Η πρόσφατη παγκόσμια εμπειρία του Ρίο Ντε Τζανέιρο ήταν αξιομνημόνευτη για πολλά πράγματα στους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα κατορθώματα των αθλητών άλλωστε είναι αποτυπωμένα στον ηλεκτρονικό τύπο, αλλά και μέσα από τους τόνους μελανιού που χύθηκαν στα τυπογραφεία των εφημερίδων.
Εκτός όμως από τους πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης αθλητικής διοργάνωσης του κόσμου, πίσω απ’ αυτούς, κρύβονται άνθρωποι που κρίνουν τη διάσταση της έκστασης ή της λύπης που θα ζήσουν οι αθλητές σε κάποιο αγώνισμα.
Ανάμεσα στη χαρμολύπη, μπαίνουν οι Κριτές…
Κι αν σε κάποια αθλήματα, ο κριτής μπορεί να είναι ένα τυπικό μέλος μιας αθλητικής σειράς αγώνων, στην ενόργανη τα πράγματα είναι πολύπλοκα, αυστηρά, πολύ πιο παρεμβατικά με την καθαρή έννοια του όρου…
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από δύο γυμναστές στο εν λόγω άθλημα, τον Βλάση Μάρα και τον «χρυσό Ολυμπιονίκη» στους κρίκους, Λευτέρη Πετρούνια.
Νοερά δίπλα τους, ή από πίσω τους στο παραβάν των αποτελεσμάτων, βρισκόταν ένας Έλληνας, ο μοναδικός από τη χώρα μας, διεθνής κριτής, ο Ρεθεμνιώτης Νίκος Προβιάς. Ο πρόεδρος των Ελλήνων Κριτών έχοντας πλασαριστεί -για τους μη γνωρίζοντες- μεταξύ των έξι μελών που κατέλαβαν εκλόγιμες θέσεις στην Τεχνική Επιτροπή ενόργανης ανδρών της UEG, ήταν από εκείνους που έκριναν αποτελέσματα, χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια, πρώτες και τελευταίες θέσεις.
Όπως αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά… «το άθλημα είναι τόσο δίκαιο και οι τεχνικές τόσο «διάφανες» που δεν υπήρξε ουδεμία αμφισβήτηση για τους τελικούς βαθμούς των αθλητών από κριτές, προπονητές και γυμναστές».
Πώς έζησε όμως τους αγώνες ο ίδιος και, πως αποστηθίζει την όλη εικόνα τους στο βιογραφικό του; Ο Νίκος Προβιάς, παλιός αθλητής του Αρκαδιού και πατέρας του νυν πρωταθλητή Ελλάδας των Εφήβων στους κρίκους και στο έδαφος, Γιώργου, μίλησε αποκλειστικά στα «Ρ.Ν.» για τον ίδιο, για τις ελληνικές επιτυχίες και για τα οφέλη που μπορεί να έχει η ενόργανη γυμναστική σε συλλογικό αλλά και τουριστικό επίπεδο…
«Στο Ρίο ένιωθες εγκλωβισμένος»
–Πώς ήταν τα πράγματα στο Ρίο. Αληθεύουν τα διάφορα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για ανασφάλεια;
«Οι ΟΑ του Ρίο σε σύγκριση με αυτούς του Λονδίνου είχαν μεγάλες διαφορές όπως και οι πόλεις το ίδιο. Το Λονδίνο είναι μια πόλη, πάντοτε έτοιμη να φιλοξενήσει πολύ κόσμο. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν τεράστιες διαφορές, όπως επίσης τεράστια διαφορά υπάρχει στην αίσθηση ασφάλειας.
Στο Ρίο αισθάνεσαι λίγο εγκλωβισμένος. Πρόκειται για μία ογκώδη πρωτεύουσα με 18 εκατομμύρια κατοίκους. Στο Λονδίνο μπορούσες να το ζήσεις κι εκτός ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Είναι λογικό. Για παράδειγμα, ένα αγώνισμα ήταν πολύ μακριά, χιλιομετρικά σε σχέση με το άλλο. Για έναν φίλαθλο ήταν αδύνατον, εάν ήθελε να παρακολουθήσει περισσότερα αθλήματα, να βρίσκεται εκεί. Ακόμα κι αν έχεις δικό σου μεταφορικό μέσο, η κυκλοφορία ήταν πολύ δύσκολη έως και 4 ώρες».
–Συνυπήρχαν στον ίδιο χώρο της ενόργανης γυμναστικής άλλα αθλήματα;
«Η ενόργανη, η κολύμβηση και ο στίβος είναι τα αθλήματα που προσελκύουν περισσότερο κόσμο. Στο Ρίο είχαμε μαζί αθλήματα όπως, η ενόργανη, η κολύμβηση, το πόλο, το ταε κβο ντο, το μπάσκετ, το τένις και τη ξιφασκία.
Αντιλαμβάνεστε ότι, στον χώρο που καταλαμβάνει μια ολυμπιακή περιοχή εκατοντάδων στρεμμάτων κυκλοφορούσε 300.000 κόσμος.
Τα αγωνίσματα της γυμναστικής ήταν σολντ άουτ. Ακόμα και τα προκριματικά… Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι γι’ αυτό».
–Και φυσικά, οι εισπράξεις είναι ένα κομμάτι που ενδιαφέρει πιο πολύ την ίδια τη ΔΟΕ…
«Σωστά».
–Άλλαξε κάτι στις τεχνικές από πλευράς κριτηρίων; Πώς λειτούργησε το πράγμα αυτή τη φορά;
«Ποτέ δεν αλλάζουμε τεχνικές ανάμεσα σε μια τετραετία Ολυμπιάδας. Ό,τι αποφασίσαμε από τους ΟΑ του Λονδίνου κι έπειτα, αυτό τηρούμε και στην Ολυμπιάδα που ακολουθεί, δηλαδή αυτή του Ρίο. Για μία τετραετία από πλευράς κριτών δεν υπήρξε κάτι καινούριο. Ήταν οι καλύτεροι κριτές στον κόσμο και γι’ αυτό και δεν υπήρξε το παραμικρό πρόβλημα στις απόψεις όλων μας.
Φυσικά και παρουσιάστηκαν καινούριες ασκήσεις όπως αυτή του Ραντιβίλοβ στο άλμα. Ασκήσεις τις οποίες ακολουθεί κάποιος αθλητής όπως, ο Οτσιμούρα στο μονόζυγο είναι μοναδικές αλλά δεν ήταν καινούριες. Και ο δικός μας ο Λευτέρης Πετρούνιας στους κρίκους χρησιμοποιεί ασκήσεις που δεν κάνει κάποιος άλλος αθλητής.
Θέλω να πω ότι, οι βαθμολογίες έχουν φτάσει σε ένα επίπεδο τέτοιο που δεν υπήρξε κανένα παράπονο από κανέναν κριτή ή προπονητή. Δεν υπήρξαν ποτέ τέτοια θέματα ιδίως σ’ αυτή την Ολυμπιάδα».
«Προσδοκούσαμε από τον Μάρα να κυνηγήσει τον τελικό και από τον Πετρούνια να τον κατακτήσει»
–Πώς έζησες τις προσπάθειες των Ελλήνων αθλητών;
«Εμείς συμμετείχαμε με δύο αθλητές, το Βλάση Μάρα τον οποίο και φιλοξενώ αυτές τις μέρες και τον Λευτέρη Πετρούνια.
Γνωρίζοντας τον ανταγωνισμό που υπάρχει, προσδοκούσαμε από τον Μάρα να είναι σε θέση να κυνηγήσει να μπει στον τελικό στο μονόζυγο και από τον Πετρούνια να τον κατακτήσει.
Ο Μάρας δεν τα κατάφερε γιατί είχε μεγάλο συντελεστή δυσκολίας στον αγώνα. Δεν έκανε πτώση, όμως. Εκτέλεσε το πρόγραμμα όσο πιο άψογα γινόταν. Αγωνίστηκε ως το τέλος και θα έφτανε στο στόχο του, έχω την εντύπωση, γιατί πήγε σε βαθμολογίες που τις πετυχαίνει συνήθως. Οπότε σ’ αυτό το θέμα, είμαστε ικανοποιημένοι αλλά και στεναχωρημένοι.
Δεν τον αδικήσανε οι κριτές ούτε εκείνος αισθάνθηκε κάτι τέτοιο.
Μάλιστα για τον Μάρα, παρ’ όλο που είναι 33 χρονών και έχει βρεθεί σε 4 Ολυμπιάδες συγκαταλέγεται ακόμη στους κορυφαίους γυμναστές του αγωνίσματος.
Ο στόχος για τον Πετρούνια από τον περασμένο Νοέμβριο που πήρε την 1η θέση στην Γλασκώβη ήταν να μην χάσει σε κάποιον αγώνα. Αυτό συνέβη μονάχα στο test event στη Βραζιλία. Εκεί ανησυχήσαμε λίγο προκειμένου να μην επηρεαστούν οι κριτές και ευνοήσουν τον κυριότερο αντίπαλό του, τον Βραζιλιάνο Ζανέτι.
Έτσι όπως εξελίχθηκε ο τελικός όμως, τόσο ο Ζανέτι όσο και ο Ρώστος Αμπλιάζιν ήταν πολύ ευχαριστημένοι που βρέθηκαν στα μετάλλια.
Ήταν τέτοια η αποδοχή όλων για το πόσο καλύτερος ήταν ο Λευτέρης που στο τέλος, οι αθλητές αντάλλαξαν φανέλες. Ο Πετρούνιας πήρε αυτή του Ζανέτι της Βραζιλίας.
Ενδεικτικό για το πόσο απόλυτο πρόγραμμα εκτέλεσε ο Λευτέρης ήταν η κίνηση του προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ να πλησιάσει τον Έλληνα πρωταθλητή και να του πει πως… «εσύ είσαι ο νέος ολυμπιονίκης» πριν καν δοθεί η επίσημη βαθμολογία του Ζανέτι. Είναι ένα μετάλλιο αδιαμφισβήτητο».
–Και το φετινό gala όμως ήταν εξαιρετικό, ένα ελεύθερο υπερθέαμα θα λέγαμε…
«Διεξάγεται κάθε φορά. Σ’ αυτούς τους ΟΑ όμως παρουσιάστηκε από την τηλεόραση. Πράγματι βοήθησε το ίδιο το θέαμα να το απολαύσει καλύτερα ο κόσμος και να το χαρούν και οι αθλητές.
«Ο κόσμος, πίσω από τον Πετρούνια βλέπει τα δικά του παιδιά»
–Πώς αντιλαμβάνεται ο Πετρούνιας μια τόσο μεγάλη επιτυχία και πώς μπορεί να τη διαχειριστεί σε σύγκριση με την υστερία προηγούμενων ετών από τον κόσμο όταν κατακτούσαν το χρυσό μετάλλιο αθλητές όπως ο Δήμας, ο Μελισσανίδης, η Πατουλίδου κάνοντάς τους να νιώθουν ημίθεοι;
«Αυτή τη στιγμή, δεν μπορούμε να αναλύσουμε το θέμα με ακρίβεια. Ο κόσμος έχει ανάγκη να βλέπει κάποια πρότυπα. Από την υπερβολή, έχουμε περάσει σε πιο φυσιολογικές καταστάσεις. Θα πρέπει να πούμε και το άλλο. Αυτό που εισπράττουν τα παιδιά, είναι λιγότερο απ’ αυτό που τους αξίζει. Μπορεί η πολιτεία να μειώνει κίνητρα, προσφορές, δώρα αλλά, ο Πετρούνιας από την περασμένη εβδομάδα περπατάει στον δρόμο και είναι αναγνωρίσιμος παντού.
Ο κόσμος και ο κάθε γονιός, πίσω από τον Πετρούνια βλέπει τα δικά του παιδιά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος που μπορεί να λάβει ένας αθλητής από το να δημιουργηθεί μια φιέστα γι’ αυτόν.
Πλέον τα παιδία έχουν ανάγκη για ηρεμία».
Κίνα στην ΕΓΟ: «Θα προσπαθήσουμε να σας μοιάσουμε!»
Ο Νίκος Προβιάς αναφέρθηκε στον σεβασμό που ενέπνευσε η ελληνική αποστολή στις υπόλοιπες παγκόσμιες δυνάμεις της ενόργανης γυμναστικής…
«Κάθε 5-6 μήνες, εμείς οι κριτές, έχουμε να πάμε σε κάποιο μεγάλο αγώνα. Ο στόχος όλων μας στην ομοσπονδία είναι, από τώρα ως το Τόκυο το 2020, ο Πετρούνιας να είναι πρώτος. Δεν πρέπει να αφήσουμε -με την καλή έννοια πάντα- κανέναν να τον πλησιάσει.
Υπάρχει διεθνής αναγνώριση. Για να αντιληφθείτε το επίπεδο, οι ίδιοι οι Κινέζοι, βλέποντας τον Πετρούνια, ήρθαν και μας πλησίασαν για να μας πουν… «Θα προσπαθήσουμε να σας μοιάσουμε»! Υπενθυμίζω ότι η Κίνα παραμένει υπερδύναμη στον χώρο της ενόργανης γυμναστικής. Πριν από 25 χρόνια, θεωρούταν μια χώρα με αθλητές από άλλο πλανήτη… Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμητική διάκριση από το να σου λέει ο ανταγωνιστής σου, με τόση πληθώρα αθλητών, ότι θέλει να σου μοιάσει».
–Τί προοπτικές υπάρχουν στην Ελλάδα στο συγκεκριμένο άθλημα και πώς μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε ακόμα και εδώ στο Ρέθυμνο;
«Θεωρώ ότι στην Ελλάδα το άθλημα θα ανέβει κατακόρυφα. Δεν είναι τυχαίο ότι από το 1996 ως και τώρα, έχουμε συνεχείς επιτυχίες και ολυμπιακά μετάλλια. Ο κόσμος, μας αγαπάει από την άποψη ότι το άθλημα είναι καθαρό. Δεν υπάρχουν υποψίες για απαγορευμένες ουσίες προς τους αθλητές.
Θυμίζω ότι από τον Μελισσανίδη το 1996, τον Ταμπάκο το 2000, τον Μάρα, τον Τσολακίδη και τον Κοσμίδη, φτάσαμε στον Πετρούνια. Όλα αυτά τα παιδιά διατηρούν ψηλά τη σημαία της Ελλάδας. Η μόνη περίοδος που δεν είχαμε διάκριση ήταν το 2008.
Και εδώ θα πρέπει να τονίσουμε το εξής σημαντικό στοιχείο. Στους ΟΑ πάμε με έναν ή δύο αθλητές. Όχι με 20 όπως άλλες χώρες».
«Μεγάλη έκρηξη ενδιαφέροντος από τους Ρεθεμνιώτες γονείς»
– Ως Ρέθυμνο τί μπορούμε να περιμένουμε από την ενόργανη γυμναστική αλλά και ως ΟΚΑ Αρκάδι, καθώς είναι ο μοναδικός σύλλογος που πρεσβεύει το νομό και την Κρήτη σε επιτυχίες…;
«Πιστεύω ότι θα υπάρξει μεγάλη έκρηξη ενδιαφέροντος στο Ρέθυμνο!
Στον ΟΚΑ Αρκάδι υπάρχει ένα πολύ οργανωμένο πρόγραμμα υπό την καθοδήγηση του κ. Σπύρου Ελευθερόγλου, που βοηθάει δρέποντας καρπούς και φτάνοντας σε πανελλήνιες επιτυχίες.
Υπάρχει όμως και το άλλο θέμα που απασχολεί όλους μας. Έχουμε φτάσει σ’ ένα σημείο όπου πρέπει να δοθεί λύση πλέον στο κτηριακό πρόβλημα της ενόργανης».
«Μπορούμε να αποτελέσουμε για κάθε χώρα που ψάχνει να προετοιμαστεί κατάλληλα, τον ιδανικό τουριστικό προορισμό»
–Αλήθεια είναι ότι δεν παίρνει άλλο χρόνο καθυστέρησης. Διαφαίνεται μια υπαρκτή αχτίδα φωτός με την οριστική εκταμίευση χρημάτων για την τοποθέτηση ειδικού φουσκωτού μπαλονιού στον αύλειο χώρο του ΔΑΚ Γάλλου, που θα στεγάσει την ενόργανη γυμναστική. Τί οφέλη θα προσδώσει μία τέτοια προσθήκη; Μπορεί να το εκμεταλλευτεί το Ρέθυμνο και να έχει κέρδος απ’ αυτό…;
Πολλοί κάνουν λόγο για τουριστικό αθλητισμό. Κατά πόσο μπορεί να ευδοκιμήσει κάτι τέτοιο στο Ρέθυμνο;
«Πλέον, εμείς, εγώ εάν προτιμάτε, έχω γνωριμίες σ’ όλο τον κόσμο. Ξέρουμε ανθρώπους απ’ όλο τον πλανήτη. Είναι τεράστια υπόθεση ο τουριστικός αθλητισμός σε μια πόλη σαν τη δική μας. Για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη που έχει πολύ καλό γυμναστήριο, επί έναν μήνα βρίσκονταν δύο σωματεία από την Ελβετία, προκειμένου να προπονούνται σε ένα σωστό περιβάλλον με ιδανική θερμοκρασία.
Στην Αθήνα επίσης ήρθαν από τον Καναδά δύο σύλλογοι, έκαναν προπόνηση σχεδόν όλο το καλοκαίρι και φυσικά έψαχναν κι άλλα πράγματα, όπως μια καθαρή ή μια έρημη παραλία.
Εμείς θέλουμε το γυμναστήριο γιατί η πόλη, κατά τα άλλα, διαθέτει όλες τις υπόλοιπες υποδομές σε εξαιρετικό επίπεδο.
Από Νορβηγία και Ισλανδία υπάρχει κάθε χρόνο ζήτηση. Η Κρήτη είναι ένας πολύ αξιόπιστος προορισμός και πολύ προσιτός για όλα τα κράτη μετά το Μάιο. Θα δώσει μεγάλη ώθηση στον τουριστικό αθλητισμό και φυσικά, διαφορετική προσέγγιση θα έχουμε και ‘μείς από την πλευρά μας προς ‘κείνους.
Μπορούμε να αποτελέσουμε για κάθε χώρα που ψάχνει να προετοιμαστεί κατάλληλα τον τουριστικό προορισμό απ’ όλη την Ευρώπη.
«Έχουμε τον τρόπο, έχουμε τη γνώση»
Στο τέλος, ο Νίκος Προβιάς στάθηκε στη σιγουριά που απέπνευσε ο ίδιος μέσα από τόσα χρόνια ασχολίας δίπλα στο άθλημα της ενόργανης και στην ουσία στοιχημάτισε για μια επιτυχία που θα έχει συμφέρον για τον ίδιο τον τόπο…
«Το σημαντικότερο εχέγγυο που κουβαλάμε είναι ότι, εμείς θέσαμε τους στόχους για το Ολυμπιακό μετάλλιο τα τελευταία 12 χρόνια και τα αποτελέσματα είναι χειροπιαστά. Έχουμε βάλει στόχο για το Ρέθυμνο, ο ΟΚΑ Αρκάδι να πρωταγωνιστεί σε πανελλήνιο επίπεδο και το πραγματοποιούμε. Έχουμε τον τρόπο, έχουμε τη γνώση».