Η καθημερινότητά μας -λ.χ. πολιτική, οικονομική, εκπαιδευτική…- φανερώνει (μεταξύ άλλων) και μια «α λα καρτ» πραγματικότητα… Με μεγάλη πάντα δόση ωχαδελφισμού και μια νοοτροπία «παρεοκρατίας», μια αντίληψη για ψευτοεπαναστάσεις και μια κουλτούρα του «άρπαξε να φας και κλέψε να’ χεις»!
Όλα τούτα είναι παθογένειες που το πολιτικό-κομματικό μας σύστημα καλλιεργούσε εδώ και δεκαετίες και οι οποίες δυστυχώς εξακολουθούν να βρίσκουν μιμητές στις μέρες μας… Λες και κάποιοι δεν θέλουν να βγούμε από τον φαύλο κύκλο αντιλήψεων και νοοτροπιών υπευθύνων για το κατάντημα της χώρας, που λίγο ακόμα και θα την οδηγούσε σε πολυεπίπεδη πτώχευση…
Οι πολίτες εκπαιδεύτηκαν από το πολιτικό προσωπικό, από τις συνδικαλιστικές (κομματικό-κρατικοδίαιτες) συντεχνίες σε μια νοοτροπία ρουσφετιού, διορισμού ή μονιμοποίησης στο δημόσιο ακόμα και με πλαστά πιστοποιητικά, σε συντάξεις μαϊμού, σε αυθαιρεσίες κάθε είδους (λ.χ. αυθαίρετα σπίτια), σε μια αντίληψη «παρεοκρατίας» και φυσικά ενός κράτους που αποτελούσε «κομματικό φεουδο», αλλά και ενός πάσης φύσεως βολέματος των «δικών μας παιδιών»…
Ξεροκόμματα και εκδουλεύσεις… Και την κρίσιμη στιγμή της κάλπης το αντάλλαγμα όλης αυτής της καταστροφικής διαδρομής ήταν η ψήφος…
Όλα λοιπόν «α λα καρτ»… Οι δικοί μας και οι «άλλοι»…
Μια αντίληψη: «Ωχ αδελφέ! Μη σε νοιάζει! Εμείς είμαστε στα «πράματα» ποιος θα κάνει έλεγχο σε εκατοντάδες πιστοποιητικά; Κι αν σπάσει ο… το ποδάρι του και πάει κάτι στραβά… ο «δικός» μας θα βρει τρόπο να τα μπαλώσει! «…Σκηνή από το πολύ πρόσφατο παρελθόν μας. Δεν φαντάζομαι ότι υπάρχει έστω και ένας σ’ αυτό τον τόπο που δεν έζησε ή δεν άκουσε μια παρόμοια κατάσταση… Αυτή η πλοκή (ή και «διαπλοκή») γαλούχησε αρκετές γενιές τα τελευταία 35 περίπου χρόνια…
Και ήρθε η πολύπλευρη κρίση που δεν θα κουραστούμε από τη θέση αυτή να υποστηρίζουμε ότι δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πρωτίστως κρίση αξιών, θεσμών, κρίση του πολιτικού και κομματικού μας συστήματος, κρίση στην παιδεία και στο βάθος είναι αναμφίβολα κρίση πολιτισμική!
Κάποιοι σε θέσεις ευθύνης όμως αρνούνται παρ’ όλα αυτά να αποδεχτούν, ότι νοοτροπίες όπως οι παραπάνω μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση… Ενώ δηλαδή θα έπρεπε να είναι «σταυροφόροι» της εφαρμογής των ψηφισμένων από τη Βουλή νόμων για τον έλεγχο της νομιμότητας (στην περίπτωσή τους των πιστοποιητικών διορισμού στην Τοπική Αυτοδιοίκηση) εκείνοι με διάφορες προφάσεις αντιμετωπίζουν «α λα. καρτ» όσα ορίζει το ψηφισμένο από τη Βουλή πλαίσιο…
Ποιο μήνυμα όμως στέλνουν στην κοινωνία; Τι θα κάνουν οι ίδιοι αν αύριο κάποιες ομάδες πολιτών αρνηθούν να πληρώσουν τα τέλη που θα ορίσουν τα Δημοτικά Συμβούλια; Πως θα εξασφαλίσουν τα αναγκαία έσοδα για να στηρίξουν το έργο τους;
Η κουλτούρα του «Δεν πληρώνω», η νοοτροπία μιας «α λα καρτ» νομιμότητας θα γυρίσει μπούμερανγκ σε όσους εξακολουθούν να «διαπαιδαγωγούν» τους πολίτες με αντιλήψεις που έχουν χρεοκοπήσει και μάλιστα με οδυνηρές συνέπειες… Αν μάλιστα κάτι τέτοιο επαναληφθεί; Τότε… οι επιπτώσεις δεν θα μπορούν να συγκριθούν με όσα σήμερα βιώνουμε!
Οι ηγεσίες δεν ασκούν μόνο εξουσία… Διαπαιδαγωγούν την κοινωνία! Κι ο ρόλος τους αυτός έχει μεγάλη σημασία κυρίως στην κρίσιμη εποχή που διανύουμε…
Ό,τι… «σπείρουν α λα καρτ» στην καλύτερη περίπτωση θα θερίσουν το ίδιο!
Στη χειρότερη; Καλύτερα ας προσεύχονται η «σοδειά» να μην πάει καλά…!
E-mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
