Ο χειμώνας με τα σχετικά προβλήματα που δημιουργεί και τα θύματα, κυριαρχεί στη χώρα μας και εκτός των δυσκολιών στη ζωή των πολιτών και κυρίως σ’ αυτούς που στερούνται της θαλπωρής ενός ζεστού σπιτιού και ζεστού φαγητού.
Και βέβαια και στους πρόσφυγες ναυαγούς που φθάνουν στα νησιά μας και σέβονται τις ανθρωπιστικές των νησιωτών μας βοήθειες. Από τον Μακεδονικό και τον Ηπειρωτικό βοριά ως τα νησιά εσχατιά της Ελλάδας και της Ευρώπης, την Κρήτη, το κρύο, οι βροχές και τα χιόνια δοκιμάζουν τον κόσμο και ιδιαίτερα τη φτώχεια.
Τη φτώχεια που στα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση έχει πλήξει εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας που πριν είχαν τη δουλειά τους και τις δυνατότητες να τα βγάλουν πέρα στη ζωή.
Και ευτυχώς που η χώρα μας είναι ευνοημένη από τη γεωγραφική της θέση σχετικά με πολλές χώρες σ’ όλες τις ηπείρους που ο χειμώνας είναι βαρύς.
Σε μας τους παλιότερους οι συνθήκες της κρίσης, της υπερχρέωσης και των δεινών τους που ζήσαμε δύσκολες εποχές σκλαβιά, κατοχή, πείνα και θανάτους στον δρόμο που τους νεκρούς κουβαλούσαν σε καρότσια και έθαβαν χωρίς καν τη σχετική ιεροτελεστία και που απέκρυπταν οι συγγενείς τους για να μη στερηθούν τη μερίδα τους στο δελτίο της ανθρωπιστικής βοήθειας, μας θυμίζουν όλα αυτά.
Έτσι είναι του συστήματος κάτω από το οποίο ζούμε η τριλογία. Ανάπτυξη οικονομική, κρίση οικονομική, πόλεμος.
Και μετά πάλι εκτός από τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς μεταπολεμικής δυστυχίας ανάπτυξη και πάλι οικονομική κρίση και βλέπουμε.
Βλέπουν δηλαδή οι νεότερες γενιές.
Τί βλέπουν, τί θα δουν ποιος ξέρει;
Έτσι που η επιστήμη και η τεχνολογία έχει αναπτύξει τα μέσα με τα οποία θα διεξαχθεί ένας μελλοντικός πόλεμος, αν τελικά δεν αποτραπεί με την επικράτηση της λογικής και της ειρήνης.
Πολύ πεσιμιστικό το κείμενο σήμερα και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό φίλοι και φίλες μου.
Ας είναι στο μέλλον μόνο ο χειμώνας και οι επιπτώσεις του, καθώς και το καλοκαίρι με τις δικές του επιπτώσεις και να γλυτώσουν οι επίγονοι τα δεινά της κρίσης, πόλεμος, ανάπτυξη και πάλι κρίση και πάει λέγοντας…
Γύρω στα βουνά χιόνι, έξω παγωνιά και συγχρόνως τα δεινά της κρίσης δεν είναι ντεκόρ αισιοδοξίας, όπως και να το κάνουμε.
