Ήταν πάντα από τις συμπαθέστερες εκπαιδευτικούς στο χώρο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μια δασκάλα γεμάτη αγάπη για τους μαθητές, μια αντιπροσωπευτική «δεύτερη μητέρα» για τα παιδιά που κάνουν τα πρώτα τους δειλά βήματα στο χώρο της γνώσης.
Οικογενειακές υποχρεώσεις την πήραν έπειτα μακριά από το αγαπημένο της Ρέθυμνο και έτσι χάθηκε η επαφή, μέχρι που ήρθε ένα βιβλίο γεμάτο Κρήτη και παραδόσεις του νησιού μας να μας γνωρίσει μια ακόμα ιδιότητα της Μαρίας Καμηλάκη – Μανογιαννάκη. Ένα ακόμα ταλέντο της στη συγγραφή αυτή τη φορά.
Το βιβλίο της με τίτλο «Στην κόχη της Μοίρας» αποτελεί μια εμπνευσμένη σύνθεση. Μια ιστορία, πραγματικότητας και μυθοπλασίας, που αρχίζει σε ένα χωριό της Κρήτης, στα μέσα του περασμένου αιώνα. Η Μυρτώ, ένα χαρισματικό κορίτσι, κυνηγάει τα όνειρά της μέσα σε δράση, αλλεπάλληλες συγκρούσεις, μυστηριώδεις καταστάσεις, ζώντας έναν έρωτα παράφορο και κυνηγημένο. Αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα και σκέψεις, πρωτοφανή και ανεξέλεγκτα εμπόδια, κατάχρηση εξουσίας, δόλια προξενιά και υπερατλαντικά ταξίδια χαράζουν τη μοίρα της.
Ποια θα είναι η εξέλιξη της ζωής της; Ποιες μαγικές στιγμές και ποιες φουρτούνες την περιμένουν; Θα λυθούν τα μυστήρια και θα έρθει η δικαίωση;
Μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας αναβλύζουν ήθη, έθιμα, κουλτούρες, τόποι, μηνύματα, που κάνουν ζωντανή και ενδιαφέρουσα την ανάγνωση και κόβουν την ανάσα.
Για την εκλεκτή συγγραφέα γνωρίζαμε πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο. Σπούδασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιώς και αργότερα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Αθηνών για εξομοίωση πτυχίου. Εργάστηκε ως δασκάλα σε σχολεία της Κρήτης, της Μακεδονίας και της Αθήνας. Από μικρή αγαπούσε το γράψιμο. Έχει γράψει ποιήματα και λογοτεχνικά έργα για μαθητικές παραστάσεις στα σχολεία που υπηρέτησε, αρκετά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε σχολικά ή τοπικά περιοδικά. Το 2019 διακρίθηκε σε λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος.
Με την ευκαιρία της έκδοσης θελήσαμε να την γνωρίζουμε καλύτερα στους αναγνώστες μας. Και μας έδωσε τη χαρά μιας εκ βαθέων συνέντευξης που σκιαγραφεί και τον γεμάτο κοινωνικές ευαισθησίες χαρακτήρα της.
- Κυρία Καμηλάκη πότε ξεκίνησε η καριέρα σας στην εκπαίδευση;
«Η καριέρα μου ξεκίνησε αμέσως μόλις τελείωσα την Ακαδημία. Αρχικά διορίστηκα, ως αναπληρώτρια στου Μαριού, γιατί δεν είχα συμπληρώσει τα εικοσιένα μου χρόνια, που όριζε νόμος για κανονικό διορισμό. Την επόμενη χρονιά το 1972, διορίστηκα στο Ίσωμα Κιλκίς. Λόγω των μεταθέσεων ως αστυνομικός, του αείμνηστου συζύγου μου Αντώνη Μανογιαννάκη, υπηρέτησα Ουρανούπολη, Ιερισσό, Γαλάτιστα. Στην Κρήτη υπηρέτησα στο Ατσιπόπουλο, στ’ Ανώγεια και στο Ρέθυμνο 6ο, 14ο και 2ο Δημοτικό, που είχα την τιμή να σας γνωρίσω, μαμά της Νέλης, αγαπημένης μαθήτριας μου, στην Πρώτη της τάξη. Από το 1991 υπηρέτησα σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία στην Αθήνα. Ακόμη δεν έχω καταφέρει να σταματήσω πλήρως από την εκπαίδευση».
- Στη διάρκεια αυτή κάνατε κάποια συγγραφική απόπειρα;
«Συγγραφική απόπειρα με την ευρεία έννοια, όχι δεν έκανα. Αν και πάντα το γράψιμο ήταν για μένα εσωτερική ανάγκη. Από πολύ μικρή άφηνα το μολύβι να ρουφήξει από το μυαλό και την ψυχή μου, κάθε εμπειρία και φαντασία, κάθε σκέψη και συναίσθημα και να το καταγράψει. Ξεκίνησα με ποιήματα, κάποια από αυτά έχουν δημοσιευτεί. Η επιθυμία να γράψω ένα δικό μου μυθιστόρημα, δεν πραγματοποιήθηκε. Οι οικογενειακές συνθήκες ήταν τέτοιες, που δεν υπήρχε χρόνος διαθέσιμος. Το θεώρησα άπιαστο όνειρο και αρκέστηκα, σε έργα παιδικά για παραστάσεις με τους μαθητές, σε μικροδιηγήματα φυλαγμένα στα συρτάρια».
- Ομολογούμε πως μας εντυπωσίασε το βιβλίο σας που σαγηνεύει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταία του σελίδα. Μιλήστε μου διεξοδικά για το έργο σας αυτό. Γράφτηκε με κάποια αφορμή;
«Αφορμή δεν δόθηκε ακριβώς. Δόθηκε όμως η παρότρυνση και ο χρόνος. Πριν τρία χρόνια παρακολούθησα σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Εκεί δυνάμωσε η αυτοπεποίθηση και φούντωσε η επιθυμία να κατακτήσω το όνειρό μου. Η διάκριση του διηγήματός μου «Στο τρένο», σε ένα διαγωνισμό, μου έδωσε φτερά. Όμως η τελική λαβή δόθηκε από ένα καρδιακό επεισόδιο δικό μου που με οδήγησε στο νοσοκομείο. Όταν συνήλθα εκεί στην μονάδα αυξημένης φροντίδας, έκανα απολογισμό της ζωής μου. Ένιωσα πίκρα ότι θα μείνει ανεκπλήρωτος πόθος η γραφή του μυθιστορήματός μου. Αισθάνθηκα πως ήταν αποκλειστικά δική μου ευθύνη και πρέπει να την πραγματοποιήσω. Στο νοσοκομείο ακόμη, όταν καλυτέρευσαν τα πράγματα, ξεκίνησα το γράψιμο. Πέρασαν από το νου μου τα παιδικά μου χρόνια, τα σημάδια της εποχής, η διαδρομή μου ως δασκάλα, ως μάνα, οι τόποι που έζησα. Όλα μπήκαν στον καμβά της φαντασίας μου για να κεντήσω τις ζωές των ηρώων μου.
Η ιστορία αρχίζει από ένα χωριό της Κρήτης στα μέσα του περασμένου αιώνα. Ένα χαρισματικό κορίτσι η Μυρτώ, κυνηγάει τα όνειρά της μέσα σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις, μυστηριώδεις καταστάσεις, ζώντας ένα έρωτα παράφορο και κυνηγημένο. Αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα, σκέψεις, πρωτοφανή και ανεξέλεγκτα εμπόδια, κατάχρηση εξουσίας, δόλια προξενιά, προδοσία, χαράζουν τη μοίρα της. Το μυθιστόρημα ξεφεύγει από τα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδας. Ξετυλίγεται σαν κουβάρι, φτάνει σε άλλες ηπείρους, για να ζήσει μοιραίες καταστάσεις σε υπερατλαντικά ταξίδια που καθορίζουν τη ζωή των ηρώων μου. Περιγράφει τη ζωή των ναυτικών μέσα κι έξω στο καράβι, αγωνίες φουρτούνες, ναυάγια, αναφέρεται σε εξωτικά λιμάνια.
Μέσα στην εξέλιξη της ιστορίας αναβλύζουν ήθη έθιμα, κουλτούρες, τόποι, μηνύματα, που κάνουν ζωντανή και ενδιαφέρουσα τη διήγηση. Ποια θα είναι η εξέλιξη, αν θα λυθούν τα μυστήρια και θα έρθει η δικαίωση, θα αφήσω να το μάθουν οι αναγνώστες, αφού συνοδοιπορήσουν μαζί με τους ήρωές μου μέχρι την τελευταία λέξη».
- Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που σας αντιπροσωπεύει στο έργο σας;
«Νομίζω πως ο χαρακτήρας της Μυρτώς έχει στοιχεία του χαρακτήρα μου. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα και σίγουρα έβαλα τη σφραγίδα μου. Υπάρχουν σημάδια της παιδικής μου ηλικίας, αλλά και της διαδρομής μου ως δασκάλα και ως μάνα. Αναφέρομαι σε πραγματικά μέρη που υπηρέτησα και στοιχεία της τότε εποχής. Νομίζω πως η Μυρτώ έχει επηρεαστεί από τον δικό μου χαρακτήρα σε πολλά στάδια της ζωής της και αντιπροσωπεύει πολλές από τις απόψεις μου».
- Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας;
«Επόμενος στόχος είναι η ολοκλήρωση της συγγραφής του δεύτερου μυθιστορήματος. Ξεκίνησα να γράφω αμέσως μόλις έστειλα για έκδοση το πρώτο. Είχα τόσο ενθουσιασμό όταν το τελείωσα, που αμέσως άφησα την φαντασία να πλάθει την καινούρια ιστορία μου. Εδώ οι ήρωες οδηγούν την ιστορία. Κινείται σε δυο επίπεδα Πιστεύω πως αρχές του φθινοπώρου θα είναι έτοιμο δίπλα «Στην κόχη της μοίρας». Ο Καζαντζάκης λέει: «Φτάσε όπου δεν μπορείς». Νομίζω πως αυτό προσπαθώ να κάνω με το γράψιμο. Όμως η εκπλήρωση του ονείρου μου με κάνει πολύ χαρούμενη».
Είναι παρήγορο να βλέπουμε εκπαιδευτικούς στους οποίους εμπιστευόμαστε τους γνωστικούς ορίζοντες των παιδιών μας να διακρίνονται και στα Ελληνικά Γράμματα ευρύτερα και να τιμούν με το έργο τους και τον τόπο τους.Όπως είναι η κ. Μαρία Καμηλάκη που συγχαίρουμε θερμά για το πρώτο της βιβλίο και περιμένουμε ανυπόμονα το επόμενο.
