαινο (με χρηματική αμοιβή) για τη μελέτη του «Η συμβολή των φαρμακοποιών εις τον αγώνα της Ανεξαρτησίας» (Περιοδικό Κοινωνική Επιθεώρησις – 1973). Εξάλλου τον Μάρτιο του 1963 διοργανώθηκε ομιλία από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ηρακλείου με θέμα «Η Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψις των Αγωνιστών του 1821», την οποία επανέλαβε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Ηρακλείου (ΣΕΑΠ) – αργότερα διανεμήθηκε στο Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Συνέδριο.

Τιμητικές διακρίσεις έλαβε και από τον Σύλλογο Πνευματικής Αναπτύξεως του Παιδιού και από Φαρμακευτικούς Συλλόγους για την προσφορά του στο επάγγελμα.

Μελετηρός και πειθαρχικός, αξιοποίησε τα φυσικά του προσόντα και ανέπτυξε πλούσια επιστημονική δραστηριότητα με πλήθος διαλέξεων και ανακοινώσεων σε συνέδρια, ως μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (ΕΕΣ), της Χριστιανικής Ένωσης Επιστημόνων, του Ελληνικού Εγκληματικού Ινστιτούτου, ως επίτιμος Πάρεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου Δημοσίων Υπηρεσιών (ΑΣΔΥ) και ως εμπειρογνώμων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) για την αναμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας της Κύπρου. Δίδαξε ως καθηγητής Κοινωνικής Παθολογίας, στις Σχολές Κοινωνικής Εργασίας Κοινωνικών Λειτουργών, Επισκεπτριών Αδελφών Νοσοκόμων Αθηνών και του ΕΕΣ. Επίσης στη Σχολή Επιμορφώσεως Δημοσίων Υπαλλήλων μαθήματα Διοικητικού Δικαίου και Φαρμακευτική Νομοθεσία στις Φαρμακευτικές Σχολές των πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Πατρών.

Κρητικολάτρης και εραστής της δημώδους ποιήσεως, όπου ο Ανώνυμος Λαός εκφράζει τα αισθήματά του, τις ανησυχίες του, τους πόθους του και τραγουδά τις ομορφιές, τις χαρές και τις λύπες της ζωής και περιγράφει κοινωνικές, οικογενειακές, πολιτικές και πολιτιστικές καταστάσεις, αποδελτίωσε παροιμίες και σαράντα χιλιάδες μαντιν(ι)άδες, κλασικό δείγμα λαϊκής ποιήσεως και μουσικής, προς την οποία αισθανόταν μια μυστική έλξη – θιασώτης και της όπερας. Ώριμος καρπός αυτού του μόχθου αποτελεί η μελέτη του «Ο Κρητικός και η Αγαπημένη του» (Ανάτυπο Περιοδικού «ΑΜΑΛΘΕΙΑ» της Ιστορικής Λαογραφικής Εταιρείας Νομού Λασιθίου (1984), τα «Γεράματα στη λαϊκή εμπειρία» και η «Εμπειρική σκοπιμότητα στις νεοελληνικές δεισιδαιμονίες» («ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ», τόμος ΛΒ’ και ΛΓ’).

Εξάλλου πιστός χριστιανός, μύστης της εν Χριστώ ζωής, με γνώσεις παραδοσιακής πνευματικότητας, με ιδιαίτερη κατάνυξη στάθηκε μπροστά στο σύμβολο της Θεομήτορος, με οικουμενική λατρεία, από την Παναγία Σουμελά του Πόντου έως τα μεγάλα προσκυνήματα της Μεσογείου όλης, του Μεξικού και όλης της Λατινικής Αμερικής έως την Αιθιοπία και τις Φιλιππίνες, και από τη θεραπεύτρια της Λούρδης έως την Κυρά της Γουαδελούπης, Θλιβομένων η χαρά! Ελπίς των απελπισμένων!

«Στην άχραντη Εικόνα Σου τα χείλη μας ολότρεμα ακουμπούμε, οι δύσκολες σαν έρχονται στιγμές,……», λέει ο ποιητής.

Συνειδητός ορθόδοξος, με φλεγόμενο ζήλο, μέγα έργο της ζωής του υπήρξε η συλλογή προσωνυμίων της Παναγίας, της «Πλατυτέρας των Ουρανών», και «παντός ακούσματος ανώτατον άκουσμα» κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας: Παναγία!

Ο λαός μας ο απλός, ο ασπούδαχτος, ο ταλαιπωρημένος, ο βασανισμένος, την έκανε σωστή μάνα του, που γύρω στ’ όνομά της έπλασε τα τραγούδια, τους θρύλους, τις παραδόσεις και ως τώρα της έδωσε χιλιάδες ονόματα, για τις χάρες και τις ικανότητές της.

Πολλές από τις προσωνυμίες ποικίλουν ανάλογα με τον χρόνο της εορτής, τα θαύματα, τις εποχές, τον τόπο, τον τύπο απεικόνισης στις εικόνες, αλλά η λαϊκή μας παράδοση περισσότερο την αποκαλεί Μεγαλόχαρη και Υπέρμαχο Στρατηγό – συνδυασμός του ανθρωπισμού και της ηθικής αντίστασης των ελευθέρων ανθρώπων.

Τέλος, η συνέκδοση του σχετικού αρχείου «ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ» προνοία της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου τιμά τον Σεβασμιώτατο κ.κ. Ευγένιο και κάνει το πνεύμα του +Γιάννη Παπαγεωργίου να αγαλλιά εκεί που βρίσκεται.

«………εν μέσω πνευμάτων τετελειωμένων.»