Οκτώβρης στα ξέτελά του και η μνήμη μας ανακαλεί, όσους ακόμα ήταν έστω και παιδιά στη μέρα εκείνη την 28η του Οκτώβρη, όπου ο πόλεμος χτύπησε την πόρτα μας δια χειρός του Ιταλού διπλωμάτη που ήταν διαπιστευμένος στην Αθήνα. Ήδη από τον Δεκαπενταύγουστο με τη βύθιση της «Έλλης» στην Τήνο, που ο λαός μας γιόρταζε την «Κοίμηση της Θεοτόκου» και είχαν πολλοί όπως κάθε χρόνο συρρεύσει στο νησί για να προσκυνήσουν και να ζητήσουν οι πάσχοντες τη βοήθειά της.
Γονυπετείς ή με τα τέσσερα ανάλογα με το τάμα τους οι προσκυνητές ανέβαιναν στα σκαλάκια του Ναού με την πίστη και την ελπίδα στην ψυχή τους.
Και τότε η φθονερή τορπίλη χτύπησε το λιμάνι της Τήνου, για να τιμήσει με τους γνωστούς κανονιοβολισμούς της ειρήνης και της πίστης τη Μεγάλη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου στο νησί της! Μετά λοιπόν τη βύθιση της Έλλης, του πολέμου η ιαχή «Αέρα» γέμισε τον αέρα και ξύπνησε των Ελλήνων την πατριωτική λαχτάρα για την υπεράσπιση των ιερών και οσίων της φυλής των.
Αυτή την πρώτη μέρα του πολέμου που ήταν μια ηλιόλουστη Δευτέρα ήμουν δωδεκαετής μαθητής Γυμνασίου της Κορίνθου.
Ο γυμνασιάρχης το πρωί μας ανακοίνωσε τα νέα της κήρυξης του πολέμου. Τελειώνοντας με τη γνωστή φράση του πρωθυπουργού «Νυν υπέρ πάντων ο αγών» και μετά μας έδωσε οδηγίες για το τι θα κάνουμε όταν ακούσουμε τις σειρήνες να ουρλιάζουν. «Θα κατεβείτε σιγά σιγά και χωρίς πανικό και σπρωξίματα ούτε θα χρησιμοποιήσετε ως εξόδους τα παράθυρα». Το κτίριο ήταν παλιό μετά την καταστροφή των σεισμών και τα παράθυρα χαμηλά για εξόδους πανικού. Μας καθόρισαν σε ποιο κτίριο θα πάμε στο υπόγειο του, που ήταν τριώροφο και πως ήσυχα και με ψυχραιμία θα κατέβουμε όταν αρχίσουν να σφυρίζουν οι βόμβες.
Έτσι και έγινε εμείς, ως παιδιά δεν λέω πως δεν φοβόμαστε αλλά όλο αυτό το πολεμικό κλίμα και μας αναστάτωνε και μας ξυπνούσε πατριωτικά συναισθήματα.
Σε κάθε συριγμό της βόμβας πηγαίναμε όλοι στην γωνία του υπογείου και περιμέναμε την έκρηξη.
Οι Ιταλοί αεροπόροι ρίχνανε τις βόμβες τους από πολύ ψηλά και άστοχες. Αντί για τη Γέφυρα του Ισθμού και το λιμάνι πήγαιναν στη θάλασσα εκτός μερικών που χτύπησαν σπίτια στην Κόρινθο.
Τα αντιαεροπορικά του Ισθμού μετά από 2-3 βολές εσήγησαν, εσήγησαν όλη τη διάρκεια του πολέμου, έπαθαν εμπλοκή.
Ας είναι πόλεμος άρχισε και η περιοχή ήταν στρατιωτικός στόχος. Η γέφυρα όμως του Ισθμού και η διώρυγα έμειναν ανέπαφες και τα αντιαεροπορικά άκαμπτα παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης και τους εράνους για τα όπλα. Στην Αλβανία όμως ο Έλληνας στρατιώτης απώθησε τους Ιταλούς με την κραυγή του «Αέρα» και της Βέμπο τα τραγούδια ο λαός μας.
