Επεμβαίνει σε παλιά κτήρια και δημιουργεί εκεί εφήμερες εγκαταστάσεις με απλά, καθημερινά υλικά. Δημιουργεί διάφορες εικαστικές δράσεις, σε διάφορα σημεία των πόλεων, που θέλει να τα αναδείξει μέσα από το φωτογραφικό της φακό και όχι μόνο. Χρησιμοποιεί τη φωτογραφία ως μέσο καταγραφής εικαστικών δράσεων και δημιουργεί κατασκευές τις οποίες εγκαθιστά στο δημόσιο χώρο, κατά προτίμηση δε, σε μέρη όπου δεν υπάρχουν πολιτιστικοί χώροι ή όπου για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς οι κάτοικοι των περιοχών δεν συχνάζουν σε γκαλερί και μουσεία και πάντοτε δωρεάν. Η ίδια πιστεύει, ότι η χρησιμοποίηση της τέχνης ως εργαλείο επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης, οδηγεί τελικά στη διεύρυνση του κοινωνικού διαλόγου, κάτι που αποτελεί πλούτο για όλους.
Εκτός από τις προσωπικές της δημιουργίες, διοργανώνει συχνά ομαδικά project, από τα οποία πιο γνωστά είναι το «BronxBlueBedroomProject (BBBP)» στη Νέα Υόρκη και το«Σχέδιο 3/Ι/3 (ThreeWallsonWednesdaysή Τρεις Τοίχοι τις Τετάρτες» στην Αθήνα.
Η Blanka είναι παντρεμένη με τον Έλληνα Λεωνίδα Αλεξανδρόπουλο (με Ρεθεμνιώτικες ρίζες) και έχει και αυτή μαγευτεί από την Κρήτη και τις ομορφιές της.
Στην περιοχή του Αμαρίου, ήρθε μετά από πρόσκληση της Αγγελικής Δουβέρη (από την ομάδα «Επιστρέφω ΑΜΑΡΙ» καταγωγή Καλογέρου Αμαρίου) με αφορμή την κοινή τους συμμετοχή το 2012, σε έκθεση στα Κύθηρα, μια και η Αγγελική ως εικαστικός καλλιτέχνης και η ίδια, αξιοποιώντας τη γνώση, την εμπειρία της και τις γνωριμίες της, επιδιώκει και αγωνίζεται ούτως ώστε καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, να έρχονται στο Αμάρι, να το γνωρίσουν και να δημιουργούν, μια που ο τόπος -όπως τονίζει η ίδια- προσφέρεται ιδανικά.
Η φιλοξενία που παρασχέθηκε στη Blanka στις εγκαταστάσεις του Πάνακρον, της έδωσε την ευκαιρία να εξερευνήσει και να ανακαλύψει με το φωτογραφικό της φακό τις ομορφιές της περιοχής (βουνά, νερά, αρχιτεκτονική, Βυζαντινές εκκλησίες, φυτά, λουλούδια, ανθρώπους).
Ενθουσιασμένη η ίδια για τους πρωτόγνωρους γι’ αυτήν συνδυασμούς, δήλωσε σχετικά: «Προέρχομαι από ένα μέρος του Μεξικού που είναι πολύ πράσινο. Όμως στο Αμάρι, το πράσινο που υπάρχει, είναι στο δεκαπλάσιο. Δεν υπάρχει παρέμβαση στη φύση και ούτε υπάρχει η επιβάρυνση στο περιβάλλον που υπάρχει στην πατρίδα μου, π.χ. τεράστιες αφίσες. Έχω μείνει έκπληκτη με τη φιλοξενία των κατοίκων του τόπου, όπως στο πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Πετροχώρι, που οι άνθρωποι είχαν ετοιμάσει φαγητά στα σπίτια τους και τα πρόσφεραν απλόχερα στους επισκέπτες.
Δεν έχω ξαναζήσει πουθενά τέτοιες εμπειρίες. Οι άνθρωποι εδώ (ενν. το Αμάρι) όλοι δίνουν. Είναι τόσο φιλικοί και φιλόξενοι. Δεν πίστευα ως τώρα ότι υπάρχει τέτοιος τόπος. Μου φαίνονται όλα εδώ ονειρεμένα:Φύση και άνθρωποι. Μυθολογία και ιστορία.
Πρωτόγνωροι συνδυασμοί…
Όλα έχουν παραμείνει αναλλοίωτα εδώ.
Είμαι θαυμάστρια του τόπου σας και θα τον διαφημίζω παντού…».
Θέλοντας λοιπόν, να ευχαριστήσει η ίδια τον τόπο και τους ανθρώπους για τη φιλοξενία και τις ομορφιές που γνώρισε στη διαμονή της στο Αμάρι, με την πολύτιμη βοήθεια της Αγγελικής Δουβέρη, διοργάνωσε μια εκδήλωση-προσφορά στα μικρά παιδιά της περιοχής.
Οι μικροί μαθητές των Δημοτικών σχολείων Αγ. Φωτεινής και Φουρφουρά, ενημερώθηκαν σχετικά και το απόγευμα του Σαββάτου 18 Μαΐου, ο πολυχώρος του Πάνακρον, γέμισε με χαρούμενες φωνές.
Τα παιδιά, αφού έπαιξαν στη παιδική χαρά και στις άλλες εγκαταστάσεις, συγκεντρώθηκαν στο χώρο του προσφάτως δημιουργημένου Μουσείου Ελιάς.
Εκεί, η Blanka βοηθούμενη από την Αγγελική, έδειξε στα παιδιά φυλλώματα από την πλούσια χλωρίδα της περιοχής-που η ίδια είχε συλλέξει- και τους ζήτησε να τα αναγνωρίσουν. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη συζήτηση για την ελιά και την αξία της, σήμα κατατεθέν άλλωστε της περιοχής Αμαρίου. Στη συνέχεια, αφού μοιράστηκαν υλικά, ξεκίνησε η πρώτη φάση του εικαστικού εργαστηρίου, που αφορούσε το σχεδιασμό της ελιάς. Κόβοντας κομμάτια από χρωματιστή τσόχα και ράβοντάς τα μαζί, το κάθε παιδί δημιούργησε στη συνέχεια ένα μοναδικό, πολύχρωμο έργο, με θέμα την ελιά.
Ήταν αλήθεια μια πολύ όμορφη εικόνα, να βλέπει κανείς τα μικρά παιδιά, σαν μια πολύβουη κυψέλη, με προθυμία και ενθουσιασμό να δημιουργούν.
Με το πέρας της εκδήλωσης, τα χαρούμενα και ενθουσιασμένα φωτεινά προσωπάκια των μικρών παιδιών, καθώς και οι πολλές ευχαριστίες των μητέρων που τα συνόδευαν, ήταν η καλύτερη αμοιβή για τη Blanka και την Αγγελική, οι οποίες μάλιστα δέχονταν συνεχώς την εναγώνια ερώτηση «πότε θα ξαναγίνει μια τέτοια εκδήλωση…»
Σε κλίμα συγκίνησης τα εγκαίνια του μνημείου για τα θύματα των εργατικών δυστυχημάτων στον Κρουσώνα
Στ. Αρναουτάκης: Το μνημείο θα θυμίζει τον αγώνα για τη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων και κυρίως την προστασία της ανθρώπινης...