Ο χειμώνας ή μάλλον το… χειμερινό φθινόπωρο με τις ραγδαίες βροχές και καταιγίδες και τις επόμενες πλημμύρες σε πόλεις και χωριά της Ελλάδας αλλά και παντού στον πλανήτη γη, όπου οι δρόμοι γίνονται ποτάμια και τα σπίτια λίμνες, φαινόμενα γενικά χάρη στην αδιαφορία των αρχών και την άναρχη δόμηση, άρχισαν.
Η πόλη που μένω η Κυπαρισσία χάρη στην επικλινή μορφή του εδάφους της, όπου τα νερά βρίσκουν διέξοδο και κυλούν προς τη θάλασσα παρ’ ότι δέχεται κάθε χρόνο ισχυρές βροχοπτώσεις, δεν πλημμυρίζει. Η φύση του εδάφους διευκολύνει τη ροή των υδάτων έτσι που δεν λιμνάζουν μεν, ορισμένα όμως σπίτια δεν γλυτώνουν από τη νεροποντή, τη μανία λόγω εδάφους γύρω τους και κατασκευής.
Είναι γνωστό πως η δυτική Πελοπόννησος και τα Ιόνια Νησιά δέχονται κάθε χρόνο ισχυρές βροχοπτώσεις.
Έτσι οι αστραπές και οι βροντές και οι δυνατές μπόρες είναι φαινόμενα συνήθη μεν, αλλά όχι οι πλημμύρες στην πόλη.
Αθήνα, ορισμένες περιοχές της άρχισαν να βυθίζοντα στα όμβρια ύδατα, αφού τα ποτάμια και γενικά οι φυσικές ροές υδάτων κλείστηκαν είτε από σπίτια είτε από δημοτικά έργα.
Ξέρετε αγαπητοί φίλοι ότι και στην αρχαιότητα όταν γίνονταν τα έργα του Παρθενώνα και των άλλων ναών η Αθήνα είχε και τότε πλημμυρικά φαινόμενα, επειδή με την εξόρυξη μαρμάρων η Πεντέλη ανασκάφτηκε και άλλαξε η μορφή του εδάφους της.
Λέγανε οι Αρχαίοι συγγραφείς ότι εκεί που τα ποτάμια και τα ποταμάκια έρεαν προς τη θάλασσα ομαλά δεν προκαλούσαν ζημιές. Άρχισαν να ρέουν ανώμαλα και να κουβαλούν πέτρες κι αγκωνάρια στην κοίτη τους που πλημμύριζαν πολλές φορές.
Έχουμε λοιπόν προϊστορία με τις πλημμύρες από νεροποντές στο «κλεινόν άστυ» ακόμα και επί Περικλέους. Έτσι συνεχίζεται σήμερα, όλο το Αττικό πεδίο χτίστηκε και τα ρέματα κλείστηκαν, τα νερά βρίσκουν διέξοδο στους δρόμους και μπλοκάρουν στα σπίτια προς μεγάλη θλίψη των Αθηναίων.
Και συνεχώς κάθε χρόνο με μεμψιμοιρία τους και αγανάκτησή τους σε βάρος των αρχών και της πολεοδόμησης.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο ούτε πρωτόγνωρο να πλημμυρίζουν οι δρόμοι και τα σπίτια, όπου η δόμηση είναι άναρχη όπως στην πρωτεύουσά μας.
