Είναι πάγια αρχή μου να ακούω με προσοχή ό,τι προέρχεται από νέους δημιουργούς και να ελπίζω πως θα δω στη συνέχειά τους εκείνους που καμάρωνα στα εφηβικά τους χρόνια και δικαίωσαν, στην πορεία, τις μεγάλες μας προσδοκίες με τόσες διακρίσεις στο ενεργητικό τους (Αντώνης Ζαχαράκης, Αντώνης Μαυράκης, Μανόλης Ανδρουλιδάκης, Γιάννης Παπατζανής και τόσοι άλλοι).
Δεν κρύβω μάλιστα την ικανοποίησή μου για τις αξιοπρόσεκτες επιδόσεις και στον στίχο του πολυτάλαντου Κωστή Μεργέμογλου, που λόγω συγγενείας έχω τη χαρά να απολαμβάνω πρώτη. Ένα μάλιστα από τα τελευταία του ποιήματα, που προορίζεται για τις ανάγκες του θεατρικού έργου της ομάδας Αντισώματα, που θα δούμε εντός των ημερών, με συγκίνησε ιδιαίτερα. Ο Κωστής ερμηνεύοντας τη λαχτάρα για μια χώρα, όπως τη θέλει, νομίζω ότι εκφράζει στο ποίημά του αυτό, κάθε πλάσμα της γης, με ή χωρίς πατρίδα, που ζητά μια ζωή χωρίς απειλές αξιών και ύπαρξης.
Στον πάντα ανήσυχο για δημιουργία συμπολίτη μας πάντως και αγαπημένο συγγενή μου, οφείλω μια ακόμα συγκίνηση. Γιατί φέρνοντας ν’ ακούσω και τη μελοποίηση του ποιήματος, με περίμενε μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη. Μέσα από μια ονειρεμένη μελωδία, που αναδείκνυε με την εξαιρετική του φωνή, γνώριζα για πρώτη φορά ένα συνθέτη που, να θυμάστε, ότι θ’ απασχολήσει ιδιαίτερα τους μουσικούς κύκλους. Πρόκειται για τον Νίκο Γερακιανάκη.
Ο νεαρός συνθέτης που όπως μαθαίνω έχει ήδη μεγάλο κύκλο θαυμαστών, από εμφανίσεις του με ποιοτικό έντεχνο τραγούδι, έχει κάνει σημαντικές σπουδές μουσικής. Πολυσέλιδο το βιογραφικό του, θέλεις αρκετό χώρο για να το αναπτύξεις συνολικά. Ας περιοριστούμε σε μια επιγραμματική αναφορά που σίγουρα τον αδικεί αλλά ο χώρος μας περιορίζει.
Περιοριζόμαστε λοιπόν να αναφέρουμε ότι ο Νίκος Γερακιανάκης, κατέχει δίπλωμα Πιάνου (βαθμός Άριστα Παμψηφεί) Πτυχίο Φυγής στη μουσική και Πτυχίο Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου Κρήτης.
Ακολούθησαν σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Παιδαγωγικό τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης) και μεταπτυχιακό με αντικείμενο «Οι Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση».
Εκτός από δάσκαλος μουσικής σε δημοτικά αλλά και στο μουσικό μας σχολείο είναι μουσικός παραγωγός, και διδάσκει πιάνο και θεωρητικά σε ιδιωτικά ωδεία.
Διδάσκει επίσης μουσική σε ολοήμερα δημοτικά, ενώ συμμετέχει και σε σημαντικά προγράμματα του Πανεπιστημίου, γράφει μουσική για θέατρο και κινηματογράφο, ενώ έχει μέχρι σήμερα στο ενεργητικό του αρκετές τιμητικές διακρίσεις για την καλλιτεχνική του προσφορά, αλλά σημείωσε και επιτυχίες στην οργάνωση εκδηλώσεων υψηλού επιπέδου για το Πανεπιστήμιο αλλά και για άλλους φορείς.
Η εμπνευσμένη του δημιουργία, που γίνεται αφορμή για τη σημερινή παρουσίαση, οφείλει την παραγωγή της στη θεατρική ομάδα του Νοσοκομείου Ρεθύμνου «Αντισώματα» που θα παρουσιάσει το έργο «Θέλω μια χώρα» του Ανδρέα Φλουράκη.
Οι παραστάσεις θα δοθούν Σάββατο 13, Κυριακή 14 και Δευτέρα 15 Απριλίου στις 8:00 το βράδυ στο Αμφιθέτρο Δ3 του Πανεπιστημίου Ρεθύμνου με ελεύθερη είσοδο.
Η σκηνοθεσία είναι του Παναγιώτη Αντωνιάδη και τους ρόλους ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι Αλεξάκη Καλλιρρόη, Δουρουντάκη Ελένη, Καραϊσκάκη Μαρία, Καρούζος Γρηγόρης, Καστελιανού Αφροδίτη, Κατριτζιδάκη Ιωάννα, Μαμαλάκης Κώστας, Μεργέμογλου Κώστας, Παπαδάκη Νίκη, Συγριμή Ντίνα.
Ένας εμπνευσμένος δημιουργός
Με αφορμή τη συμμετοχή του Νίκου Γερακιανάκη, στην ωραία αυτή προσπάθεια και μάλιστα με έργο που θα συζητηθεί θελήσαμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Και το αποτέλεσμα μας έφερε πιο κοντά σε έναν εμπνευσμένο δημιουργό.
– Συνθέτω, μας είπε απαντώντας σε σχετικές μας ερωτήσεις, επισήμως με κατοχυρωμένη πνευματικά ιδιοκτησία από την ηλικία των 16 ετών περίπου.
Η πηγή της έμπνευσής μου πρωτίστως είναι ο στίχος (όταν αυτός φυσικά υπάρχει και δεν πρόκειται για ορχηστρική σύνθεση). Άλλες πηγές εμπνεύσεως φυσικά είναι τα προσωπικά βιώματα, το πλαίσιο του σεναρίου (όταν πρόκειται για μουσική επένδυση θεατρικού έργου).
Θεωρώ υποχρέωση του κάθε συνθέτη να σεβαστεί τους κανόνες σύνταξης, τονισμού και στίξης του κειμένου. Επομένως η μουσική πρέπει ντύνει με το κατάλληλο πλαίσιο το στίχο και να σέβεται τους παραπάνω κανόνες σύνταξης.
Έχω ξαναγράψει μουσική για θέατρο στο παρελθόν κυρίως όμως για σχολικές παραστάσεις στο πλαίσιο των σπουδών μου ή της εργασίας μου ως δασκάλου μουσικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Η πρώτη μου συμμετοχή ως εκτελεστής μουσικού οργάνου και ενορχηστρωτής σε θεατρική παράσταση ήταν το 1998 σε παράσταση της θεατρικής ομάδας Αρκαλοχωρίου απ’ όπου και κατάγομαι.
-Βρήκαμε ιδιαίτερα εμπνευσμένο το τραγούδι που τονίζει και το θέμα της θεατρικής παράστασης που θα δούμε από τα Αντισώματα. Σε βρήκε σε καλή στιγμή; Που το αποδίδεις;
– Το τραγούδι αυτό είναι «προϊόν» ενός πολύ δυνατού αλλά καλά δομημένου και άρτια συνταχθέντος στίχου του Κώστα Μεργέμογλου. Από εκεί και πέρα φτιάχτηκε με πολύ αγάπη, σεβασμό και προσήλωση στα μουσικά κριτήρια, τα οποία θέτω για να παραδώσω μια μουσική σύνθεση. Ήθελα -αν το πέτυχα μόνο οι θεατές της παράστασης και οι ακροατές του τραγουδιού θα μπορέσουν να το κρίνουν- μέσα από αυτή τη σύνθεση να αναδειχθεί η προσωπικότητα του ήρωα του σεναρίου και να αναδειχθούν τα όποια συναισθήματα μπορεί να νοιώθει. Επομένως το τραγούδι αυτό έρχεται ως επιστέγασμα των πράξεων και συναισθημάτων του ήρωα, γι’ αυτό και το ύφος της μουσικής σύνθεσης (συνθετικά, ρυθμικά και ενορχηστρωτικά) ήθελα να είναι εναρμονισμένο σε αυτό το πλαίσιο. Ελπίζω να τα κατάφερα και πραγματικά να περάσει στους θεατές σαν ένα σύνολο άρρηκτα δεμένο με το θεατρικό έργο. Πραγματικά εύχομαι οι θεατές να αγκαλιάσουν με αγάπη αυτή την προσπάθεια…
Εμείς είμαστε βέβαιοι για το αποτέλεσμα κι αυτός είναι ο λόγος που σπεύσαμε να παρουσιάσουμε τον Νίκο Γερακιανάκη, ένα νέο αστέρι που σίγουρα θα λάμψει και στο ευρύτερο μουσικό στερέωμα.
