Χρειάστηκαν μόνο πέντε χρόνια, για να δούμε να ψηφίζονται και να εφαρμόζονται τρία μνημόνια και να αποσαθρώνονται κοινωνικά κεκτημένα, ανθρώπινα δικαιώματα και κατακτήσεις γενιών. Να πυροβολείται η Δημοκρατία και να θυματοποιείται ολόκληρος ο λαός μας.
Σε αυτά τα χρόνια
-Η σύνταξη έγινε επίδομα [για όσους την πάρουν]
-Η εργασία έγινε απασχόληση
-Η παιδεία έπαψε προ πολλού να είναι δωρεάν και πολύ σύντομα, όπως έδειξε η επιβολή 23% ΦΠΑ που ετοιμάζεται για τα φροντιστήρια, θα αποτελεί προνόμιο λίγων
-Η υγεία και το ΕΣΥ αποτελεί παρελθόν και όπως και η παιδεία στοχοποιείται, με απώτερο σκοπό, στην επικείμενη συνταγματική μεταρρύθμιση, να αποτελέσουν πεδίο δόξης λαμπρό για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Περιττό είναι πιστεύω να αναλύσω πως αυτό θα επιδράσει στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, αρκεί απλά να αναλογιστείτε ποιός θα προσλαμβάνεται πιο εύκολα, ο πτυχιούχος ενός Δημοσίου Πανεπιστημίου; ή αυτός ενός πανάκριβου ιδιωτικού;
-Η κοινωνική πρόνοια και οι υπηρεσίες φθίνουν.
-Η επιχειρηματικότητα αποτελεί παραβατική πράξη.
– Η ανεργία, ειδικά στους νέους, έχει εκτοξευθεί στο υπερπέραν.
– Η κατάθλιψη και οι αυτοκτονίες συνεχίζονται με σταθερό ρυθμό.
– Η κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη αποσύνδεση.
– Σύντομα, με το τρίτο μνημόνιο, με την εφαρμογή του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα δούμε σκηνές Ισπανίας και στρατιές αστέγων.
– Τα έξοδα του κράτους [ΓΓΔΕ] είναι στα χέρια των δανειστών. Η δεκάτη της Τουρκοκρατίας, ως φορολογία, φαντάζει σήμερα ως ένα πολύ ευνοϊκό φορολογικό σύστημα και κάθε νεογέννητο είναι χρεωμένο περί τα 40.000 ευρώ.
– Μάς έριξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, μάς πέταξαν κι ένα φτυάρι και μάς έπεισαν ότι θα βγούμε από αυτό σκάβοντας.
– Η πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας είναι αδιέξοδη και άτοπη.
– Ζητούν με αύξηση της φορολογίας και πτώση μισθών και συντάξεων να δούμε ανάπτυξη και να βγούμε από το τέλμα, όμως αυτά ισοδυναμούν με αύξηση του κόστους ζωής και του πληθωρισμού = πτώση της κατανάλωσης που οδηγεί σε μείωση των προϋπολογισμένων εισπράξεων από ΦΠΑ και φόρους = πλήγμα των επιχειρήσεων = περισσότερες απολύσεις = πλήγμα ασφαλιστικών ταμείων και ελάττωση των προϋπολογισμένων εσόδων από φόρους και ΦΠΑ και αύξηση επιδομάτων ανεργίας = ασταθές οικονομικό περιβάλλον = παύση επενδύσεων = μείωση των προϋπολογισμένων εσόδων = νέα μέτρα = … η ιδεοληψία σε όλο της το μεγαλείο
– Κάθε τρεις μήνες αξιολόγηση κάθε τρεις μήνες νέα μέτρα
– Έχουν περάσει ήδη επτά χρόνια ύφεσης και πέντε χρόνια μνημονίων, πόσα ακόμα χρειάζονται για να καταλάβουν ότι είναι ουτοπικό; 3; 5; 10;
– Ως πότε θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο για να καταλάβουμε ότι ο τοίχος δεν πέφτει, αλλά θα σπάσει το κεφάλι μας;
– Μιλώντας με καπιταλιστικούς όρους, ποιος περιμένουμε να ρισκάρει και να έλθει να επενδύσει το σκληρό του ευρώ σε μια χώρα που ακολουθεί με κίνδυνο και υψηλή φορολογία εσωτερική υποτίμηση των αξιών της; Και βέβαια μιλάω για επένδυση που θα οδηγήσει σε νέες θέσεις εργασίας και παραγωγή που θα ανεβάσει το ΑΕΠ και όχι για αγορά υποδομών μέσω ξεπουλήματος. Κάποιοι όλο αυτό το διάστημα ξεφορτώθηκαν αξίες και ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και αγόρασαν υποδομές.
– Πρέπει να πούμε αλήθειες στον ελληνικό λαό. Όχι άλλο θέατρο και εξαπάτηση. Όντως χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και βασική μία μεταρρύθμιση, η αξιοκρατία. Καθένας να προχωρεί στη ζωή του με βάση τις δυνατότητες του και όχι τις κομματικές γνωριμίες ή το ρουσφέτι. Και στη μεταρρύθμιση αυτή εγγυητής να είναι το ίδιο το κράτος, αλλά ένα σύγχρονο άλλου τύπου κράτος. Να ξέρει ο νέος που καινοτομεί και δημιουργεί μια επιχείρηση ότι δεν θα γίνει βορά των μεγάλων οικονομικά ισχυρών, αλλά θα έχει στήριξη. Η αγορά δεν ρυθμίζεται από μόνη της παρά μόνο με τους κανόνες της ζούγκλας.
– Χρειάζεται μια ειλικρινής συζήτηση για να βρούμε τις λύσεις απεμπλοκής και του κοψίματος του γόρδιου δεσμού που μας περιβάλλει. Τη συζήτηση αυτή που με μια σύντομη προεκλογική περίοδο καλλιστείων μας στερεί ο κ. Τσίπρας, θέλοντας να εξοντώσει την εσωκομματική του αριστερή συνείδηση και στην ουσία εξοντώνοντας τη χώρα.
– Πολλοί μάς παρουσιάζουν ως τέρατα που πετούν φωτιές. Δείτε μας, δεν έχουμε κέρατα, πολλοί θυσιάζουμε την αστική μας θέση στοχοποιούμενοι, κάποιοι θυσίασαν και τις κυβερνητικές του καρέκλες, αλλά καρέκλα χωρίς περιεχόμενο, χωρίς προστασία των αδικούμενων και των ασθενέστερων είναι απάτη, είναι εκμετάλλευση, είναι κάτι ξένο προς την Αριστερά.
– Ο Αγώνας με πάθος για το Δίκαιο και τη Δημοκρατία είναι η μόνη Αριστερά που ξέρω.
– Προσωπικά πάντα πίστευα και πιστεύω ότι η Δημοκρατία και το Δίκαιο είναι το ζητούμενο γιατί έτσι ο Λαός ενωμένος και οργανωμένος με πίστη στις αποφάσεις του και τις επιλογές του υψώνεται για να ξεπεράσει κάθε εκβιασμό.
– Ο Λαός μας ξέρετε σε παρόμοιους εκβιασμούς όρθωνε το ανάστημά του κι έλεγε όλα αυτά το ΟΧΙ που τον ξεχώριζαν: ΟΧΙ στην υπερδύναμη των Τούρκων, με την Ελληνική επανάσταση, ΟΧΙ στην υπερδύναμη της Ιταλίας και Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο, όχι στην κατάλυση της Δημοκρατίας από την αμερικανοκίνητη Δικτατορία.
– Δεν υπάρχει κανένα Δίλημμα Ευρώ ή Δραχμής. Το Δίλημμα είναι ευρώ η Δημοκρατία και η απάντηση είναι Δημοκρατία, αλλά κι αν το δίλημμα ήταν Δραχμή ή Δημοκρατία η απάντηση ΠΑΝΤΑ θα είναι Δημοκρατία.
– Υπήρχε λύση για να πάμε σε μια σωστή διαπραγμάτευση χρησιμοποιώντας τα νομικά όπλα όπως αυτά προέκυπταν από το προκαταρκτικό πόρισμα της Βουλής για το χρέος. Κάποιοι επέλεξαν την πολιτική διαπραγμάτευση χωρίς όμως σχέδιο και στόχο και ξέρετε, όταν πας έτσι στη ζούγκλα της διεθνούς σκακιέρας και διπλωματίας επιβάλλεται πάντα ο πολιτικά ισχυρός. Αντιθέτως, το Διεθνές Δίκαιο με τις Συνθήκες και τις νομικές διαδικασίες θα ήταν αρωγός μας, όπως σε κάθε αδικούμενο. Να μάθουμε εν τέλει ποιο είναι αυτό το χρέος που καλούμαστε να πληρώσουμε επτά φορές πάνω και που ακόμη κι ένας τοκογλύφος θα έκανε διευκόλυνση. Να αναγνωριστεί και να ξεκαθαριστεί επιτέλους και η οφειλή του κατοχικού δανείου. Όταν οι υπόλοιποι ζητούν τις «οφειλές» τους, εμείς κάνουμε τις δικές μας γαργάρα.
– Κάποιοι παρεξήγησαν το νόημα της εξουσίας. Όταν την ασκείς σε αντίθεση με τον λαό και τις αποφάσεις του γίνεσαι Δυνάστης.
– Ποιες ήταν οι συλλογικές αποφάσεις με τις οποίες συρθήκαμε στην υπογραφή του μνημονίου και τις παρούσες εκλογές; Κάποιοι θεωρούν την εξουσία φέουδό τους, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ένας υποσχόμενος ηγέτης καταρρέει από το περιβάλλον του. Με τον κόσμο που ακολουθεί ακόμη τον ΣΥΡΙΖΑ από κεκτημένη ταχύτητα, είναι σίγουρο πως θα ξαναβρεθούμε με το πρώτο φως της αυγής της Δευτέρας, όταν λάμψει η σκληρή αλήθεια των νέων μέτρων του Μνημονίου Τσίπρα, αλλά τους ζητώ έστω και την ύστατη ώρα να συνειδητοποιήσουν τι έγινε και να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα, ότι όταν ο Λαός λέει ΟΧΙ εννοεί ΟΧΙ.
– Έρχονται δίσεκτα χρόνια, ήδη έχουν συμφωνήσει στη δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού, στα γερμανικά πρότυπα με πρόγραμμα το μνημόνιο. Με κατ’ επίφαση μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη θα περάσουν σκληρότατα μέτρα κατά του Ελληνικού λαού, ταμπουρωμένοι και με επιχείρημα ότι τους εξέλεξε και ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.
Θα μπορώ τότε να διατείνομαι ότι εμείς σας τα λέγαμε, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
– Παρακολουθήστε την προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν το μόνο που έχεις να προβάλλεις ως εκλογικό επιχείρημα, για να εκβιάσεις, είναι ο φόβος της Δεξιάς και χρησιμοποιείς την επιχειρηματολογία των Παπανδρέου και Σαμαρά, έχεις ήδη ηττηθεί γιατί έχεις απολέσει το δημιουργικό επιχείρημα της Αλλαγής για όφελος του Λαού σου. Έχουν ήδη παραδώσει τα κλειδιά της κυβέρνησης σε ξένα χέρια.
– Στο debate Τσίπρα – Μεϊμαράκη αποδείχθηκε πως δεν είναι όλοι ίδιοι, κάποια είναι πιο ψηλοί.
– Και τα μέτρα θα συνεχιστούν, αντί να ενισχύσουμε την παραγωγή την καθιστούμε ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ και συνεχώς γινόμαστε όλο και πιο εξαρτώμενοι. Είναι μια σταδιακή οικονομική πολιορκία που εξαντλεί τα πολεμοφόδιά μας. Είναι η ίδια πολιτική που μας οδήγησε στην εξάντληση της ρευστότητας και στα capital control.
– Δείτε ποια είναι τα μέτρα για τους αγρότες, για τους επαγγελματίες, τους συνταξιούχους, στην παιδεία, στην υγεία.
– Οδηγούν σε υποβάθμιση της υγείας, της παιδείας της παραγωγής με προφανή σκοπό τις ιδιωτικοποιήσεις και την παραχώρηση του πλούτου και της παραγόμενης υπεραξίας σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
– Είναι η πρόοδος την οποία ονειρεύτηκαν οι γονείς και οι παππούδες μας; Είναι αυτή που ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας;
– Το να σπουδάζουν μόνο οι πλούσιοι, το να μεταναστεύουν τα παιδιά μας δεν είναι πρόοδος. Λένε πως πάνε την Ελλάδα μπροστά αλλά τη στέλνουν πίσω στη δεκαετία του ’60.
– Σηκώστε το κεφάλι και δείτε το μέλλον που μάς ετοιμάζουν. Αυτός ο εφιάλτης είναι αληθινός και είναι δικός σας.
– Είμαι εδώ, είμαστε εδώ για να σας πούμε ότι είμαστε κι εμείς απογοητευμένοι, προδομένοι, εξαπατημένοι, αλλά όσο κι αν το επιθυμούν όχι παραιτημένοι από τον αγώνα για ένα Δημοκρατικό και αξιοκρατικό αύριο για πρόοδο κι ελευθερία.
*Ο Θεόδωρος Τσούλας είναι Δικηγόρος, υποψήφιος βουλευτής Λαϊκής Ενότητας Ρεθύμνου
