Μετεκλογικές σκέψεις…

Μάιος 2014. Βρισκόμαστε λίγο πριν τις εκλογές. Δημοσιοποιούνται στον τοπικό τύπο οι συνδυασμοί των παρατάξεων με τους υποψήφιους. Επιχειρώ μια πρώτη ανάγνωση- ενημέρωση. Πέντε συνδυασμοί με ελκυστικά ονόματα διεκδικούν την ψήφο των πολιτών είναι οι: Νέα Αντίληψη –Ρέθυμνο Αξίζεις- Ρέθυμνο, Αλληλεγγύη, Ανατροπή- Ελεύθερο Ρέθυμνο και Λαϊκή Συσπείρωση. Τα μάτια μου πονάνε μέχρι να διαβάσω όλα τα ονόματα. Συμπερασματικά φαίνεται ότι δεν κατεβαίνω υποψήφιος μόνο εγώ και οι κάτω των δεκαοκτώ ετών, που δεν έχουν ακόμα το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

 

Τις επόμενες μέρες ανοίγω να διαβάσω ξανά τον τοπικό τύπο. Βλέπω έκπληκτος δεκάδες άρθρα από υποψήφιους των εκλογών για τα προβλήματα της πόλης μας, που άλλα τα ήξερα και άλλα όχι. Πρώτη μου σκέψη ότι αυτοί που κατεβαίνουν έχουν και θέση και άποψη και κυρίως θέληση, να βοηθήσουν πραγματικά για ένα καλύτερο Ρέθυμνο, που είναι και ο διακαής πόθος κάθε Ρεθυμνιώτη. Άλλη σκέψη, ότι με βάση αυτά που γράφουν, κερδίσουν δεν κερδίσουν την εκλογή τους, θα είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας μας και θα συνεχίσουν να γράφουν για τα κακώς κείμενα στην πόλη μας, δίνοντας το κίνητρο στους υπόλοιπους, που κέρδισαν την εκλογή, να πραγματοποιήσουν πολλά από αυτά, για πολλούς λόγους.

 

Πηγαίνω στο σπίτι και ανοίγοντας τον υπολογιστή, βλέπω αρκετούς από τους υποψήφιους που δεν λέγαμε ούτε καλημέρα, να με θυμούνται με e-mail και να μου στέλνουν όμορφα μηνύματα. Το ίδιο πάντα διάστημα το κινητό μου έχει πάρει φωτιά. Δεν έχει σταματήσει να παίρνει μηνύματα υποψηφίων με εξαιρετικά αποφθέγματα, με εικόνες και γενικά με οποιοδήποτε τρόπο υπάρχει σήμερα, για να δώσεις ένα συγκεκριμένο στίγμα, να πείσεις τον άλλον και να προωθήσεις τις σκέψεις σου σε ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, την ίδια χρονική στιγμή. Ας είναι καλά η τεχνολογία…

 

Στην καθημερινή μου βόλτα στο δρόμο ξαφνικά απέκτησα περισσότερους γνώριμους από ποτέ. Νιώθω ξαφνικά ότι απέκτησα μεγάλη αξία, αφού οι θερμές χειραψίες-χαιρετούρες και το ενδιαφέρον των υποψηφίων για μένα σε κάθε μου βήμα, είναι τόσες πολλές, που κάποιες φορές δεν μπορώ να απολαύσω τον καφέ ή την παρέα μου.

 

Οι εκλογές πέρασαν. Κάποιοι κέρδισαν την εκλογή τους, και κάποιοι άλλοι όχι, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Όλες οι παρατάξεις και στο Ρέθυμνο κερδισμένες, με ένα μοναδικό, μαγικό τρόπο που μόνο οι Έλληνες γνωρίζουν. Όλες οι αντίπαλες παρατάξεις χαμένες, με επίσης ένα μοναδικό, μαγικό τρόπο που μόνο οι Έλληνες γνωρίζουν και αυτόν!

 

Οι μέρες περνούν και περιμένω να δω καινούρια άρθρα στις εφημερίδες σχετικά με την πόλη μας με το Νομό μας, με το νησί, που θα προβληματίζουν τον αναγνώστη, θα λένε και θα αναδεικνύουν τα άσχημα, γιατί το να αναδείξουμε τα καλά είναι κάτι που δεν το ξέρουμε και κυρίως δεν το θέλουμε. Ειδικά όταν αυτά γίνονται από αντιπάλους. Άλλωστε αφού δεν είμαστε εκλεγμένοι είναι ένας λόγος παραπάνω. Με το παίνεμα των καλών, ειδικά των αντιπάλων, έχουμε πάρει «διαζύγιο» σαν λαός. Ενώ αν είναι για θάψιμο είμαστε πρωτοπόροι! Ακόμα περιμένω.. Άκρα του τάφου σιωπή! Ξαφνικά όλα τα προβλήματα της πόλης λύθηκαν ως δια μαγείας ή δεν αφορούν κανένα πια!

 

Πηγαίνω στο σπίτι και ανοίγω τον υπολογιστή μπας και βρω κανένα e-mail από κανένα πρώην υποψήφιο, με ενδιαφέροντα στοιχεία για διαφθορά ή προτάσεις για κάτι καλύτερο, αλλά εις ματην! Περιμένω στο κινητό μου κανένα ωραίο αποφθεγματάκι ή κάποια ωραία φωτογραφία, τίποτα!

 

Στην αρχή σκέφτηκα ότι όλοι είναι κουρασμένοι από τις εκλογές (περιοδείες, φαγοπότια, τσιγάρα, ποτά, ξενύχτια) και θα πρέπει να ξεκουραστούν λίγο. Οι μέρες περνάνε όμως δυο μήνες τώρα και δεν βλέπω φως στον ορίζοντα με τίποτα. Τώρα πλέον απολαμβάνω την παρέα και τον καφέ μου, αφού δεν ασχολούνται πλέον μαζί μου οι υποψήφιοι, άσχετα αν προσγειώθηκα στο ότι η μεγάλη αξία που είχα αποκτήσει, κι εγώ και οι συμπολίτες μου υποθέτω, διήρκησε όσο διήρκησαν και οι εκλογές.

 

Τελικά δεν μπόρεσα να αποφύγω τη σκέψη… άραγε όλοι αυτοί που ήταν υποψήφιοι, διεκδίκησαν την εκλογή τους επειδή πραγματικά πίστευαν έστω και λίγο ότι το Ρέθυμνο αξίζει να είναι ελεύθερο, με λαϊκή συσπείρωση, με αλληλεγγύη- ανατροπή, και με νέα αντίληψη των πραγμάτων, και στόχο θα είχαν πάντα μια καλύτερη πόλη, και ένα καλύτερο Ρέθυμνο, όπως το θέλουμε και το ονειρευόμαστε όλοι μας ή την διεκδίκησαν για εντελώς άσχετους, με τα παραπάνω, λόγους;