Φθινοπωρινά
Μην κλαις δεντρί το φύλλο σου το φθινοπωριασμένο
να κλαις εκείνο που θωρείς την Άνοιξη κομμένο.
Μ’ αρέσει το Φθινόπωρο κάθε που σουρουπώνει
κι ας μου κρατούνε συντροφιά τσ’ αμοναξάς οι πόνοι.
Άχι και φθινοπώριασε χωρίς να δροσερέψει
μα τον καημό του δυστυχή ποιος θα τόνε γιατρέψει.
Μ’ αρέσει το Φθινόπωρο του ουρανού το χρώμα
να ξεδιψάζει η βροχή το διψασμένο χώμα!
