Ξενάγηση στο Νομό Λασιθίου

Με την ευλογία του Σεπτού Ποιμενάρχη μας κ.κ. Ευγένιου, πραγματοποιήθηκε η τελευταία εκδρομή του κατηχητικού μας. Το λεωφορείο γέμισε με παιδικές φωνές για ακόμα μια φορά. Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε στο Νομό Λασιθίου και συγκεκριμένα επισκεφτήκαμε πρώτα την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι που ο μοναχός Νικόλαος από τη Ρόδο έκτισε αυτό το μικρό εκκλησάκι (1552) και σε αυτό το Ιερό Μοναστήρι εκάρη μοναχός το 1991 από τον βιβλικόμορφο Ιεράρχη Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκτάριο, ο σεπτός Ποιμενάρχης μας και υπηρέτησε σε αυτό για σχεδόν είκοσι έτη μέχρι που η Αγία μας Εκκλησία τον εξέλεξε Επίσκοπο Κνωσού και αναχώρησε για την Αρχιεπισκοπή Ηρακλείου Κρήτης. Αφού προσκυνήσαμε την ιερά εικόνα του Αγίου και ευλαβικά ανάψαμε το κερί μας, βγήκαμε φωτογραφία μπροστά στην ιερά «φιάλη» της Ι. Μονής.

 

Στη συνέχεια κάναμε στάση στο γραφικό χωριό της Σητείας το Καβούσι στη θέση Πανόραμα, όπου ο φιλόξενος Λασιθιώτης κ. Παντελής Ραϊνάκης κέρασε σε όλους μας παραδοσιακά λασιθιώτικα ξεροτήγανα και καλτσούνια. Στη συνέχεια, αφού περάσαμε την πόλη της Σητείας φτάσαμε στο ξακουστό καστρομανάστηρο την Ιερά Μονή Τοπλού, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Κρήτης, 10χλμ. ανατολικά από την πόλη της Σητείας. Η αρχική ονομασία της Μονής είναι «Παναγία η Ακρωτηριανή» με τις 100 πόρτες που διαδραμάτισε σπουδαίο Εθνικό και Θρησκευτικό ρόλο σε όλες τις ιστορικές φάσεις του Νησιού μας. Ο δραστήριος και δυναμικός Ηγούμενος π. Φιλόθεος Σπανουδάκης μας καλωσόρισε και μας ξενάγησε τόσο στο καθολικό της Ι. Μονής, όσο και στο θαυμάσιο μουσείο της στο οποίο υπάρχει ο Αρχιερατικός σάκος με χρυσοκέντητο φυτικό διάκοσμο του Εθνομάρτυρα Επισκόπου Σμύρνης κυρού Χρυσοστόμου, τον οποίον εθησαύρισε εις την Ι. Μονή ο μακαριστός Χαλκίτης Ιεράρχης Ιεραπύτνης και Σητείας κυρός Φιλόθεος Βουζουνεράκης.

 

Στο εσωτερικό ο ναός έχει θαυμάσιες εικόνες που δίνουν επιβλητικότητα στην ευλαβική ατμόσφαιρα. Σε αυτό το Ιερό Ναό υπάρχει μια σπάνια εικόνα με τίτλο: «Μέγας ει Κύριε και Θαυμαστά τα έργα Σου», η οποία έχει 61 παραστάσεις από την ομώνυμη ευχή του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανίων και η οποία συντάχτηκε από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρόνιο, η εικόνα «Άξιον Εστί» που φιλοτεχνήθηκε από τον Ιωάννη Κορνάρο το 1770 και η εικόνα «Ρόδον το αμάραντο» του 1771. Ακόμη στο μουσείο θαυμάσαμε την μοναδική εικόνα σε όλο τον Ελλαδικό χώρο του Τιμίου Προδρόμου έργο του μεγάλου Ηρακλειώτη Αγιογράφου της Κρητικής Σχολής Φραγκίσκου Καφερτζά. Στο τέλος ο Ηγούμενος π. Φιλόθεος μας πρόσφερε μια παγωμένη πορτοκαλάδα και το μοναστηριακό λουκούμι και βγάλαμε μαζί του μια αναμνηστική φωτογραφία.

 

Η εκδρομή μας τελείωσε με την επίσκεψη στον Άγιο Νικόλαο (Άγιος, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται από τους περισσότερους Κρητικούς), όπου τα παιδιά απόλαυσαν ένα λαχταριστό παγωτό ευγενή δωρεά του «καλού Σαμαρείτη» π. Κωνσταντίνου Χατζιδάκη και οι μεγάλοι τον απογευματινό τους καφέ. Τα παιδιά στο τέλος ανέβηκαν στο λεωφορείο, λίγο στεναχωρημένα, γιατί τελείωσε η πολύ όμορφη εκδρομή. Παρ’ όλα αυτά τα παιδιά δεν σταμάτησαν να χαμογελούν και άρχισαν να τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια με την συνοδεία του μαντολίνου του μαθητού του μουσικού σχολείου Ρεθύμνου Δημοσθένους Περάκη, ανεβάζοντας περισσότερο το κέφι όλων. Ο π. Δημήτριος παίρνοντας το μικρόφωνο, ενώ το λεωφορείο έφθανε στο θαλασσοφίλητο Ρέθυμνο ευχαρίστησε τον Τριαδικό Θεό για τις δωρεές Του και τα θρησκευτικά βιώματά και τις πνευματικές εμπειρίες που απλόχερα χάρισε στο Κατηχητικό Σχολείο της Αγίας Φωτεινής και τόνισε ότι η καρποφορία του είναι έργο του Θεού και όλοι εμείς είμαστε απλώς οι διάκονοί Του. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο Γ΄ Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας εις την Βασιλεύουσα που συμμετείχε κατόπιν εντολής του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Ευγενίου και ανέφερε χαρακτηριστικά αυτό που τόνισε και στη Α.Π.Θ ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά την εναρκτήρια ομιλία Του ότι πρέπει να ακούμε τον Επίσκοπό μας και να ενεργούμε κάτω από τις ευλογίες Του και όχι στα κελεύσματα των «γεροντάδων», πράγμα το οποίο δημιουργεί ποικίλα προβλήματα στον εκκλησιαστικό χώρο. Εμείς ανέφερε όχι μόνο έχουμε την ευλογία του Επισκόπου μας κ.κ. Ευγενίου στο Κατηχητικό μας Σχολείο, αλλά βιώνουμε και την πατρική αγάπη και μεριμνά Του για τα παιδιά μας και αυτή η εν Χριστώ αγάπη μεταξύ Επισκόπου- παιδιών- κατηχητών είναι αυτή που αυξάνει τους καρπούς του κατηχητικού μας έργου, αλλά δεν παρέλειψε να εξάρει και την αμέριστη συμπαράσταση του Προϊσταμένου της Ενορίας μας π. Χαραλάμπου Κουτάντου. Μάλιστα την ώρα που αναφερόταν στον Μητροπολίτη μας κ.κ. Ευγένιο τα παιδιά ξέσπασαν σε ένα αυθόρμητο χειροκρότημα.

Τέλος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον ευπατρίδη Ρεθεμνιώτη επιχειρηματία κ. Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη για την ευγενική του χορηγία προς το Κατηχητικό Σχολείο της Ενορίας και τόνισε πως τόσο εκείνος, όσο και η σεβάσμια και ερίτιμος σύζυγός του Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ουνέσκο και Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων παιδιών με καρκίνο «Ελπίδα» κυρία Μαριάννα, συνεχίζουν το πολυδιάστατο Εθνικό και Φιλάνθρωπο Έργο τους ακολουθώντας το παράδειγμα της αειμνήστου μητρός του Χρυσής της κεράς του Ρεθύμνου, η οποία καθ’ όλη την επίγεια παρουσία της υπήρξε το πρότυπο της αγάπης και της φιλανθρωπίας προς τον πονεμένο συνάνθρωπο, χωρίς όρια και προϋποθέσεις.

 

Ακόμη εξέφρασε ευχαριστίες προς την γνωστή Ρεθυμνιώτισσα δημοσιογράφο κ. Εύα Ντελιδάκη για το δώρο που πρόσφερε και κληρώθηκε στην εκδρομή για τα παιδιά, αλλά εξέφρασε και ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τον άρχοντα της Κρητικής παράδοσης και Πρόεδρο του Λαογραφικού Ομίλου «Κουρήτες» κ. Εμμανουήλ Παττακό που πρόσφερε αυτή την εκδρομή δωρεάν προς τα παιδιά μας, τελώντας με αυτό τον τρόπο μνημόσυνο προς την ψυχή της μακαριστής θείας του Μοναχής Ξένης που οσιακώς, έζησε και εκοιμήθη στη φημισμένη Ιερά Γυναικεία Μονή Σαβαθιανών Ηρακλείου τον περασμένο αιώνα.

 

Για ακόμα μια φορά ο π. Δημήτριος αποδεικνύει ότι είναι κοντά στα νέα παιδιά και τα στηρίζει σε όλες τις φάσεις της ζωής τους. Ευτυχώς που σήμερα υπάρχουν άνθρωποι με ευγένεια ψυχής, ευαισθησίες, αγάπη και κατανόηση, οι οποίοι φανερώνουν με τη συμπεριφορά τους και την εν γένει στάση τους, την αξία του ανθρώπινου προσώπου ως εικόνα Θεού.

 

Η χρονιά του κατηχητικού σχολείου «κλείνει» με πολλά χαμόγελα και με χαρά, διότι τα παιδιά κέρδισαν πάρα πολλά από αυτή τη χρονιά, γνώρισαν νέες παρέες και η καρδιά τους γέμισε με αγάπη. Το γεγονός αυτό είναι παρήγορο στους απαράκλητους καιρούς που ζούμε και μας δίνει την ελπίδα ή μάλλον την βεβαιότητα ότι δεν χάθηκαν όλα.