Από τους βασικούς λόγους εξάπλωσης και επικράτησης του Χριστιανισμού και του σοσιαλισμού είναι η αναφορά τους στον άνθρωπο. Η αντίληψη της ισότητας και της συναδέλφωσης έφερε πολλούς απελπισμένους κοντά στις ιδέες αυτές.
Τελικά αυτό που απασχολεί κάθε πλάσμα που διαθέτει κοινόν νου είναι κυρίως η αποδοχή του από την κοινωνία. Δυστυχώς όμως τα κριτήρια αξιολόγησης παραμένουν. Αλλάζουν μόνο πρακτική ανάλογα με την εποχή.
Η προέλευση ήταν αρχικά το εισιτήριο εισόδου στην κοινωνία της κοινής αποδοχής κι αργότερα ο λογαριασμός στην Τράπεζα.
Μου έτυχε πολλές φορές να αντιμετωπιστώ σε πιστωτικά ιδρύματα σαν πολίτης τρίτης κατηγορίας προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί κάποιος με μοναδικό προσόν τον πολυψήφιο αριθμό στον προσωπικό του λογαριασμό. Το χρήμα κινούσε πάντα τα νήματα επειδή μόνο με αυτό δεν κινδυνεύει να τσαλακωθεί η εικόνα σου στο περιβάλλον που ζεις.
Ήρθε η κρίση με τα επακόλουθά της και προστέθηκε άλλος «ντερβέναγας» στην αξιολόγησή μας σαν προσωπικότητες που είναι οι εισπρακτικές εταιρείες.
Εκεί να δεις τρόπο και συμπεριφορά. Αν δηλαδή τους πλησίαζες θα σου έπαιρναν αποτυπώματα. Εγκληματίας και βάλε θεωρείσαι ας χρωστάς και 200 ευρώ.
Άσε τις ώρες που καλούν. Τις πιο ακατάλληλες. Εκεί που πάει ο ταλαίπωρος οφειλέτης να κλείσει τα μάτια του.
Τι κι αν ακούμε πως κρίνονται παράνομες οι εισπρακτικές. Τι κι αν γίνονται τόσες τηλεοπτικές εκπομπές δήθεν καταγγελίας. Αυτές ακμάζουν προς δόξαν του φιλεύσπλαχνου κράτους. Καλή ώρα όπως τα σαράφικα που αφήνει κάθε φουκαράς το όποιο αντικείμενο αξίας διαθέτει για να μην του κόψουν το ρεύμα.
Λέγεται ότι και με τον Τειρεσία θα γίνει μια τροποποίηση έτσι ώστε να επωφεληθεί ο άτυχος που για δύο ευρώ βρέθηκε στη μαύρη λίστα. Ποιός ξέρει τι γκάφα θα κάνουν κι εδώ για να βρεθούμε σε ακόμα δυσκολότερη θέση.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι άρχοντες που διαχειρίζονται τις τύχες μας είναι ότι δεν μπορεί οι άνθρωποι που τους ψηφίζουν να είναι μπαταξήδες και λαμόγια.
Δεν μπορεί ο προ κρίσης νοικοκύρης άνθρωπος να αντιμετωπίζεται σαν τον χειρότερο αναξιόπιστο «ρεμάλι» Δεν επιτρέπεται και ας λένε πως κάτι θα αλλάξει να οδηγείται με χειροπέδες στο Αυτόφωρο οφειλέτης από αδυναμία να πληρώσει και να το δίνουν με καμάρι και στον τύπο.
Δεν είναι δυνατόν να αναρωτούνται μικρά παιδάκια, γιατί βρίζουν κάποιοι άνθρωποι στο τηλέφωνο τον μπαμπά, βιώνοντας τα έρημα μια κατάσταση που δεν αφήνει κανένα ψυχισμό αλώβητο.
Σε καμιά δημοκρατική χώρα δεν καταπατείται τόσο βάναυσα το Σύνταγμα και μάλιστα σε βασικά άρθρα, επειδή η γεμάτη κενά νομοθεσία αφήνει τον πολίτη ακάλυπτο και ανυπεράσπιστο στο έλεος Ιαβέρηδων του συστήματος.
Εδώ μόνο θα συναντήσεις αυτά τα τόσο ευτράπελα που διηγώντας τα να κλαις.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επικρατεί μια παραφροσύνη παντού. Ο άλλος αν δεν εμφανιστεί γυμνός στα μέσα επικοινωνίας στο διαδίκτυο θα βρει ό,τι χυδαίο υπάρχει για να προκαλέσει εντυπώσεις. Άλλος θα δεχθεί αδιαμαρτύρητα κάθε δημόσιο εξευτελισμό αρκεί να μπορέσει να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες του. Με κάθε τρόπο προσπαθεί καθένας να αιμοδοτήσει με σιγουριά την αναιμική του αυτοεκτίμηση που δεν πάει με όλα αυτά που ζούμε πιο κάτω.
Από φυλλάδια, τηλεφωνήματα εταιρειών προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ακόμα και τα προσωπικά μας δεδομένα είναι στη διάθεση όποιου έχει την δυνατότητα να τα αποκτήσει ερήμην μας με το αζημίωτο φυσικά. Και στην περίπτωση αυτή κανένας δεν είναι πρόθυμος να μας προστατεύσει. Η συντεχνιακή λογική εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις κι εμείς άβουλοι και μοιραίοι χωρίς πια να περιμένουμε ούτε το θαύμα δεν έχουμε παρά να απευθύνουμε μόνο ικεσία στους απρόσωπους παράγοντες που θεσπίζουν μέτρα προστασίας για τους ισχυρούς και μόνο.
– Μου επιστρέφετε την αξιοπρέπειά μου παρακαλώ;
* Η Εύα Λαδιά είναι δημοσιογράφος