Από ποιους στελεχώνεται ο κρατικός μηχανισμός; Από ανθρώπους ή από ανδρείκελα;
Δυστυχώς και από ανδρείκελα, ή αλλιώς από μιάσματα ανθρώπων που καλύπτονται από την σκέπη του νόμου, που περιέχει τη Μονιμότητα στις κρατικές υπηρεσίες και όποτε θέλουν (οι υπάλληλοι αυτοί) εξυπηρετούν τους πολίτες και όποτε θέλουν τους γράφουν σε αυτά που κρύβουν στα εσώρουχά τους.
Και οι προϊστάμενοι τους τι κάνουν; Τίποτα, τους καλύπτουν και αδιαφορούν για πολλούς λόγους και ο νοώ νοήτω. Και η Διοίκηση; Απλώς να τους χαίρεται! Ποιος πολιτικός είπε, ότι Διοικεί μια χώρα διεφθαρμένη; Τον θυμάστε; Θυμάστε πόσες χιλιάδες βέλη από τόξα, ακόντια και κεραυνούς του εκτόξευσαν για να τον διαλύσουν; Και ξέρετε γιατί; Διότι τόλμησε να πει την αλήθεια.
Γιατί τα γράφω αυτά, διότι η αγανάκτησή μου είναι τέτοια που δεν μπορώ να ησυχάσω. Παρακάτω θα διηγηθώ την κακή μεταχείριση που είχαμε από κάποιους κρατικούς υπαλλήλους που με τη συμπεριφορά τους και την απραξία τους με έκαναν να νιώσω ντροπή που είμαι Έλληνας.
Μια αλλοδαπή κυρία που πρόσφατα πέθανε ο σύζυγός της χρειάστηκε αντίγραφα απαραίτητα σύμφωνα με τον νόμο για να διεκπεραιωθεί η διαθήκη που της άφησε ο σύζυγός της, αλλά δυστυχώς δεν τα πήρε ποτέ. Τα πρωτότυπα υπάρχουν στις υπηρεσίες που πήγε.
Δυο εβδομάδες αδιαφορία, κωλυσιεργία ακόμη και διαβολή, ναι καλά διαβάσατε και διαβολή, της είπαν να μην έχει διερμηνέα μαζί της, να πάει μόνη της.
Η κυρία είναι ληξίαρχος ενός μεγάλου Δήμου στην πατρίδα της. Στην πόλη που μένει κάθε χρόνο το Ρέθυμνο διαφημίζεται για τον τουρισμό με δικό του περίπτερο.
Η άδεια της κυρίας τελείωσε κι έφυγε αγανακτισμένη για τη χώρα της κουβαλώντας μαζί της τη λύπη που έχασε τον σύζυγό της και τη μεγάλη πικρία της από την μη εξυπηρέτηση των κρατικών υπηρεσιών της Ελλάδας.
Αποφεύγω να διηγηθώ την καταφρόνια και την επίπληξη από υπάλληλο σε υπάλληλο, ενώπιον εμένα και της κυρίας αλλοδαπής, επειδή τόλμησε ο δεύτερος να μας βοηθήσει, κι αυτό για λόγους ευπρέπειας.