Νέο μέσο θεραπείας θεωρείται πλέον η δολοφονία;

Κι αυτή η …θεραπευτική δολοφονία τελέσθηκε, άραγε, λόγω αθώας προχειρότητας κι επιπολαιότητας;… Με την …εγκληματική ημιμάθεια πρωτοετούς φοιτητή Ιατρικής; Ή με τον δόλο και την αιμοσταγή ακρίβεια… νυστεριού… ανώμαλου… ψυχοπαθούς χειρουργού;
Όσο, όμως κι αν προηγείται πάντα η «πλύση εγκεφάλου» της νεκροψίας, δεν μπορεί αυτή να πείσει ούτε μαθητή της Α’ Δημοτικού, ότι η… Δολοφονία είναι… Θεραπεία!!
Το άρ. 15 παρ. 2 του Συντάγματος προβλέπει πως «η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ΕΣΡ, που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως ορίζει ο νόμος. Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους πρέπει να εξασφαλίζει την ποιοτική στάθμη των εκπομπών, όπως επιβάλλεται από την κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης, από την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και από το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου».
Kαι φυσικά, ο «άμεσος έλεγχος του Κράτους», που διασφαλίζει τα παραπάνω, είναι όντως άμεσος και αποτελεσματικός, όταν ασκείται από την Κρατική Τηλεόραση.
Η Κρατική Τηλεόραση ανάγεται, έτσι, σε βασικό, στον βασικότερο -περισσότερο από τους ιδιωτικούς σταθμούς- συντελεστή της «κοινωνικής αποστολής της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης, της πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας και του σεβασμού της αξίας του ανθρώπου». Δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει!! Ούτε για μια μέρα!!
Ακόμη και εάν ο σκοπός ήταν πράγματι η Εξυγίανση της Δημόσιας Τηλεόρασης -και όχι η παράδοση της «πίτας» στα ιδιωτικά συμφέροντα, στην εποχή, μάλιστα, της «ψηφιακής μετάβασης» και η στελέχωσή της με «Ημέτερους»- δεν αντέχει στη λογική το επιχείρημα «δεν γινόταν αλλιώς»!
Απόδειξη, η προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, που έκρινε το αυτονόητο. Ότι, δηλαδή, από την στιγμή που η Κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει την ΕΡΤ, αντί να την εξυγιάνει, αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, χωρίς την ύπαρξη μεταβατικού σταδίου, κατά τη διάρκεια του οποίου οι λειτουργίες της Δημόσιας Τηλεόρασης θα έπρεπε να συνεχίζονται, το σήμα και το πρόγραμμά της προφανώς θα έπρεπε αδιαλείπτως να εκπέμπεται…
Γιατί η «μαύρη οθόνη» είναι αδιανόητη! Παραπέμπει στον Σκοταδισμό! Ξυπνάει μνήμες της Επταετίας και της ναζιστικής Κατοχής!
Γιατί ποια πραγματική και όχι «κατ’ επίφαση» Δημοκρατία θα τολμούσε -όχι μόνο χωρίς διαβούλευση, αλλά χωρίς καν προειδοποίηση- να «γυρίσει τον διακόπτη της κεραίας» με τη βοήθεια της Αστυνομίας;!
Να εισπράξει έτσι, την απερίφραστη κατακραυγή όλης της Ευρώπης και μάλιστα, της Ευρώπης, της οποίας οι επιταγές χρησιμοποιήθηκαν, ως «άλλοθι» για αυτό το Έγκλημα;!…
Ποιά Δημοκρατία θα πέταγε «εν μία νυκτί» κυριολεκτικά, 2.500 εργαζόμενους -με τις αντίστοιχες οικογένειες πίσω τους- στον δρόμο, χωρίς «διαλογή», ως «πρόβατα επί σφαγή», σοκάροντας, έτσι, τραγικά, τους ίδιους, όλους τους Έλληνες, όλους τους Ευρωπαίους;!…
Με ποιό δικαίωμα προκαλούνται σε έναν λαό τόσα αλλεπάλληλα σοκ, τόσα βασανιστήρια, τόσες κακουχίες, σωματικές και ψυχολογικές;
Η «επίδειξη πυγμής», -για την οποία κόμπαζε ο Πρωθυπουργός και προχώρησε μάλιστα, μόνος του, στην «επίδειξή της», αγνοώντας επιδεικτικά και «δημοκρατικά» τα κόμματα της Συγκυβέρνησης-, όταν δεν ανταποκρίνεται ξεκάθαρα στο «αίσθημα δικαίου» των πολιτών, τότε δεν έχει κανένα απολύτως θετικό αποτέλεσμα!!
Τότε συνεπάγεται Εγκλήματα… Δολοφονίες… ψυχών και σωμάτων… και οι Δολοφονίες είναι μη αναστρέψιμες… Δεν είναι θεραπευτικές μέθοδοι!
Τότε δεν είναι «Πυγμή», αλλά Κρατικός Τραμπουκισμός!!…