Η Καρολάϊν είναι μια έγχρωμη κοπέλα από την Κένυα που έρχεται να σπουδάσει με υποτροφία στην Ελλάδα. Ο Θανάσης είναι ένας πιστός σκύλος που θυσιάζεται για τους ανθρώπους της πολυκατοικίας που μεγάλωσε. Ο Κυριάκος είναι ένα νήπιο που ανακαλύπτει, μέσω της δασκάλας του, τι θα ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει. Αυτές οι μονόγραμμες περιλήψεις από τρία διηγήματα συνυπάρχουν μαζί με άλλα δεκαπέντε διηγήματα στη συλλογή «Μια σταγόνα δάκρυ» του γνωστού φιλόλογου-συγγραφέα Μιχάλη Τζανάκη(εκδόσεις Ραδάμανθυς, Χανιά 2018).
Με γλώσσα απλή, ύφος λιτό και πλούσιο συναισθηματικό κόσμο οι πρωταγωνιστές των διηγημάτων της καθημερινής ζωής μεταφέρουν τον αναγνώστη με τη δύναμη του λόγου σε ένα χωροχρονικό ταξίδι σε διάφορα μέρη του νησιού της Κρήτης και όχι μόνο. Ο συγγραφέας με την δυνατή του πένα επαναφέρει ξεχασμένες μνήμες στον καθένα από εμάς, καθώς αυτές οι μικρές ιστορίες θα μπορούσαν να συμβούν στην προσωπική μας ζωή. Χρησιμοποιώντας οπτικές, οσφρητικές, γευστικές και απτικές εικόνες ο έγκριτος φιλόλογος ψηλαφά νοερά τον Άνθρωπο και τα προβλήματά του, τη Φύση και τον περιβάλλοντα χώρο, καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Η δράση ξετυλίγεται σ’ ένα αστικό τοπίο που χρωματίζει στους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής του αναγνώστη ανάλογα με τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών λειτουργώντας σαν καθρέπτης. Κάθε ιστορία στην αρχή ξεκινάει με το εικονικό φαίνεσθαι και μέσα από την πλοκή καταλήγει στο πραγματικό είναι, δηλαδή την ουσία, το μήνυμα που μεταφέρει με επιτυχία ο συγγραφέας τόσο στην καρδιά όσο και τον νου (λογική) του αναγνώστη.
Η φιλοζωία, ο έρωτας, η θνητότητα, το ανθρώπινο λάθος, ο ατομικός εγωισμός, η εργασία, η ασθένεια, οι έμφυλες διακρίσεις, ο ρατσισμός, όλα θίγονται και όλα συζητούνται. Η πλατωνική διαλεκτική και η αριστοτελική λογική συνυπάρχουν στα κείμενα με τη μορφή της μυθιστορίας. Με τον τρόπο αυτό ο αναγνώστης τέρπεται και ωφελείται, ενώ συχνά προβληματίζεται για τις δικές του επιλογές και την προσωπική του πορεία στη ζωή.
Είναι φανερό ότι τα δεκαοκτώ μικρά διηγήματα είναι ισάριθμες σταγόνες δακρύων που θυμίζουν, εκτός από τα συναισθήματα, τις διαχρονικές αξίες της ζωής, όπως είναι η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η προσφορά στον συνάνθρωπο, καθώς και η ξεχασμένη συγχώρηση. Με άλλα λόγια, «μια σταγόνα δάκρυ» περιέχει όλες τις ιδιότητες της ανθρώπινης ψυχής, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις μνήμες, καθώς και τη νόηση.
Εν κατακλείδι θα λέγαμε ότι στο παρόν πόνημα του Μιχάλη Τζανάκη το δάκρυ που γεννιέται και κυλά πάνω στην ανθρώπινη σάρκα επιβεβαιώνει την συναισθηματική μας φύση, ενώ ταυτόχρονα γιγαντώνει τη δίψα για ζωή και τη θέληση για δημιουργία, διότι… «και η ψυχή σάρκα είναι» (Ν. Καζαντζάκης).
* Ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης, είναι ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος
