Μαθηματικοφοβία και αριθμοί «γίγαντες»

Όμως τα μαθηματικά μπορεί να είναι διασκεδαστικά και κάποιες δύσκολες έννοιες για τους μαθητές να γίνονται πιο κατανοητές μέσα από διάφορες ιστορίες με μαθηματικό υπόβαθρο. Μια τέτοια ιστορία θα ήθελα να σας διηγηθώ, που νομίζω ότι θα εξάψει το ενδιαφέρον των περισσοτέρων.
Η ιστορία μας έχει σχέση με ένα θρύλο για την ανακάλυψη της σκακιέρας. Το σκάκι είναι από τα πιο παλιά παιχνίδια που υπάρχουν στον κόσμο, επινοήθηκε πριν πάρα πολλούς αιώνες και έτσι δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός ότι πλέχτηκαν γύρω του τόσοι θρύλοι.
Το σκάκι, σύμφωνα με το θρύλο, επινοήθηκε στη Ινδία. Ο βασιλιάς Σεράμ είχε ενθουσιαστεί με το τεράστιο πλήθος κινήσεων που μπορούσε να εκτελέσει κάποιος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Όταν έμαθε ότι ο δημιουργός του ήταν ένας από τους υπηκόους του, που ονομαζόταν Σέσσα, διέταξε να τον φέρουν μπροστά του για να τον ανταμείψει.
Ο Σέσσα ήταν ένας απλός δάσκαλος που έκανε μαθήματα για να ζήσει. Όταν παρουσιάστηκε στο βασιλιά υποκλίθηκε και εκείνος του είπε ότι «Είμαι αρκετά πλούσιος για να ικανοποιήσω οποιαδήποτε επιθυμία σου. Πες μόνο τι θες και θα το έχεις». Ο Σέσσα ζήτησε να σκεφτεί λίγο και είπε. «Θέλω ένα κόκκο σιταριού για το πρώτο τετράγωνο της σκακιέρας, 2 για το δεύτερο, για το τρίτο 8, για το τέταρτο 16 κοκ…». Να θυμίσω ότι η σκακιέρα έχει 64 τετράγωνα…
Ο Βασιλιάς προσβλήθηκε που του ζήτησε κάτι τόσο «ευτελές», έτσι διέταξε να τον πάρουν από μπροστά του και να ικανοποιήσουν την επιθυμία του. Είχαν περάσει δύο μέρες και στο δείπνο ο βασιλιάς ρώτησε αν ικανοποιήθηκε ο Σέσσα, οι σύμβουλοί του του είπαν ότι οι σοφοί ακόμα υπολογίζουν πόσους κόκκους πρέπει να του δώσουν. Ο βασιλιάς νευρίασε και ζήτησε να έρθουν οι σοφοί.
Όταν πήγαν του είπαν ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του Σέσσα, καθώς πρέπει να του δώσουν: 18.446.744.073.709.551.615 κόκκους σιταριού. Έχοντας μάλιστα υπόψιν ότι κάθε κόκκος ζυγίζει 0,053 γραμμάρια θα έπρεπε να του δώσουν: 977.677.436.907 τόνους σιταριού. Θα έπρεπε δηλαδή για να ικανοποιηθεί η επιθυμία του Σέσσα να μετατραπεί όλη η γη σε σιτοχώραφο, να αποξηρανθούν οι ωκεανοί και θάλασσες και να λιώσουν οι πάγοι.
Στο παραπάνω θρύλο εμφανίζονται κάποιοι αριθμοί «γίγαντες», οι οποίοι υπολογίζονται από τη θεωρία της γεωμετρικής προόδου που μαθαίνουν για πρώτη φορά οι μαθητές στη Β’ λυκείου, όμως ποιος αμφιβάλει ότι την παραπάνω ιστορία μπορούμε να την πούμε και σε ένα παιδί μικρότερης ηλικίας και έτσι να του εξάψουμε το μαθηματικό του ενδιαφέρον και με αντίστοιχες διηγήσεις να απομυθοποιήσουμε αυτό το τόσο «δύσκολο» μάθημα των μαθηματικών;