Οδικός Άξονας ταχείας κυκλοφορίας

Στην Κρήτη των παραπάνω από 600.000 ντόπιων κατοίκων αλλά και των εκατομμυρίων επισκεπτών και τουριστών κάθε χρόνο (το 2013 αφίχθησαν συνολικά 3.606.442 τουρίστες) ο οδικός άξονας ταχείας κυκλοφορίας, ο ΒΟΑΚ δηλαδή, που αποτελεί τη μόνη οδική λύση μετακίνησης από ανατολή σε δύση και που ενώνει τις πόλεις, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια του νησιού μεταξύ τους, βρίσκεται σε πραγματικά άθλια κατάσταση, με αποτέλεσμα να θρηνούμε δεκάδες νεκρούς κάθε χρόνο. Αλλά ως γνωστόν η χώρα μας συγκαταλέγεται στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης σε τροχαία δυστυχήματα.

 

Σε όλους τους δρόμους του κόσμου οι άνθρωποι υπολογίζουν το μήκος των δρόμων βάσει των χιλιομέτρων. Εμείς εδώ στη Κρήτη έχουμε το θλιβερό προνόμιο να μετράμε το μήκος του δρόμου και με εικονοστάσια. Λυπάμαι πολύ γι’ αυτήν την μακάβρια εικόνα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, κατά μήκος της εθνικής-καρμανιόλα υπάρχουν περίπου 4.000 εικονοστάσια. Η θλιβερή αυτή κατάσταση, επικρατεί εδώ και χρόνια στοn κύριο αυτοκινητόδρομο του νησιού.

 

Περίπου στους 500 υπολογίζονται οι νεκροί από το έτος 2000. Και ρωτώ, αδυνατώντας να κρύψω την οργή μου για αυτό το ζήτημα, πρέπει να χυθεί (κι άλλο) αίμα για να αποφασίσουμε να δραστηριοποιηθούμε ως κοινωνία; Τι ακριβώς περιμένουμε, να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα της ασφάλτου;

 

Η δικαιολογία της πολιτείας ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ακούγεται κάτι παραπάνω από ενοχλητική στ’ αυτιά μου. Πιστεύω πως είναι καλύτερα να πληρώνουμε με χαρτονομίσματα παρά με αίμα και ανθρώπινες ζωές. Αν δεν υπάρχουν οι πόροι ή δεν βρίσκονται τα απαραίτητα χρήματα από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης για την εφαρμογή μέτρων ασφαλείας σε όλο το μήκος του ΒΟΑΚ, ας εφαρμοστούν τουλάχιστον στα «γνωστά» -πλέον μετά από τόσα θύματα- επικίνδυνα σημεία και τουλάχιστον άμεσα ας αποκατασταθούν οι εγκληματικές ελλείψεις: φωτισμός, σήμανση, προστατευτικό διαχωριστικό στηθαίο (-μεσαίο διάζωμα) και πεζογέφυρες, που γίνονται παγίδες θανάτου για ανυποψίαστους οδηγούς και πεζούς που χάνουν τη ζωή τους.

 

Κάθε ένα από τα θύματα του εθνικού οδικού δικτύου, επιβεβαιώνει ξανά και ξανά τους ισχυρισμούς ότι η Κρήτη έχει ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο (η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1970) που δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις του νησιού. Γι’ αυτούς τους λόγους παραμένει κι ένα από τα πιο επικίνδυνα οδικά δίκτυα στην Ευρώπη και αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες οδικές ντροπές της χώρας μαζί με την Αθηνών-Πατρών.

 

Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο και η πολιτεία οφείλει ν’ ανταποκριθεί στο καθολικό αίτημα των Κρητικών και να λάβει άμεσα μέτρα, καθώς και να προβεί σε ριζικά διορθωτικές παρεμβάσεις κατά μήκος του ΒΟΑΚ.