Αφού άνοιξαν οι κάλπες και έχουμε και νέα κυβέρνηση μετά τις εθνικές εκλογές, ας γράψουμε λίγα λόγια για τη σημασία της ψήφου ως εργαλείου του ανθρώπου ως ενεργού πολίτη και μέλους ενός οργανωμένου κοινωνικού συνόλου όχι μόνο στις εκλογές, αλλά κάθε στιγμή που διακυβεύονται σοβαρά εθνικά και τοπικά ζητήματα.
Η ατομική ψήφος είναι σημαντική, διότι εκφράζει τον ψυχοπνευματικό μας κόσμο. Έτσι, π.χ. σε ό,τι με αφορά προσωπικά, η ηθική και η λογική μου δεν θα μου επέτρεπαν ποτέ να ψηφίσω όποιους η μόνη αντίσταση που ξέρουν είναι στο φούρνο και όσους θεωρούν το σκύψιμο φυσιολογική στάση του ανθρώπινου σώματος. Η ηθική μου δεν θα μου επέτρεπε, επίσης, να ψηφίσω κάποτε ονειρογκρεμιστές μήτε ελπιδοφάγους της νεολαίας!
Η ατομική ψήφος είναι μυστική και απαρασάλευτο και ανεκτίμητης αξίας δικαίωμα. Όχι γιατί εντάσσει το άτομο στο σύνολο μονάχα, αλλά επειδή και δι’ αυτής, όπως εγράφη ανωτέρω, μπορεί να εκφράζει τις ιδέες του, μα, ας συμπληρωθεί στο σημείο αυτό, και τη γνώμη πώς θέλει να κυβερνάται ο τόπος του. Ταυτόχρονα, όμως, του δίνει το δικαίωμα να ζητά από τους αιρετούς του άρχοντες λογοδοσία για όσα λένε και πράττουν προασπίζοντας ή καταπατώντας τα με αγώνες κατακτημένα προσωπικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα.
Μα όσες φορές προσερχόμαστε στις κάλπες ως άτομα και ως λαός, αναμφίβολα, ζητούμενο από χρόνια είναι ο σεβασμός των πολιτικών προς τους πολίτες και η κατάργηση των πελατειακών σχέσεων, που αντί να βοηθούν την κοινωνία να ορθοποδήσει και να προκόψει την πισωγυρίζουν και την κρατούν σε έλος δίχως τέλος.
Μετά τις εκλογές, λοιπόν, έρχεται και η ώρα να φανεί εάν είμαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων: Επιδιδόμενοι οι μεν (οι θεωρούμενοι ως συνοφρυωμένοι και ηττημένοι) σε αυτοκριτική – αυτογνωσία και οι δε (εκείνοι που μοιάζουν πανηγυριστές και νικητές) σε μετριοφροσύνη. Έτσι, θα γίνει από τους μεν σωστή αποτίμηση των τυχόν λαθών τους και από τους δε συνετή διαχείριση της εξουσίας… Την ίδια στιγμή, επιβάλλεται οι υπόλοιποι πολίτες να βρίσκονται σε συνεχή επαγρύπνηση και να ασκούν διαρκώς κριτικό έλεγχο των κρατούντων…
Και εφόσον έγραψα για «κριτικό έλεγχο», αν και δεν συνηθίζω να κλέβω άλλων ατάκες, καταλήγοντας, σας υπενθυμίζω και σας συνιστώ για τις επόμενες, λοιπόν, ημέρες, τις ομολογουμένως δύσκολες και κρίσιμες για τον Ελληνισμό, τα λόγια του Απόστολου Παύλου: «Μη αποβάλητε ουν την παρρησίαν υμών, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην» (Από την Προς Εβραίους επιστολή, κεφ. 10, Παρ. 39), γιατί όποιος σιωπά, επερχομένου του ολέθρου, θεωρείται και αυτός συνένοχος κακών…
Και κοντά σε αυτά, ιδού τι με παρακάλεσε, πριν λίγα βράδια, εν είδει γονικών μετεκλογικών συμβουλών, ο 91ετής και πολύπειρος πατέρας μου… «Δε θα σου πω να σιωπάς αν βλέπεις κάτι κακό, αλλά πρόσεχε, γιατί σε αγαπώ!». Αχ ρε πατέρα, και εγώ πολύ σ’ αγαπώ!
