Φιλοδοξίες, όνειρα και σχέδια μεγάλα,
‘πο τότε που βυζαίνουμε της μάνας μας το γάλα…
Μπαίνουν στο μυαλουδάκι μας απ’ το κατεστημένο,
χωρίς να μας το λεν’ ωμά, είναι κι αυτό στημένο…
Σικέ παιχνίδι η ζωή, άλλοι αποφασίζουν,
τη γέννηση, το θάνατο, το θέατρο και ελπίζουν…
…ποτέ μην αποκαλυφθεί το κοσμικό ταξίδι,
γιατί τότε το σύστημα θα έχει αντικλείδι…
Και οποίος το επιθυμεί θα κάνει τα δικά του,
τα πεθυμάει η ψυχή, το σώμα και η καρδιά του…
Αν θες να βγεις απ’ το παιχνίδι, πρέπει να βρεις το αντικλείδι,
μα μόνο αν είσαι ευφυής τουλάχιστον σαν τον Ευκλείδη…
Και τότε οι ελέγχοντες το χάνουν το στασίδι,
γιατί χωρίς τον έλεγχο δε γίνεται παιχνίδι…
Μέχρι που αντιλαμβάνεσαι πως ό,τι και να κάνεις,
ένα μονάχα είν’ σίγουρο, στο τέλος θα πεθάνεις…
Το αν θα ξαναγεννηθείς, άλλη φιλοσοφία,
ή αν θα εξαφανιστείς για πάντα απ’ τ’ αρχεία…
Μα αν το Εγώ σου υπερβείς, θάνατος δεν υπάρχει,
είναι μία ψευδαίσθηση για τη Ζωή που άρχει…
Το κοσμικό το θέατρο για πάντα θα υπάρχει…
Αν θες να βγεις απ’ το παιχνίδι, πρέπει να βρεις το αντικλείδι,
μα μόνο αν είσαι ευφυής τουλάχιστον σαν τον Ευκλείδη…
Και τότε αν θες συνειδητά παίζεις εις το σανίδι,
κι ήθος ποιείς αν το μπορείς ωσάν τον Ευριπίδη…
Μέχρι να έρθει η στιγμή να βγει το σήμα «Τέλος»,
λίγο για να ξεκουραστείς από του Χρόνου Βέλος…
Μα αν θέλεις επανάληψη ρίχνεις τον οβολόν σου,
να ‘χεις καινούρια πίστωση στον επανερχομό σου…
Κι αρχίζεις από την αρχή, ξανά να προσπαθήσεις
κι αν είσαι λίγο τυχερός πήχη ψηλά να στήσεις…
Το πνεύμα τον επόμενων λίγο για να τσιγκλήσεις
να πάνε ακόμα πιο ψηλά, να έχουν απαιτήσεις
κι αυτοί από τσι επόμενους ως του καιρού το τέλος,
μπας κι έτσι αναιρέσουμε το χρονικό το βέλος…
Ε… κι αν δεν είσαι ευφυής μα θες το αντικλείδι
ψάξε για να βρεις τη μαγκιά ‘κείνου του Αρχιμήδη…
Μ.Α.
