Από τον μακρύ κατάλογο των ονομάτων που οραματίστηκαν την ανάπτυξη του Ρεθύμνου και αγωνίστηκαν γι’ αυτήν μπήκε χθες σταυρός μπροστά σε ένα ακόμα σημαντικό όνομα. Ο Μανόλης Μπιρλιράκης είναι αυτή τη φορά ο ευπατρίδης που ακολούθησε τη μοίρα κάθε ανθρώπου.
Μαζί του κλείνει κι ένα κεφάλαιο από τη σύγχρονη ιστορία του Ρεθύμνου με υπογραφές που προκαλούν το δέος και τη αιώνια ευγνωμοσύνη του τόπου.
Η αναδρομή στις μνήμες που τον συνδέουν με τις μεγάλες στιγμές του τόπου έχει αφετηρία στο γραφείο της Αρκαδίου, όπου ήταν συνήθως σκυμμένος στα χαρτιά του.
Αν και ήρεμος, άνθρωπος πράος και τόσο ευχάριστος, δεν άφηνε δευτερόλεπτο του χρόνου ανεκμετάλλευτο. Είχε μια αξιοθαύμαστη ενέργεια που τη σεβάστηκε ακόμα και ο χρόνος κι άργησε πολύ να την επηρεάσει.
Σου έδινε την εντύπωση ανθρώπου που ασχολείται μόνο με τις υποθέσεις του. Κι όμως ήταν από τους πιο ενημερωμένους πολίτες έτοιμος να πάρει θέση και να έχει άποψη για κάθε θέμα.
Πάντα όμως χαμηλών τόνων, λάτρης του διαλόγου, ένας «Νέστορας» της επιχειρηματικής ζωής, πρόθυμος να προτείνει λύσεις για κάθε πρόβλημα, που συνήθως ήταν και οι πιο εφικτές για την περίσταση.
Ο Μανόλης Μπιρλιράκης, λακωνικός πάντα αλλά ουσιαστικός σε δράση και αποτέλεσμα, τεκμηρίωνε κάθε του άποψη και είχε έτοιμα τα επιχειρήματα που καθήλωσαν υπουργούς ανάπτυξης επειδή είχε πλήρη επίγνωση της διεθνούς κατάστασης σε όλους τους τομείς.
Κι εκεί που συζητούσε και σχολίαζε τα γεγονότα, αν τύχαινε κάποιος απλός άνθρωπος να του απευθύνει χαιρετισμό με βαθύ σεβασμό πάντα, εκείνος άφηνε τους τύπους και με ειλικρινές ενδιαφέρον ζητούσε να μάθει τα νέα του άλλου και να τον αποχαιρετήσει με λόγια πάντα της καρδιάς
Γι’ αυτό ξεχώριζε πάντα ο Μανόλης Μπιρλιράκης κι ήταν από τα πλέον αξιοσέβαστα πρόσωπα του Ρεθύμνου.
Ο ίδιος με τον αδελφό του Νίκο έζησαν τις πιο κρίσιμες εποχές, που η ανθρωπότητα δοκιμαζόταν από τις συνέπειες του πολέμου.
Η γενιά του είχε συνηθίσει να αγωνίζεται σε μια ηλικία που μόνο χαρές της ζωής περιμένουν να προσφερθούν.
Για τον Νίκο όμως και τον Μανόλη Μπιρλιράκη και ο πιο αθώος περίπατος ήταν αποστολή καθώς ήταν και οι δυο στην αντίσταση από τα πιο βασικά στελέχη.
Άνθρωποι του μόχθου αξιοποίησαν την πατρική περιουσία με τη σκληρή δουλειά τους και τη μεγάλη τους αρετή να βλέπουν πιο μακριά από τον καιρό τους.
Κάποιοι άλλοι στη θέση τους θα έμεναν στα κεκτημένα, απασχολούμενοι μόνο με τον εαυτό τους. Τα δυο αδέλφια όμως, γιατί ήταν πάντα μαζί σε κοινές προσπάθειες, ήξεραν και να μεγαλώνουν το βιος τους κάνοντας προσεκτικά βήματα και εξαιρετικό κουμάντο αλλά δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους και σε άλλους τομείς με περισσότερες υποσχέσεις προόδου.
Έτσι από το λάδι και τα παράγωγά του, πέρασαν στον χώρο του τουρισμού με το κεφάλι πάντα ψηλά και το όνομά τους γραμμένο με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της συνέπειας και της επαγγελματικής τιμής.
Ο Μανόλης Μπιρλιράκης ήταν από τους πρώτους που άκουσε με ενδιαφέρον τις σκέψεις μελλοντικής τουριστικής προβολής του Ρεθύμνου. Κι έβαλε πρόθυμα την υπογραφή του πλάι στις υπογραφές του Κώστα Χαμαράκη και Γιάννη Χαλκιαδάκη για την αγορά του πρώτου οικοπέδου στον Αδελιανό Κάμπο.
Τρία χρόνια αργότερα, το τεχνικό γραφείο Λουκάκη-Κονταργύρη-Λαμπάκη εξέδιδε την άδεια για την ανέγερση του πρώτου ξενοδοχείου διακοπών στο Ρεθύμνου. Η εταιρεία El Greco αποτέλεσε το πρώτο, ίσως, συνεργατικό εγχείρημα μιας ομάδας φιλοπρόοδων Ρεθεμνιωτών, οι οποίοι ήταν σε θέση να οραματισθούν για τον τόπο τους μιαν ανάπτυξη πολύ διαφορετική από αυτήν που επέβαλλαν οι συνθήκες στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Στα αρχικά μερίδια της εταιρείας εμφανίζονται τα ονόματα των: Μανώλη Γαβρά, Νίκου και Τάκη Δασκαλαντωνάκη, Στέλιου και Μάρκου Δημητρακάκη, Μανώλη Ζωνουδάκη, Μιχάλη Καλαϊτζιδάκη (Μπομπόλα), Ανδρέα Μπενάκη, Λευτέρη και Θεμιστοκλή Μυλωνάκη, Μανώλη και Νίκου Μπιρλιράκη, Μάρκου και Αντώνη Πολιουδάκη, Νίκου Σταγάκη, Στέλιου, Κώστα και Γιώργου Τσουρλάκη, Κωνσταντίνου Χαμαράκη και Γιάννη Χαλκιαδάκη.
Το 1974 πλέον -καθώς η έλευση της δικτατορίας είχε θέσει προσκόμματα στο πρωτοποριακό, για την εποχή του, σχέδιο, και είχε προκαλέσει σοβαρή καθυστέρηση στην υλοποίησή του- η πρώτη σύγχρονη ξενοδοχειακή μονάδα, 8 χιλ. έξω από την πόλη του Ρεθύμνου, πραγματοποιεί μια δοκιμαστική λειτουργία. Από την επόμενη χρονιά, το ξενοδοχείο El Greco υποδέχεται κανονικά τους πρώτους πελάτες του, λειτουργώντας σχεδόν ταυτόχρονα με το Ρίθυμνα των αδελφών Δασκαλαντωνάκη.
Ο Μανόλης Μπιρλιράκης συνεχίζει και μόνος τη δραστηριότητά του στον τομέα αυτό επιτυγχάνοντας να ενισχύσει την τουριστική υποδομή του Ρεθύμνου με μονάδες υποδειγματικές που σύντομα ανέδειξαν την πόλη στους προσφιλέστερους προορισμούς.
Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν η άψογη εργοδοτική του συμπεριφορά. Σου έδινε την εντύπωση ότι οι εργαζόμενοι είναι μέλη της οικογενείας του. Ήταν δίκαια αυστηρός αλλά και πάντα γεμάτος έγνοια για τους ανθρώπους που είχε στη δούλεψή του. Κι ήταν μεγάλη ικανοποίηση γι’ αυτόν να βλέπει τα ίχνη του στην πορεία των παιδιών του που με συνέπεια και σεβασμό ακολουθούν κατά γράμμα την φιλοσοφία του πατέρα τους και στον κόσμο του επιχειρείν και στις υποχρεώσεις κάθε υπεύθυνου πολίτη στην κοινωνία που ζει.
Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο ήταν η επόμενη βαθμίδα δράσης του Μανόλη Μπιρλιράκη. Από το 1993 μέχρι και το 2006 που απεχώρησε σύνδεσε το όνομά του με τις πλέον καινοτόμες δράσεις στον χώρο του επιχειρείν και πρωτοβουλίες όπως το ΒΙΟΠΑ που έμειναν στην ιστορία.
Ήταν από τους σημαντικότερους ανθρώπους αλλά δεν το αξιοποίησε ποτέ για εφήμερες και ανούσιες παρεμβάσεις. Κάθε του κίνηση είχε το συμφέρον του Ρεθύμνου και δεν άφησε ποτέ ευκαιρία να περάσει χωρίς να ενεργοποιήσει φορείς.
Η στάση του απέναντι στους λειτουργούς του τύπου ήταν επίσης άξια ιδιαίτερης αναφοράς. Επί της ουσίας πάντα θα έδινε έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, χωρίς ποτέ να επιτρέψει φαινόμενο αναξιοπιστίας Και το παράδειγμά του ακολουθούν, ευτυχώς και οι σημερινοί παράγοντες του Επιμελητηρίου με τη ίδια συνέπεια.
Ο Μανόλης Μπιρλιράκης είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μια υπέροχη οικογένεια. Βάσκανη μοίρα του στέρησε νωρίς τη σύντροφό του. Μια χαρισματική πράγματι γυναίκα που είχε θρηνήσει η τοπική κοινωνία τον πρόωρο χαμό της. Εκείνος αφοσιώθηκε με ζήλο στην ανατροφή των παιδιών του τα οποία και του ανταπέδωσαν με τη δική τους κοινωνική προσφορά και καταξίωση την τόση του αγάπη και αφοσίωση O Μπάμπης συνεχίζει τη δραστηριότητα του πατέρα του στον τουριστικό τομέα και η Πέπη έχει καταξιωθεί στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης με επιτυχημένες θητείες ως αρμόδια αντιδήμαρχος σε θέματα τουρισμού και πολιτισμού.
Είναι από τα βάθη της καρδιάς η συμμετοχή μας στο πένθος τους γιατί πάντα τα «Ρ.Ν.» περιέβαλαν με αγάπη και σεβασμό τον Μανόλη Μπιρλιράκη, έναν ειλικρινή φίλο που το όνομά του θα μείνει αιώνια εκεί που υπάρχουν οι αναφορές ανάπτυξης και προκοπής του Ρεθύμνου.
