Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΓΔΙΝΟΥ
Από την εκπαίδευσή μου στο τότε «Πολυκλαδικό Λύκειο» Ρεθύμνου (σήμερα 1ο Λύκειο) και μετέπειτα στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στη Νομική Σχολή Κομοτηνής, δέσποζε πάντα στο μυαλό μου το πρότυπο του «λάθε βιώσας», δηλαδή η ιδέα του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Επίκουρου (341 π.Χ. – 270 π.Χ.), που προτρέπει τους ανθρώπους να ζήσουν τη ζωή τους «απαρατήρητα» και γενικώς η σκέψη -πολύ απλά- ότι «όποιος έζησε στην αφάνεια, έζησε καλά», καθώς και η άλλη ιδέα του ίδιου αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Επίκουρου, ότι «καθένας είναι αρκετός για τον εαυτό του».
Τις δύο παραπάνω φιλοσοφικές ιδέες, τις οποίες -σε γενικές γραμμές- ασπάζομαι προσωπικά, έρχεται να καταρρίψει ουσιαστικά η ιδέα και η νοοτροπία των αρχαίων Ελλήνων, περί υποχρέωσης, ουσιαστικά (ηθικής), των πολιτών να μετέχουν στα κοινά, αφού αυτόν που δεν ενδιαφερόταν καθόλου και δεν συμμετείχε στη δημόσια ζωή, οι αρχαίοι Έλληνες τον θεωρούσαν όχι απλά φιλήσυχο, άλλα άχρηστο!!!!
Σταθμίζοντας όλα τα παραπάνω και «κατόπιν ωρίμου σκέψεως», δέχτηκα την πρόταση του επικεφαλής κ. Σταύρου Βουρβαχάκη, καθώς και άλλων εκλεκτών συνυποψηφίων μου, να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιό του, «Ρέθυμνο-Ενεργοί Πολίτες», χωρίς καμία αντιπολιτευτική διάθεση, απλά και μόνο θέτοντας τον εαυτό μου στη διάθεση των συμπολιτών μου.
Εξάλλου, ανάλογη εμπειρία δεν έχω. Η μόνη «εμπειρία» μου, στα 43 μου χρόνια, είναι η επί εξαετία (2 τριετίες) συμμετοχή μου ως Γραμματέα, την περίοδο 2010-2016, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κισσού Αγίου Βασιλείου, από όπου κατάγομαι.
Ένας ισχυρός λόγος που με «έπεισε» να συμμετέχω στο εν λόγω ψηφοδέλτιο είναι και το γεγονός ότι είναι πρωτοεμφανιζόμενο «σχήμα», με την συντριπτική πλειονότητα των υποψηφίων του να είναι επίσης πρωτοεμφανιζόμενοι, καθώς και ο γράφων.
Και επειδή τέλος, θεωρώ, ότι αν κάποιος μπορεί να προσφέρει -ιδίως δε αμισθί- ένα λιθαράκι, στον τόπο όπου έχει επιλέξει να ζει και να δημιουργεί, είναι καλό και αξιέπαινο.
