Οι πρώτες εκατό μέρες της νέας διακυβέρνησης συμπληρώνονται οσονούπω.
Μετά τη μεθυστική δόση εθνικής υπερηφάνειας, βιώνουμε ξανά το φόβο της χρεοκοπίας και της οικονομικής καταστροφής.
Η κυβέρνηση παρά τη νωπή λαϊκή εντολή, εκτός από την αναμενόμενη έλλειψη εμπειρίας, εμφανίζει ιδεολογική σύγχυση.
Οι ιδεολογικές διαφορές στα σπλάχνα της την μετέτρεψαν σε «κυβερνητική Βαβέλ».
Η θεωρία «της δημιουργικής ασάφειας» δεν διευκόλυνε την διαπραγματευτική διαδικασία.
Η «σκληρή διαπραγμάτευση» έχει βαλτώσει, η χώρα απομονώθηκε και αργοπεθαίνει από έλλειψη ρευστότητας.
Φαίνεται ότι από την «δημιουργική ασάφεια», μέχρι τις σαφείς και κοστολογημένες προτάσεις, υπάρχει χάος.
Κύριοι της κυβέρνησης
Από το 2008 ζούμε μια συστημική κρίση που ανέτρεψε τις θεωρίες του FRIEDMAN, του KEYNES και το καταναλωτικό μοντέλο.
Από την κρίση μάθαμε ότι ανάπτυξη από τύπωμα χρήματος είτε από δανεισμό για την αύξηση της ζήτησης, δεν παράγει αλλά ανακυκλώνει το χρήμα.
Με κεντρικό σύνθημα «σχίζουμε τα μνημόνια», κερδίσατε τις εκλογές. Σήμερα μας λέτε «δεν κάνουμε πίσω από το πρόγραμμά μας» που κοστολογήσατε 12 δισ.
Ποιους εκβιάζετε αλήθεια; Τους κακούς δανειστές που δεν σας δίνουν χρήματα να το εφαρμόσετε;
Γνωρίζατε ότι τα ταμεία ήταν άδεια. Επομένως το πρόγραμμά σας ήταν προεκλογικές εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα.
Αντιλαμβάνομαι την πολιτική σας δυσκολία. Ξεχάσατε όμως ότι και άλλοι, πριν από σας, είπαν «λεφτά υπάρχουν», αλλά υπέγραψαν μνημόνια.
Σήμερα εσείς τους απειλείτε με ειδικά δικαστήρια ξεχνώντας ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Εύχομαι να επαναληφθεί σαν φάρσα γιατί ανησυχώ μήπως μας πάτε σε τραγωδία.
Όλοι θέλουμε μια καλύτερη Ευρώπη. Το πρόβλημα όμως της Ελλάδας είναι πολιτικό, αξιακό και παραγωγικό.
Σήμερα έχει προτεραιότητα να αλλάξουμε την Ελλάδα και τη νοοτροπία μας.
Η επιστροφή στο παρελθόν που μας χρεοκόπησε, δεν είναι ούτε νέο, ούτε μεταρρυθμιστικό.
Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και νέο παραγωγικό εξαγωγικό μοντέλο που θα στηρίζεται στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και στο μυαλό των παιδιών της.
Χρειάζονται βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα.
Δυστυχώς καθημερινά διαπιστώνουμε ότι αναπτυξιακό μοντέλο δεν έχετε.
Η εξίσωση του ΦΠΑ στα νησιά, η κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, η ευελιξία των συμβάσεων εργασίας, η προστασία από στους ποικιλόχρωμους κουκουλοφόρους, η φύλαξη των συνόρων από τους μετανάστες, τα ανοιχτά πανεπιστήμια, είναι πράγματα αυτονόητα στην Ευρώπη.
Εσείς τα κάνετε ανυπέρβλητα ταμπού και είσθε έτοιμοι να τα βάλετε πάνω από τη σωτηρία της χώρας.
Δεν αρκούν τα μεγάλα λόγια και η ονοματολογία των δανειστών.
Κάθε ημέρα που περνάει η οικονομία αιμορραγεί.
Η τύχη της χώρας δεν είναι «παίγνιο», ούτε πόκα εν προκειμένω, για να μπλοφάρετε με δύο εφτάρια. Έχετε να κάνετε με έμπειρους παίκτες.
Η οικονομία πρέπει να ξεκινήσει να λειτουργεί και για την επανεκκίνησή της χρειάζεται να τερματισθεί η αβεβαιότητα.
Πέρα από τις ιδεολογικές σας αγκυλώσεις ένα GREXIT θα είναι πολύ χειρότερο από ένα έστω και επώδυνο συμβιβασμό.
Κύριε πρωθυπουργέ
Πήρατε τη λαϊκή εντολή με ένα πρόγραμμα που δεν μπορούσε να εφαρμοσθεί, γιατί εκφράσατε την ελπίδα.
Δεν πήρατε όμως εντολή για έξοδο της χώρας από το ευρώ και εθνική περιπέτεια.
Οι πολίτες σας στηρίζουν αλλά το ποσοστό αυτών που επιθυμούν την παραμονή στο ευρώ είναι 80%.
Σας εμπιστευόμαστε, αλλά δεν θέλουμε την ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή της χώρας.
Τα περί δημοψηφίσματος και περί νέων εκλογών που καθημερινά ψιθυρίζουν οι σύντροφοί σας, μπορούν να τα λένε στο κομματικό σας ακροατήριο, αλλά δεν έχουν σημασία για τους πολίτες.
Ζητάτε, όπως είπατε, ένα έντιμο συμβιβασμό. Έχετε ήδη αργήσει. Μην σκοτώνετε την οικονομία προκειμένου να πείσετε το κόμμα σας.
Έχετε μοναδική ευκαιρία να κυριαρχήσετε στο λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο.
Μην την χάσετε, για το καλό της Ελλάδας αλλά και το δικό σας πολιτικό μέλλον.
Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία της απόφασης. Δυστυχώς πρέπει να διαλέξετε μεταξύ της «κομματικής φάρσας» και της «ελληνικής τραγωδίας».
«Οι καιροί ου μενετοί» κ. Πρωθυπουργέ.
