Μεταναστευτικό: Το μετέωρο βήμα του εκσυγχρονισμού

Όμως αυτό δεν έχει επιτευχθεί μόνο με τους Αμερικανούς, Γερμανούς κ.α. αλλά και με τη συμβολή ξένων ανθρώπων που μετανάστευσαν σ’ αυτές τις χώρες και συνέβαλλαν στο Αμερικανικό ή Ευρωπαϊκό όνειρο. Άλλοι από τους μετανάστες πήγαν με άδειες εισόδου, άλλοι εδιώχθησαν ή απέκτησαν εκεί άδειες. Οι νόμιμοι διαμένοντες, που ξεχώρισαν στον τομέα τους, διακρίθηκαν και κατέλαβαν ιεραρχικά όλες τις θέσεις, της επιστήμης, της επιχειρηματικότητας, της πολιτικής.
Όλοι βλέπουμε ή ακούμε συχνά Έλληνες καθηγητές Πανεπιστημίου, πολιτικούς, και άλλους σε όλο τον κόσμο. Έτσι έγινε η Αμερική η χώρα των ευκαιριών και του ονείρου, όμως με εργατικότητα, τήρηση και σεβασμό στους νόμους του κράτους κ.α.
Στη χώρα μας το 2010, ψηφίστηκε νόμος που αναφέρει: α) Τέκνο αλλοδαπού που γεννιέται στην Ελλάδα θα αποκτά την ελληνική ιθαγένεια, με νόμιμη άδεια παραμονής στην Ελλάδα των γονέων του (5) χρόνια. β) Με (6) χρόνια υποχρεωτικής φοίτησης στο ελληνικό σχολείο οι ανήλικοι αλλοδαποί αποκτούν ελληνική ιθαγένεια. γ) Με επτά (7) χρόνια συνεχούς νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα ο αλλοδαπός να δύναται να γίνει Έλληνας πολίτης με πολιτογράφηση. Βέβαια αυτές οι γενικές γραμμές-διατάξεις για τον ενήλικο στην πολιτογράφηση συνοδεύονται και από αρκετές άλλες επί μέρους προϋποθέσεις που εξετάζονται από την περιφέρεια και τελικά το αρμόδιο υπουργείο αποφασίζει για την παροχή ή μη της άδειας.
Στους όρους συμπεριλαμβάνονται να μην έχει καταδικαστεί σε μια σειρά από συγκεκριμένα αδικήματα, να γνωρίζει με επάρκεια την Ελληνική γλώσσα, να εκπληρώνει τις φορολογικές του υποχρεώσεις και αυτές στους οργανισμούς κοινής ωφέλειας, η οικονομική του κατάσταση, τυχόν συμμετοχή του στα πολιτιστικά, κοινωνικά δρώμενα Ελλήνων στον τόπο κατοικίας κ.α. Μα αν οι υπηρεσίες αδυνατούν αποτελεσματικά να ελέγξουν τους λαθρομετανάστες από τον Έβρο μέχρι την Αλβανία και στα νησιά, τα φαινόμενα τύπου Αγ. Παντελεήμονα δεν επιβαρύνουν νομοθετικά τα δικαιώματα εκείνων που έχουν δήλωση εργασίας του Έλληνα εργοδότη, κάνουν φορολογική δήλωση, πληρώνουν στη Δ.Ο.Υ., έχουν άδειες παραμονής, έχουν μισθωτήρια ή ιδιόκτητα σπίτια που μένουν, έχουν ασφάλιση στα αυτοκίνητά τους, φοιτούν στα σχολεία τα ελληνικά τα παιδιά τους, έχουν δηλαδή προσαρμοστεί και ενταχθεί στον κοινωνικό ιστό της Ελλάδας. Γι’ αυτούς ομιλούμε, που έχουν άποψη και δικαίωμα και βάσει του ανωτέρω νόμου συμμετέχουν στην εκλογική ετυμηγορία του Δήμου που διαμένουν. Οι αναφερόμενες προϋποθέσεις είναι ικανές και πλήρεις για τα δικαιώματα που παρέχουν. Το κράτος και η πολιτεία ας ελέγξει περισσότερο τη νομιμότητα των νεοεισερχομένων και παρανόμως διαβιούντων και όχι να επιβαρύνει κεκτημένα δικαιώματα των παλαιοτέρων, που θα είναι άλλοθι, σε βάρος του υγιούς ανταγωνισμού και εκσυγχρονισμού της χώρας γενικότερα.