Μια ανάσα δημιουργίας το τελευταίο τρίμηνο, έχει διώξει τη μελαγχολία από τον Οίκο Ευγηρίας στα Μισσίρια. Ξαφνικά ο παλιός στέρφος χώρος της αυλής, γέμισε γεωμετρικά σχήματα που κλείνουν όλη την ομορφιά της κρητικής φύσης. Κι ένα σιντριβάνι διώχνει μακριά κάθε θλιβερή σκέψη κελαρύζοντας τον ύμνο της ζωής.
Μια ομάδα νεαρών που εργάζεται ακατάπαυστα προκάλεσε το ενδιαφέρον μας. Απορίας άξιος τόσος ενθουσιασμός σε εργοτάξιο. Από πότε άραγε σε δημόσιο ίδρυμα να παρατηρείται τέτοια κοσμογονία;
Βέβαια με την ευθύνη διοίκησης από την καταξιωμένη συμπολίτισσα κα Ζωή Μπριλλάκη, πολύτιμη παράγοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης, τίποτα δεν μας κάνει εντύπωση.
Γιατί από τότε που ανέλαβε το καθήκον αυτό, να διευθύνει το Γηροκομείο μας, κοντεύει μια πενταετία τώρα, έχει προσφέρει τον καλύτερο εαυτό της. Αν και η θέση είναι άμισθη εκείνη εργάζεται συνέχεια από το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι, ενώ είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να ακούσει το πρόβλημα και να παρέμβει. Όσο για τους φιλοξενούμενους αισθάνονται ότι έχουν μια κόρη πλάι τους ν’ ακούσει το πρόβλημά τους και να τους συνδράμει με το περίσσευμα αγάπης που διαθέτει πάντα.
Μια σπάνια περίπτωση εθελοντισμού
Σπεύδουμε να της εκφράσουμε την ευαρέσκειά μας για την ευχάριστη αυτή αλλαγή κι εκείνη, μας παραπέμπει σε ένα νέο άνδρα που δεν αργούμε να αναγνωρίσουμε.
Είναι ο Μιχάλης Κουμνάς, συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης στις γνωστές τουριστικές μονάδες. Ο άνθρωπος που αποτελεί ζωντανό παράδειγμα παραγωγικής σκέψης, με επίκεντρο τον πλησίον και τις ανάγκες του.
Το ξενοδοχείο του, πνιγμένο στο πράσινο, διαθέτοντας τις πιο σπάνιες λουλουδιασμένες συνθέσεις, αποτελεί επίγειο παράδεισο με τη δική του προσωπική παρέμβαση και το γενικό σχεδιασμό. Αυτή είναι και η διέξοδος που φορτίζει τις μπαταρίες του δραστήριου συμπολίτη μας και ενισχύει τις άμυνές του.
Ο τρόπος ζωής του Μιχάλη Κουμνά, οριοθετεί, ευρύτερα, την έννοια του ενεργού πολίτη, του βαθιά φιλοσοφημένου ανθρώπου που ξέρει να ζει υγιεινά, να σέβεται τη φύση αναδεικνύοντας το μεγαλείο της και να διαδίδει το πνεύμα του ευ ζειν, που δεν χρειάζεται ούτε πιστώσεις ούτε και τεράστιες χορηγίες. Αρκεί να ενεργοποιούνται οι δυνάμεις που κρύβει ο άνθρωπος και ν’ ανοίγει ο κρουνός των συναισθημάτων που τον διαχωρίζει από τα άλλα έμβια όντα.
Πρότυπο νέου ανθρώπου
Θυμάμαι από μικρό τον Μιχάλη και χαίρομαι που συνέχισε τις πνευματικές του αναζητήσεις αποτελώντας το πρότυπο νέου, ο οποίος πήρε με σεβασμό μια περιουσία και την αξιοποιεί προς όφελος ανθρώπων που χρειάζονται εργασία. Και σαν επιχειρηματίας κάνει τη διαφορά επιδιώκοντας με κάθε μέσον να διώχνει τις θλιβερές σκέψεις από κάθε επισκέπτη του που έρχεται στον τόπο μας για λίγες μέρες διακοπών.
Τι ζητά όμως στο Γηροκομείο;
Πρόταση ζωής
Πρόθυμη μας απαντά η κα Μπριλλάκη, που αντιμετωπίζει το Μιχάλη με ξεχωριστή εκτίμηση, τιμώντας έτσι την ατίμητη προσφορά του.
– Ήρθε μια μέρα, μας λέει, και ζήτησε την άδεια να προσφέρει την εθελοντική του εργασία για τον εξωραϊσμό του χώρου. Μόλις άκουσα τη σκέψη του συγκινήθηκα. Στόχος του είναι να δημιουργήσει συντεταγμένες γωνιές πρασίνου, έτσι ώστε κάθε ηλικιωμένος μας να κάνει με πλήρη ασφάλεια τον περίπατό του, ακόμα κι όταν στηρίζεται να προχωρήσει λόγω κινητικών προβλημάτων.
Θέλει όπως μας είπε να δώσει μια ευκαιρία στους ανθρώπους μας της τρίτης ηλικίας, να δουν από διαφορετικό πρίσμα τη ζωή ανοίγοντας το παράθυρό τους, και βλέποντας το αποτέλεσμα από την φύτευση λουλουδιών και φυτών κάθε εποχής. Στο μέρος της αυλής που βλέπετε με το σιντριβάνι είναι ο γεωμετρικός κήπος και από την άλλη πλευρά θα είναι ο ρομαντικός. Κι όλα μόνος του χωρίς να επιβαρύνει κανένα. Αυτός μας έφερε τα φυτά, μιλάμε για πολλές εκατοντάδες διαφορετικά είδη, αυτός να συμβάλει στο κάθε τι και να δώσει κατευθύνσεις και στους άλλους εθελοντές που τον ακολουθούν.
Να βλέπατε με πόση φροντίδα μελέτησε κάθε γωνιά μας, μπήκε στα δωμάτια, μελέτησε τον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο και σκέφτηκε πως θα έδινε καλύτερη εικόνα με τα φυτά του. Με έχει ενθουσιάσει αυτό το παιδί με τις ιδέες και κυρίως με την αγάπη του για την τρίτη ηλικία.
Ένα φαινόμενο νέου ανθρώπου
Σειρά του Μιχάλη να μας μιλήσει για την προσπάθειά του αυτή. Και δεν είναι εύκολο γιατί ο νεαρός μας φίλος αισθάνεται ότι εκφράζει δικές του επιθυμίες, ικανοποιεί τη δική του αισθητική επομένως δεν καταλαβαίνει γιατί τόση δημοσιότητα;
Όταν κατάλαβε ότι μας ενδιαφέρει η περίπτωσή του, σαν αφορμή να ευαισθητοποιηθούν και άλλες κοινωνικές ομάδες, για μια καλύτερη πόλη μας είπε:
«Με πλήγωνε συναισθηματικά αυτή η τσιμεντοποίηση που κυριαρχεί σε χώρους όπως αυτός. Η θέα του τσιμέντου δεν σε παραπέμπει σε τίποτα θετικό και δημιουργικό. Επιτείνει τη μελαγχολία και σε αδειάζει από όνειρα και επιθυμία για ζωή.
Σκέφτηκα λοιπόν να αξιοποιήσω το περίσσευμα από φυτά που στολίζουν το ξενοδοχείο μας, γιατί θα ήταν άδικο να πεταχτούν αναξιοποίητα. Είναι αρκετές χιλιάδες τα φυτεύματα αυτά και ανήκουν σε διαφορετικά είδη. Η ιδέα μου βρήκε απόλυτα σύμφωνους αρκετούς φίλους που προσφέρθηκαν να με βοηθήσουν. Και να που είμαστε στη μέση ακριβώς της προσπάθειας και πολύ κοντά στον τελικό στόχο».
– Που είναι τι ακριβώς…
– Όπως βλέπετε στην πλευρά αυτή δημιουργήσαμε ένα γαλλικό κήπο. Ακολουθεί η πίσω πλευρά που θα έχει συνθέσεις ικανές να εμπνεύσουν και πάλι την αγάπη για τη ζωή και τη δημιουργία. Θ’ ανοίγει ο παππούς κι η γιαγιά το παράθυρο και θα βλέπει ανθισμένο τοπίο με άνθη ανάλογα με την εποχή…
– Κι αυτές οι περίεργες γλάστρες που μοιάζουν με πελώριες τουλίπες;
– Για προσέξτε καλύτερα. Είναι λάστιχα. Επιμένω ότι τίποτα δεν είναι άχρηστο. Ακόμα κι αυτό που θεωρούμε ότι πιάνει τον τόπο άδικα με φαντασία μπορεί θαυμάσια να αξιοποιηθεί και να αναβαθμίσει την αισθητική του χώρου. Για προσπαθήστε να φανταστείτε πόσο θα στοίχιζαν όλα αυτά. Κι όμως Με μηδενικό κόστος, αρκετή προσωπική δουλειά και πίστη στο πνεύμα του εθελοντισμού παρουσιάζουμε αυτό που βλέπετε.
Εθελοντισμός με μηνύματα
– Μια εθελοντική προσπάθεια με μηνύματα θα χαρακτήριζα όλο αυτό το θαύμα.
– Ναι πράγματι. Αν πραγματικά θέλουμε να προσφέρουμε ουσιαστικά στον τόπο μας είναι απλό να τον κάνουμε ομορφότερο. Η φύση μας δίνει ιδέες και λύσεις σε κάθε πρόβλημα αισθητικής. Αρκεί να μάθουμε να την αφουγκραζόμαστε. Κάποτε οι άνθρωποι δημιουργούσαν γειτονιές ευωδιαστές χωρίς καν να διαθέτουν γλάστρες.
– Τελικά μερικά πράγματα είναι τόσο απλά κι όμως δεν τα βλέπουμε…
– Ξέρετε πίστευα πάντα και πιστεύω ότι η όραση είναι για πολλούς αλλά η αντίληψη για λίγους.
Χώρος μελλοντικών εκδηλώσεων
Η κ. Ζωή Μπριλλάκη μας ενημερώνει ότι μόλις τελειώσει αυτό το θαύμα της εθελοντικής προσφοράς, που θα μεταβάλλει σε επίγειο παράδεισο το χώρο του Γηροκομείου, θα γίνει επίσημη παρουσίαση για να εκφραστούν και δημόσιες ευχαριστίες στο Μιχάλη Κουμνά και τους φίλους του.
Υπολογίζεται ότι μέσα Μαΐου θα μπορέσουμε να δούμε ολοκληρωμένη αυτή την προσπάθεια.
Κι όπως προσθέτει η κ. Μπριλλάκη θα μπορούν να γίνονται και εκδηλώσεις στο χώρο που θα αναβαθμίζουν και την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων που περνούν τη δύση της ζωής τους στο Ίδρυμα.
Η περίπτωση του Μιχάλη Κουμνά, πιστεύουμε να γεμίσει χαρά και ικανοποίηση την εκλεκτή συμπολίτισσα κα Έλλη Βότζη και όλους τους παλιούς συμπολίτες που με το Σύλλογο Φίλοι του Πρασίνου είχαν αναβαθμίσει αισθητικά την πόλη μας δημιουργώντας παντού ανάσες πρασίνου. Θα αγάλλεται και η ψυχή του Γιώργου Κοκονά που είχε αφιερώσει τη ζωή του στην ανάπτυξη και διάδοση του πρασίνου.
Επάξια πήρε από αυτούς τη σκυτάλη ένας νέος άνθρωπος γεμάτος όνειρα και αγάπη για τον τόπο του, που εμπνέει και σε άλλους νέους τη διάθεση να συνεργαστούν και να βοηθήσουν.
Άρα μπορεί να γίνει η ζωή μας καλύτερη και χωρίς πιστώσεις, χωρίς συναλλαγές, χωρίς σχέδια που εκπονεί συνήθως η ιδιοτέλεια.
Συγχαίροντας τον Μιχάλη ρωτάμε πως και σκέφτηκε να ξεκινήσει από το Γηροκομείο αυτή του τη σταυροφορία…
– Αγαπούσα πολύ τους παππούδες μου αλλά δεν πρόλαβα να τους δείξω τα αισθήματά μου. Τώρα μέσα στο ανθισμένο Γηροκομείο κάθε λουλούδι θα τους επαναλαμβάνει πόσο πολύ τους αγάπησα και τους αγαπώ…
