Μάθημα 1ο: Η αξία των χρημάτων είναι με τη συνείδηση των ανθρώπων ποσά αντιστρόφως ανάλογα, εάν λάβουμε υπόψη όσα μάς δίδασκαν στο σχολείο.
Η πρώτη ανεβαίνοντας στα ύψη, σπρώχνει στα Τάρταρα ανεπιστρεπτί τη δεύτερη όπως μάς διδάσκει η ζωή.
Μάθημα 2ο: Κάποια παλιά χρόνια, όπως μας έλεγαν οι δάσκαλοι. Στις ημέρες των Τριάντα.
Ήταν παράνομο. Να στηρίζεις τους νόμους του καθεστώτος. Ρώτα και τον Σωκράτη. Και ανήθικο. Να σωπαίνεις. Βλέποντας να τρέχει το αίμα των αθώων και ν’ αδειάζει το πορτοφόλι των φτωχών.
Μάθημα 3ο: Προσοχή στις ομόηχες λέξεις. Ό,τι ισχύει για το σχολείο, έχει ισχύ και στην καθημερινή ζωή. Άλλο τα λύτρα, άλλο τα λίτρα. Άλλο η μήτρα, άλλο η μίτρα. Επίσης, άλλο η τύχη, άλλο οι τοίχοι και άλλο τα τείχη…
Μάθημα 4ο: Το νου μας, λέγανε οι δάσκαλοι και συμβουλεύουν κι ολόκληρη η επίγεια ζωή μας και οι συναναστροφές μας με τους άλλους, στις υποκειμενικές και στις αντικειμενικές εκφράσεις: Τι θεωρείτε εσείς καλό για μένα; Αυτό θεωρείται καλό για μένα;
Τα παραπάνω και άλλα πολλά, κάποια πιο περίπλοκα ή σύνθετα και κάποια απλούστερα, μαθήματα συναντούμε όλες και όλοι καθημερινά στη ζωή μας. Απαιτούν όλα, όμως, τη διαρκή εγρήγορση και τη συνετή αντιμετώπισή τους, εάν θέλουμε να ξεπεράσουμε ανώδυνα τα όποια εμπόδια τα συνοδεύουν και να πάμε παρακάτω, μπροστά και με πρώτο και κύριο στόχο μας το κοινό καλό και δι’ αυτού το ατομικό…