Από το σχολείο και από τις αφηγήσεις των παππούδων μας ήλθαμε οι περισσότεροι από τη γενιά μου σε επαφή με την 28η Οκτωβρίου 1940.
Ακούσαμε και μάθαμε για τη γενναιότητα και τον πατριωτισμό των Ελλήνων στρατιωτών που πολέμησαν τον Ιταλό επίδοξο κατακτητή στα βουνά της Ηπείρου. Μας είπαν και μας δίδαξαν και για την αυταπάρνηση των γυναικόπαιδων που βοηθούσαν με κάθε τρόπο τον ελληνικό στρατό.
Και μας γέμιζαν περηφάνια και συγκίνηση τα λόγια των συγγενών και των δασκάλων ότι αρχής γενομένης από τον Οκτώβρη του ’40 και μέχρι τους πρώτους μήνες του επόμενου έτους οι πενιχρά εξοπλισμένοι Έλληνες Δαβίδ νικώντας τους Ιταλούς εμπειροπόλεμους Γολιάθ στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο ήταν αυτοί που με ευψυχία τους δίνουν ένα ηχηρό ράπισμα στον τότε φασισμό, φρενάρουν την ως τότε επέλαση των δυνάμεων του Άξονα και κρατούν την Ελλάδα ανεξάρτητη και ελεύθερη.
Πραγματικά, ανεξάρτητα από το σε ποιες «συμμαχίες» στρέφονται πειθήνιοι στις ιδεολογίες τους οι πολιτικοί ενός τόπου, θεωρώ ότι τούτο εμείς οι πολίτες έχουμε χρέος ως μέλη του κοινωνικού συνόλου: Να αγαπάμε όχι αλαζονικά τον εαυτό μας, αλλά ολόψυχα την πατρίδα μας, να την προστατεύουμε, χωρίς αντιπαλότητες, έμπρακτα από καθέναν που θέλει να την βλάψει και να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις και με σύνεση, ενότητα και ομόνοια για το καλό του τόπου μας κάθε στιγμή.
Κι όταν λέμε «ο τόπος και η πατρίδα μας», ας μην εννοούμε ό,τι από τούτη εδώ τη γη εξυπηρετεί τα υλικά συμφέροντα ολίγων εις βάρος των πολλών, αλλά το χώμα, τον ήλιο και το νερό της, που δίνουν σε όλους μας τα προς το ζην. Να εννοούμε και τις αδιαπραγμάτευτες αρχές και τις αξίες που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοί μας αφενός και τους τάφους αφετέρου όλων των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για να προκόψει αληθινά η ανθρώπινη ζωή σε αυτήν την άκρη της οικουμένης και να βγει από τα σκοτάδια της φτώχειας και της αμάθειας.
Και βέβαια, ας συμπεριλάβουμε και τις επόμενες γενιές προς τις οποίες έχουμε την άγραφη υποχρέωση να ανοίγουμε δρόμους για μια πιο ανθρώπινη καθημερινότητα και όχι να τους ορθώνουμε στείρες ιδεοληψίες και κάθε λογής φράχτες και εμπόδια…