Το εγχείρημα ήταν όντως τολμηρό…αλλά πέτυχε.
Πέτυχε, γιατί η θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου που αποφάσισε να ανεβάσει Τσέχωφ, είναι επίσης τολμηρή, έχει γνώση των δυνατοτήτων της και δεν υποχωρεί μπροστά σε καμιά πρόκληση.
Μα πιο πολύ έχει πείσμα και ισχυρή θέληση και το απέδειξε. Το αποτέλεσμα, εκπληκτικό.
Πρόκειται για επτά διηγήματα του Τσέχωφ με τον γενικό τίτλο «Vodka Μολότοφ», που προσάρμοσε και σκηνοθέτησε ο γνωστός ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης Βαγγέλης Λιοδάκης και έντυσε μουσικά ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης ο Μανώλης Ανδρέου, που είχε γενικότερα την επιμέλεια του ήχου, των ηχογραφήσεων των ραδιοφωνικών σποτ και των εντύπων.
Το απλό αλλά έξυπνα λειτουργικό σκηνικό που ήταν ιδέα του σκηνοθέτη, κατασκεύασαν με αγάπη και μεράκι, ο Γιώργος Χανιωτάκης και η κόρη του Μαριλένα που ήταν πανταχού παρούσα, η Αγγελική Κουβέλη, η Πόπη Σακελλαρίδου, και ο πολυτάλαντος Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου, ενώ τα ηλεκτρολογικά επιμελήθηκε ο Ηλίας Πολιουδάκης και το άψογο καλλιτεχνικό μακιγιάζ η Ιωάννα Τσιομπίκα.
Τη μεγάλη όμως έκπληξη, μας επεφύλαξαν οι ηθοποιοί Αντώνης Βαμιεδάκης, Αγγελική Κουβέλη, Λία Παπαδάκη, Μαρία Σταυριδάκη, Σούλα Χατζηκωνσταντίνου, Γιάννης Δραμηλαράκης, Κατερίνα Μιχελιουδάκη, Πόπη Σακελλαρίδου, Γεωργία Χανιωτάκη, Ελευθερία Χατζηλαμπή, Ελένη Καλαμάκη, Αννα Νικολακάκη, Γιώτα Σισμανίδου και ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου που κατάφερε με το έμφυτο ταλέντο που διαθέτει, να μας θυμίσει αξέχαστες φιγούρες της χρυσής εποχής του καλού ελληνικού κινηματογράφου.
Τα ονόματά τους δεν είναι βέβαια ευρύτερα γνωστά, αφού δεν πρόκειται για επαγγελματίες ηθοποιούς, αλλά για απλούς καθημερινούς ανθρώπους, που μας άφησαν άφωνους με την ειλικρίνεια και την αμεσότητα που προσέγγισαν τους ρόλους τους.
Η δυναμική της γλώσσας του σώματος, έδωσε ένα ιδιαίτερο χρώμα στην παράσταση, αναδεικνύοντας τη δική τους εσωτερική αλήθεια με τη χρήση των προσωπικών τους εκφραστικών μέσων.
Η σκηνοθετική άποψη δεν έκρυβε καμιά υπερβολή.
Αντίθετα, μέσα από την απλότητα και την άνεση, περνούσε στο θεατή, όλα τα δυνατά μηνύματα του συγγραφέα, τον προβληματισμό αλλά και τη χαλάρωση, μέσα από το αυθόρμητο γέλιο που προκαλούσαν οι κωμικές σκηνές.
Ήταν μια παράσταση συναρπαστική.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σταυρωμένου με τη θεατρική του ομάδα και όλες τις γνωστές πλούσιες δραστηριότητες που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, πετυχαίνει πάντα το στόχο του, χάρη στην εργατικότητα, το μεράκι και την ομαδικότητα που διακρίνει τα μέλη του.
Η πρόεδρος Κατερίνα Μιχελιουδάκη, είναι μια γυναίκα αγωνίστρια κι αυτοί που τη στηρίζουν ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου, ο Σπύρος Πολιουδάκης, η Ρηγούσα Πολιουδάκη, η Βαγγελιώ Τσιομπίκα κι όλα τα μέλη του Συλλόγου, είναι άνθρωποι με ψυχή και δυνατή θέληση, που δεν δειλιάζουν να πειραματιστούν και να ρισκάρουν προκειμένου να υπηρετήσουν τον κοινό σκοπό που δεν είναι άλλος από τον πολιτισμό και την ποιότητα ζωής.
Είναι οι άνθρωποι που σε μια μικρή κοινωνία μέσα από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες παράγουν πολιτισμό, αντιστεκόμενοι στη χωματερή των τηλεοπτικών σκουπιδιών που μας ταΐζει καθημερινά το παγκόσμιο σύστημα της υποκουλτούρας, γιατί έτσι μόνο μπορεί να περιορίσει την ελευθερία και να ελέγξει τις συνειδήσεις μας.
Την ώρα που οι ανθρώπινες σχέσεις ξεψυχούν πάνω στα πληκτρολόγια των υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι παλεύουν με νύχια και με δόντια ν’ αλλάξουν τη ζοφερή πραγματικότητα κι αυτό είναι μοναδικό.
Τους αξίζει ο σεβασμός, η αγάπη και η στήριξη όλων μας στο δύσκολο έργο τους.
