Νομπέλ Αρμάν, ο ελληνολάτρης – πολίτης του κόσμου
Έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες Γάλλους Ελληνολάτρες, τον Νομπέλ Αρμάν, θυμόμαστε και τιμούμε οι φίλοι του την επόμενη εβδομάδα, σαράντα μέρες μετά την εκδημία του. Ο αείμνηστος είχε γεννηθεί το έτος 1942 στην Προβηγκία και φοίτησε στην πόλη Βενς στο σχολείο του Σελεστέν Φρενέ, στο «Σχολείο του Λαού» ή «Προλεταριακό Σχολείο», όπως ονομαζόταν από τους εκπαιδευτικούς και του οποίου διευθύντρια είχε διατελέσει η μητέρα του. Στη συνέχεια σπούδασε τέσσερις τομείς της επιστήμης και του πολιτισμού, ψυχολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία και μουσική, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ελβετία και στις ΗΠΑ (Βοστώνη). Από την αγαπημένη του μουσική έχει σπουδάσει βιολί, κρουστά και διεύθυνση ορχήστρας και είχε παρακολουθήσει μεταπτυχιακά μαθήματα στο Μπαϊρόιτ και στη Σιένα. Κατά τη δεκαετία του 1970 είχε ασχοληθεί με τη δημιουργία πανεπιστημιακών συμφωνικών ορχηστρών στη Γαλλία, στη Γερμανία και στις ΗΠΑ και είχε αναγορευτεί «Μαέστρος της Ευρωπαϊκής Πόλης της Μουσικής».
Από το 1984 είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Διετέλεσε σύμβουλος του τότε υπουργείου Νέας Γενιάς, ειδικός σύμβουλος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης και, για τέσσερα χρόνια, υπεύθυνος πολιτιστικών προγραμμάτων και διεθνών σχέσεων του Δήμου Αθηναίων, επί δημαρχιών Μιλτιάδη Έβερτ και Αντώνη Τρίτση. Στη συνέχεια ήρθε στην Κρήτη και συνεργάστηκε για δέκα σχεδόν χρόνια με τον Δήμο Ρεθύμνης, στον πολιτιστικό πάντα τομέα, συστεγαζόμενος στο Δημαρχείο με τον αείμνηστο Μανό Αστρινό. Οι φίλοι του τον θυμόμαστε αγωνιζόμενο επί σειρά ετών να εντάξει το Ρέθυμνο στο θεσμό των «Ευρωπαϊκών Πόλεων της Μουσικής» και προωθώντας τη δημιουργία ενός μουσείου καμπανών, ταλάντων και σημάντρων στο κτήριο του επιπρομαχώνα του Αγίου Λουκά της Φορτέτζας.
Το έτος 2004 ασθένησε βαρύτατα και νοσηλεύτηκε επί πολλούς μήνες στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συνεργάστηκε με τον Θεοχάρη Προβατάκη για θέματα ελληνικού πολιτισμού και με τον Σπύρο Μερκούρη για την προώθηση των πολιτιστικών σχέσεων Ελλάδας-Κίνας. Συνεργάστηκε επίσης με τον Νίκο Παροίκο στο θεατρικό σχήμα «Έξοδος Αιγαίου», με το Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ανατολικής Μακεδονίας για τις καμπάνες του Αγίου Όρους, με την καθηγητή Δημήτρη Τερζάκη στις εκθέσεις πολιτιστικού τουρισμού «Mosaica» και με την Αγνή Βλαβιανού-Αρβανίτη στη ιταλική λέσχη «Biopolitics».
Ανασφάλιστος από αρκετούς από τους εργοδότες του δεν κατόρθωσε να πάρει κάποια στοιχειώδη σύνταξη και είχε γι’ αυτό προσφύγει στον «Συνήγορο του Πολίτη». Αν και καθολικός, βρήκε καταφύγιο και υποστήριξη στη γυναικεία μονή Αγίου Αρτεμίου Κορυδαλλού, όπου και προσέφερε τις υπηρεσίες του στους εκεί προσφεύγοντες πιστούς. Πέθανε σε νοσοκομείο της Αθήνας νοσηλευόμενος ως άπορος και τάφηκε στο Τρίτο Νεκροταφείο. Οπωσδήποτε η εκπεφρασμένη επιθυμία του να τον σκεπάσει το χώμα του Ρεθύμνου δεν μπόρεσε να εκπληρωθεί.
Όσοι τον γνωρίσαμε θα τον θυμόμαστε ευθυτενή, γλυκόλογο, βαθύτατα ευγενή, πανεπιστήμονα, αθλητικό, γόη των γυναικών, σεμνό, με αστείρευτο χιούμορ αλλά, πάνω απ’ όλα, απέραντα και αθεράπευτα αξιοπρεπή. Στη μνήμη του τελούμε επιμνημόσυνη δέηση τη Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015 στις 7:00 το απόγευμα στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Παδούης του Ρεθύμνου (Καθολική Εκκλησία, οδός Μεσολογγίου και Σαλαμίνας γωνία). Η θρησκευτική τελετή θα συνοδεύεται από τη μεγάλη αγάπη του Νομπέλ Αρμάν, τη μουσική, μέσα από κατάλληλα για την περίσταση κομμάτια που θα αποδώσει ο φίλος του Αντώνης Μαυράκης. Όσοι δεν έχουν ξεχάσει τον Γαλάτη-πολίτη του κόσμου Νομπέλ Αρμάν προσκαλούνται να παραστούν και να τιμήσουν τη μνήμη του.
Χάρης Στρατιδάκης
