Η Ελληνική κυβέρνηση και κυρίως τα μέλη της οποίας έχουν επιφορτιστεί με τις λεγόμενες «διαπραγματεύσεις», αντιμετωπίζει κυρίως τις εμμονές του Σόιμπλε και της κυρίας Λαγκάρντ του Δ.Ν.Τ. και προσπαθεί να κάνει όσο το δυνατόν τις απαιτήσεις τους λιγότερο επιβαρυντικές.
Χαρακτηριστική είναι η στάση της Βασιλικής Κατριβάνου ιστορικού στελέχους του Συνασπισμού, η οποία αρνούμενη την ψήφο της στην τελευταία εθνοσυνέλευση είπε το χαρακτηριστικό «δεν έβγαινε η φωνή μου να πω ναι σε όλα…».
Φαντάζομαι παρά το αποτέλεσμα στο ελληνικό κοινοβούλιο κανενός δεν βγήκε εύκολα η φωνή να πει «ναι σε όλα» παρά το αποτέλεσμα στην ψήφιση της κυβερνητικής πολιτικής.
Κάπου περιμένουν οι βουλευτές του «ΣΥΡΙΖΑ» και των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων» το μέλλον που ελπίζουν να φέρει την έξοδο της χώρας από τα δεινά της κρίσης και την αναμενόμενη… ανάπτυξη της οικονομίας τους.
Στην πολιτική τα… όνειρα είναι της ελπίδας για μια άλλη πραγματικότητα στο… μέλλον.
Ο λαός και κυρίως οι τάξεις που δεινοπαθούν περισσότερο από την κρίση είναι αμφίβολο αν έχουν το κουράγιο και τη δυνατότητα να περιμένουν.
Και οι στίχοι του ποιητή που έλεγε: «λαέ μου ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε» είναι πάντα επίκαιροι και εκφράζουν τον ρεαλισμό ως αντίβαρο στο όνειρο!
Δεν αισθάνομαι άνετα που γενικά η διεθνής σημερινή πραγματικότητα και της χώρας μας, που έχει βουλιάξει στα χρέη, και την αδυναμία ανάρμοστης από του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού τα δεινά, είναι της σκληρής πραγματικότητας η όψη.
Ας είναι διαβλέπω κάπου την ελπίδα που δυναμώνει τη θέληση και την εμμονή του πρωθυπουργού και των συνεργατών του να έχει κάποια βάση.
Άλλωστε τι θα γινόμαστε «χωρίς ελπίδα!»…
Μ’ αυτή την ελπίδα ζουν οι μαχητές της κοινωνικής δικαιοσύνης και του… παράδεισου!
Δεν με εγκατέλειψαν ούτε η πίστη ούτε η ελπίδα για μια δυνατότητα που αποτελεί λαϊκό όνειρο και των αγωνιστών μιας άλλης κοινωνίας που εξέθρεψαν στη χώρα μας ανεπανάληπτους ήρωες για τους οποίους η θυσία ήταν καθήκον!
Η πίστη όμως κάτω από τη στυγνή κοινωνική και διεθνής πραγματικότητα δυναστεύεται τόσο που χάνει τα κουράγια της για ένα αύριο, όπως θα θέλαμε να είναι και υποχρεωνόμαστε να…
Τι να; Να ελπίζουμε; Και να μη χάνουμε τη ρότα για αγώνα στη νέα στυγνή πραγματικότητα που ελπίζουμε να μην έχει χειρότερη εξέλιξη για τους λαούς της γης και τους εργαζόμενους…
