Όσο πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές, τόσο θα ακούμε από κάθε πολιτική πλευρά τις δικές της μετρήσεις για τα οικονομικά του κράτους. Άλλο τόσο θα ακούμε για παροχές και ελαφρύνσεις μετά τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα των τελευταίων ετών. Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια και έχει σημασία πως τους χρησιμοποιείς και τι θέλεις να δείξεις. Ειδικά στην οικονομία, που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν γνωρίζει βασικά πράγματα οι υπεύθυνοι μπορούν να σου κάνουν το άσπρο μαύρο και αντίθετα, χωρίς να μπορείς να ξέρεις την αλήθεια, εκτός αν είσαι ειδικός στα οικονομικά ή αν το ψάξεις εξονυχιστικά. Ας δούμε λοιπόν μερικές αναμφισβήτητες οικονομικές αλήθειες.
Πρόσφατα μαζί με το υποτιθέμενο θηριώδες πλεόνασμα ανακοινώθηκε και το χρέος. Το οποίο, για μια ακόμη χρονιά αυξήθηκε κατά 4,9 δισ. ευρώ, παρά τις όποιες θριαμβολογίες των κυβερνώντων. Για να μπούμε περίπου στο κλίμα και να καταλάβουμε τι ακριβώς θα πει πρωτογενές πλεόνασμα, στο 4.4% όπως ανακοινώθηκε, θα πρέπει να ξέρουμε τα παρακάτω. Έπρεπε, με βάση τα συγκεκριμένα ποσά που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα, αφού έχουν πληρωθεί οι τόκοι του χρέους, να περισσέψουν κάπου 2 δις €, τα οποία έπρεπε να μειώσουν το χρέος. Αντί να γίνει αυτό όμως, το χρέος αυξήθηκε! Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος δηλαδή, υπάρχει μια μαύρη τρύπα που καταπίνει ότι βρει μπροστά της και στη συγκεκριμένη περίπτωση το αίμα των ελλήνων φορολογουμένων.
Οπότε για ποιά πλεονάσματα μιλάμε; Απλά φαίνεται πως ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για μείωση του χρέους, παρά τη φορολογική καταιγίδα και αφαίμαξη των φορολογουμένων τα τελευταία χρόνια, αφού όπως δραματικά διαπιστώνεται, ότι και να κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη, τελικά όχι μόνο δεν καταφέρνουν να μειώσουν, αλλά αυξάνουν το χρέος, έχοντας σαν μεγάλο βραχνά και τα φέσια του δημοσίου, που δεν λένε να πέσουν με τίποτα.
Και όπως μπορεί να δει κάποιος με καθαρό μυαλό και λίγο κατατοπισμένος με τα οικονομικά, προκύπτει ότι την περίφημη τριετία των υποτιθέμενων θηριωδών πλεονασμάτων, τα έτη 2016-18, με πάνω από 22 δισ.€ λογιστικά εγγεγραμμένων πλεονασμάτων, οι υποχρεώσεις του κράτους σταθεροποιήθηκαν σε 4 δισ. € υψηλότερα, ενώ έχουν αφαιρεθεί από την οικονομία πάνω από 16 δισ. € σε μέτρα που πήρε η κυβέρνηση πάντα σε βάρος των φορολογουμένων!
Αν δούμε τις καθαρές υποχρεώσεις της χώρας, καταλαβαίνουμε απόλυτα ότι το δημοσιονομικό πλεόνασμα (όπως είπα στην αρχή, πλεόνασμα αφού πληρωθούν οι τόκοι!) προφανώς ποτέ δεν υπήρξε και αν υπήρξε, σε καμία περίπτωση δεν πήγε στο χρέος και φυσικά ούτε στους πολίτες, οι οποίοι το γνωρίζουν πολύ καλά, αφού τα τελευταία χρόνια βλέπουν σταθερά τα οικονομικά τους να μειώνονται και όχι να αυξάνονται.
Πρόσφατα επίσης το ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ ανάμεσα στα άλλα στοιχεία έδωσε και τα βάρη που επωμίστηκε ο ελληνικός λαός για κάθε μνημόνιο ξεχωριστά. Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία τα οποία ποτέ δεν διαψεύστηκαν από κανέναν, για το 1ο μνημόνιο τα βάρη ήταν 22,5 δις. Στη συνέχεια μας ήρθε το 2ο μνημόνιο για να διορθώσει τα λάθη του 1ου και πρόσθεσε 27 δις βάρη επιπλέον! Δηλαδή η συνολική επιβάρυνση του 2ου μνημονίου ήταν στα 47 δισ.! Που σημαίνει αθροιστικά 1ο και 2ο μνημόνιο επέφεραν πρόσθετα βάρη στους πολίτες στο ύψος των 69 δισ.! Αλλά είχε και συνέχεια αφού με το σκίσιμο των μνημονίων και την κατάργηση τους, με ένα νόμο και ένα άρθρο όπως είχε ειπωθεί, οι πολίτες φορτώθηκαν ακόμη 39,9 δις βάρη, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό που επωμίστηκε ο ελληνικός λαός στα 173,6 δις ευρώ! Είναι αξιοσημείωτο ότι τα βάρη από το 3ο «σκισμένο και καταργημένο με νόμο» μνημόνιο επιβάρυναν τον ελληνικό λαό με το 60% της συνολικής προσαρμογής των τριών μνημονίων! Παράλληλα πολύ πρόσφατα στοιχεία δείχνουν πολύ μικρή ανάπτυξη 1,3% σε σχέση με αυτό που έχει υπογράψει η χώρα μας 3,5%, αύξηση των εισαγωγών 9,3% και πτώση στην κατανάλωση που υπολογίζεται στα 500 εκατομμύρια ευρώ. Εγγεγραμμένα πλεονάσματα με πάνω από διακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους να περιμένουν στην ουρά, για να πάρουν την πολυπόθητη κατακρεουργημένη πλέον σύνταξη τους, μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε και ας μην είναι οικονομολόγος. Το βασικό ερώτημα πάντα παραμένει επίκαιρο και είναι το «που βαδίζουμε σαν χώρα τελικά;»
Χρήμα από το πουθενά και ως δια μαγείας καμία κυβέρνηση και κανένας οικονομολόγος δεν μπορεί να βρει. Για να μπορέσει μια χώρα να έχει υγιή πλεονάσματα θα πρέπει να παράξει πλούτο, μέσα από συγκεκριμένη στρατηγική και διαδικασίες, κάτι που δυστυχώς στη χώρα μας έχει συμβεί σπάνια στη νεότερη ιστορία της και προφανώς τα τελευταία χρόνια δεν συμβαίνει, εκτός και αν συμβαίνει και εγώ δεν το ‘χω πάρει χαμπάρι. Γιατί τότε και μόνο τότε θα μπορούν να γίνουν έστω μικρές αυξήσεις στους μισθούς, να αλλάξει η ψυχολογία του κόσμου, να πάρει μπροστά η παραγωγή και η κατανάλωση ώστε να ισορροπήσουν κάπως τα πράγματα και να ανασάνει λιγάκι επιτέλους ο ταλαιπωρημένος Έλληνας.
Με λίγα λόγια αυτό που πριν από μόλις τέσσερα χρόνια φαίνονταν αδιανόητο συνέβη και η υποτιθέμενη κυβερνώσα αριστερά με τις επιλογές της, κατάφερε να αγιοποιήσει τα άλλα δυο μεγάλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) τα οποία φέρουν και τη βασική ευθύνη, αφού κυβέρνησαν επί 40 χρόνια στη μεταπολίτευση, για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά και να ειπωθούν ακόμη περισσότερα από όλες τις πλευρές. Μετά από τη σχεδόν δέκα χρόνων οικονομική κατρακύλα της χώρας, εκείνο που πρέπει να απαντηθεί από τους υπευθυνοανεύθυνους είναι, για το πότε επιτέλους προγραμματίζεται σοβαρά και απαρέγκλιτα ότι θα υπάρξει η πολυπόθητη έξοδος από τα μνημόνια;
Προεκλογικά πυροτεχνήματα του τύπου, θα δοθεί επίδομα από το υποτιθέμενο πλεόνασμα ή θα γίνει μείωση του ΦΠΑ, υποθέτω ότι τα γνωρίζουν πλέον οι πολίτες αρκετά καλά, ξέροντας ότι γίνονται απλά και μόνο προς άγρα ψήφων. Γι’ αυτό άλλωστε ανακοινώνονται, ως διά μαγείας πάντα παραμονές εκλογών από κάθε κυβέρνηση, προσπαθώντας να δελεάσει τους πολίτες ώστε να ξαναβρεθεί στην εξουσία. Εκτός και αν οι πολίτες είναι πλέον τόσο αφελείς, έτσι ώστε να πιστεύουν ότι τους σερβίρουν τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ, για τον σχηματισμό εντυπώσεων και μάζεμα ψήφων.
Τα συμπεράσματα δικά σας!
