Τα αποτελέσματα της Κυριακής, για τις Δημοτικές εκλογές στο Ρέθυμνο και οι αντιδράσεις των χαμένων από την αναμέτρηση, μου θύμισε ένα παλιό, ψυχροπολεμικό ανέκδοτο: Τον καιρό του «υπαρκτού σοσιαλισμού», έγινε ένας αγώνας ταχύτητας σε απόσταση 100 χιλιομέτρων, μεταξύ δύο αυτοκινήτων, ενός Ρώσικου και ενός Αμερικάνικου. Τον αγώνα κέρδισαν οι Αμερικάνοι, που άφησαν πίσω τους Ρώσους, 16 χιλιόμετρα, ή 16%. Την επόμενη ημέρα, η εφημερίδα «Πράβδα», έγραφε: Στο χθεσινό αγώνα αυτοκινήτων, το Ρώσικο αυτοκίνητο ήρθε δεύτερο, ενώ το Αμερικάνικο, προτελευταίο. Πρόταση απολύτως σωστή, αφού τα αυτοκίνητα ήταν δύο. Αλλά πρόταση που έκρυβε την πραγματικότητα και έκανε το άσπρο μαύρο.
Η αναφορά αυτή, δείχνει πόσο μπορεί να διαστρεβλώσει κάποιος τα πράγματα με χρήση της προπαγάνδας. Αφού, σε κάθε αναμέτρηση, υπάρχει ένας ειδικός τρόπος παρουσίασης που μπορεί να δικαιολογήσει μια ήττα ή να κρύψει ένα κακό αποτέλεσμα. Και στην αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής για το Δήμο Ρεθύμνης, ακριβώς αυτό έγινε. Διότι, ενώ ένας στους δύο Δημότες προτίμησε την παράταξη του νυν Δημάρχου, σύμφωνα με «έγκυρους δημοσιογραφικούς κύκλους», στο στρατόπεδο Μαρινάκη επικράτησε «κατήφεια». Ενώ στο στρατόπεδο Νίνου, έγινε μεταξύ άλλων και γύρος του θριάμβου. Και άρχισαν να διανέμονται τα διάφορα Δημοτικά αξιώματα, προς τους υποψήφιους, πριν την εκλογή τους. Παραγνωρίζοντας την τεράστια διαφορά, την πραγματική βούληση του Ρεθυμνιώτη και το ότι, μπροστά μας, υπάρχει η επόμενη Κυριακή. Όπου ο Ρεθυμνιώτικος Λαός θα αποφασίσει τελικά, ποιος θα αναλάβει το τιμόνι του Δήμου, για τα επόμενα πέντε χρόνια. Μακριά από τα ζητήματα της Κεντρικής πολιτικής σκηνής, τα μνημονιακά και αντιμνημονιακά συνθήματα και τις αντικυβερνητικές θέσεις, που εκφράστηκαν σε κάποιο βαθμό, την περασμένη Κυριακή. Αλλά τώρα, προέχει η απόφαση για το Ρέθυμνο. Που ή θα συνεχίσει το δύσκολο δρόμο της Αρετής, της Ανάπτυξης και της Ειλικρίνειας, ή θα γυρίσει είκοσι χρόνια πίσω, στις χάρες, στην ασυδοσία και στην υπανάπτυξη, μιας μικρής επαρχιακής Πόλης. Η οποία θα αναπτύσσεται μόνο εικονικά, μέσα από το Facebook και τα υπόλοιπα μέσα Κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά στην πραγματικότητα θα οπισθοδρομεί και θα βυθίζεται στην υπανάπτυξη και τη φθορά.
Εκτίμησή μας είναι πως το αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής, θα είναι μια δικαίωση του νυν Δημάρχου και των συνεργατών του, για τον αγώνα που έδωσαν και δίνουν για να αλλάξουν τον Δήμο, αλλά και τη νοοτροπία των κατοίκων του, τα τελευταία επτά χρόνια. Του Δημάρχου που πάντως, πρέπει να πάρει και μερικά μαθήματα από όσα έγιναν για τη δύναμη των ηλεκτρονικών μέσων και της επικοινωνίας. Μαθήματα για τις επιπτώσεις από τις σημαντικές παραλείψεις που έκανε, όχι στα έργα που εκτελούνται και που αλλάζουν τον τόπο μας, αλλά στην καλύτερη επεξήγηση των σχεδίων ανάπτυξης του Δήμου, στο Ρεθυμνιώτικο Λαό. Και να προχωρεί πιο έγκαιρα στην κοινοποίηση των χρονοδιαγραμμάτων των έργων που γίνονται και της προσωρινής όχλησης που θα προκαλέσουν. Για να είμαστε πληροφορημένοι όλοι μας. Και να μη βρίσκεται προ εκπλήξεων, έστω και αν έχουν αίσιο τέλος και ευτυχή κατάληξη, ο Ρεθυμνιώτικος Λαός.
Ο οποίος, σε δημοκρατία ζούμε, έχει το δικαίωμα να προτιμήσει τη σταύρωση όποιου υποψηφίου Δημάρχου επιθυμεί. Και με τον τρόπο αυτό, να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και να αποδεχτεί εκ των προτέρων τις επιπτώσεις ή την ωφέλεια που θα έχει, για τον τόπο μας.
