Απεγνωσμένες είναι οι προσπάθειας μιας γυναίκας που γεννήθηκε στην Κρήτη πριν 53 χρόνια αλλά βρέφος ακόμα εγκαταλείφθηκε από την μητέρα της, ποιος ξέρει για ποιο λόγο, στη βρεφοδόχο του Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου Ηρακλείου. Οι συνθήκες της εποχής, πιθανότατα επειδή εκείνη η νεαρή μάνα ήταν άγαμη, δεν της επέτρεψαν να κρατήσει και να μεγαλώσει το κοριτσάκι σε μια κοινωνία γεμάτη ταμπού και προκαταλήψεις, μη ανεκτική τότε σε τέτοια ζητήματα.
Ένα σημείωμα, καρφιτσωμένο στα ρούχα του μωρού από την μητέρα του, έδινε ένα μικρό στίγμα για τα στοιχεία του: Η ημερομηνία και η ώρα γέννησής του, ενώ συμπληρωματικά ένα χαρτάκι που η βιολογική μάνα ανέφερε πως το νεογέννητο κοριτσάκι ήταν αδήλωτο και αβάπτιστο. Στο κιτρινισμένο σήμερα από το χρόνο εκείνο σημείωμα, υπάρχει αποτυπωμένη και μια υπόσχεση από την μητέρα: «Θα επιστρέψω να πάρω το παιδί…».
Δεν ξέρει κανείς… Μπορεί και να επέστρεψε. Αν όμως καθυστέρησε λίγο, το παιδί δεν ήταν εκεί…
Το βρέφος μεγάλωνε, έγινε κορίτσι, έφηβη, γυναίκα. Έγινε μητέρα… Έμαθε και την αλήθεια όμως κάποια στιγμή… Η εγκατάλειψή της στην βρεφοδόχο του Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου Ηρακλείου, κι ύστερα σε ίδρυμα των Αθηνών, η βάφτισή της το 1963, η υιοθεσία της και στη συνέχεια το ταξίδι της με την θετή της οικογένεια κι η εγκατάστασή της στην Ολλανδία.Απέκτησε μόρφωση, παιδεία, κουλτούρα, είχε αγάπη από τους θετούς γονείς, μα η ανάγκη να βρει και να συναντήσει την γυναίκα που την γέννησε, φώλιαζε πάντα στην ψυχή της. Κι έχοντας εκείνο το κιτρινισμένο σημείωμα ως οδηγό, η Αντουανέτα άρχισε ν’ αναζητά την βιολογική της μητέρα. Αρκετά χρόνια τώρα, έρχεται και ξανάρχεται στην Κρήτη, πατά το χώμα που πατάει κι η οικογένειά της η βιολογική και νοιώθει Κρητικοπούλα.
Στο κάθε της ζάλο η Αντουανέτα, θαρρεί πως θα συναντήσει τη μάνα της. Στο πρόσωπο κάθε γυναίκας που συναντά στους δρόμους του νησιού βλέπει την μορφή της μητέρας της…
Άκαρπες οι προσπάθειές της και μέσω τηλεοπτικών εκπομπών… Τελευταία της ελπίδα η αναζήτηση της βιολογικής της μαμάς, μέσω των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.
Η έκκλησή της, από την προσωπική της σελίδα στο facebook, συνοδεύεται από κείνο, το κιτρινισμένο από τα χρόνια σημείωμα της μητέρας της. Φυλαχτό, ένα χαρτάκι ανεκτίμητης αξίας για την 53χρονη σήμερα Αντουανέτα. Και κάποιες φωτογραφίες που την δείχνουν μικρούλα. Μήπως και η μητέρα της δει, και καταλάβει πως αυτό είναι το δικό της βρέφος που με πόνο ψυχής εγκατέλειψε το 1961 στο Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου Ηρακλείου. Δεν ξεχνά μια μητέρα ποτέ την εικόνα του παιδιού της. Η γυναίκα αυτή, δεν είναι απαραίτητο να είναι από το Ηράκλειο. Τότε, νεογέννητα παιδιά απ’ όλο το νησί κατέληγαν στο Βρεφοκομείο Ηρακλείου.
Κάποιος, ίσως μπορεί να βοηθήσει μητέρα και κόρη να συναντηθούν ξανά… Ή έστω αν η μητέρα δεν ζει κάποιοι μπορούν να βοηθήσουν να βρεθεί με τους συγγενείς, με μέλη της οικογένειας της βιολογικής μητέρας.
Η επί 20 χρόνια τώρα αναζήτηση της Αντουανέτας για τις ρίζες της, η επιθυμία της να κοιτάξει στα μάτια και να σφίξει στην αγκαλιά της έναν άνθρωπο με τον οποίο την συνδέει δεσμός αίματος, αποτελεί στόχο ζωής.
Δεν αναζητάει την βιολογική μητέρα της και τους συγγενείς της εξ αίματος για να τους ρίξει ανάθεμα, για να απαντήσουν σε γιατί και κατηγόριες. Η Αντουανέτα θέλει μονάχα να γαληνέψει μέσα της. Να νοιώσει ολοκληρωμένος άνθρωπος. Να προσθέσει εκείνον τον ουσιώδη, τον καθοριστικό κρίκο που λείπει από την αλυσίδα της ζωής της…
Η έκκληση που έχει αναρτήσει με την βοήθεια φίλων της στην ιστοσελίδα της η 53χρονη Αντουανέτα στο facebook, όπου δέχεται μηνύματα συμπαράστασης και ελπίδας ότι θα φτάσει στο ποθούμενο, από εκατοντάδες άτομα απ’ όλο τον κόσμο, έχει ως εξής:
«Αγαπητοί φίλοι από την Κρήτη και όλη την Ελλάδα. Ζητάμε εναγωνίως την βοήθειά σας για να βρεθούν οι βιολογικοί γονείς της Αντουανέτας. Οποιαδήποτε πληροφορία σας, μπορεί να μας βοηθήσει να φτάσουμε στο σκοπό μας. Η Αντουανέτα έχει περάσει όλη της τη ζωή για να γνωρίσει την γυναίκα που της πρόσφερε ζωή.
Η Αντουανέτα γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1961. Αφέθηκε στη βρεφοδόχο του Γερωνυμάκειου Βρεφοκομείου στο Ηράκλειο Κρήτης. Μαζί με το βρέφος, η μητέρα της, άφησε ένα γράμμα, το περιεχόμενο του οποίου μπορείτε να δείτε παρακάτω.
Ζητάμε τη βοήθειά σας να την βρούμε.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ».
Το κιτρινισμένο από το χρόνο σημείωμα, γραμμένο από το χέρι της βιολογικής μητέρας της Αντουανέτας, γράφει:«Το παιδί εγεννήθη στις 12-4-61 και ώρα 8 προ μεσημβρία.
Παρακαλώ όπως φυλαχτεί το σημείωμα μου μαζί με το διακριτικό που έχω απάνω του.
Παρακαλώ να το περιποιηθείτε (το βρέφος εννοεί). Πρόκειται να το ξαναπάρω το παιδί μου.
Σας ευχαριστώ θερμώς, προσωρινές μητέρες του σπλάχνου μου».
Συμπληρωματικά, η άγνωστη μητέρα, σ’ ένα κομμάτι χαρτί που καρφίτσωσε πάνω στο βρέφος, έγραψε:
«Είναι αβάπτιστο. Εγενήθη την 12-4-61 και είναι αδήλωτο».
