Τα λόγια είναι τόσο μικρά απέναντι στον πόνο που νιώθουν οι γονείς της μικρής Νεκταρίας που τόσο σύντομα μας άφησε για το μεγάλο της ταξίδι. Φεύγοντας, όμως, χάρισε ζωή σε άλλους πέντε συνανθρώπους μας με τη δωρεά των οργάνων της…
Πόνος μεγάλος πιστέψτε με, τον έχω ζήσει με την απώλεια της ανιψιάς μου της Κωνσταντίνας, που την ένιωθα και τη νιώθω σαν παιδί μου, έφυγε τόσο ξαφνικά και απρόσμενα μόλις στα εικοσιένα της χρόνια.
Μεγαλείο ψυχής και ανθρωπιάς οι γονείς της μικρής Νεκταρίας που έχω την τιμή να γνωρίζω, ο πατέρας της ο Γιώργος Μπαλάσης, διοικητής Τροχαίας Ρεθύμνου και η μητέρα της Ιωάννα Μπαλάση, αστυνομικός.
Σύσσωμη η αστυνομία πενθεί αλλά και ο ρεθυμνιώτικος λαός και βρίσκεται στο πλευρό των γονιών της, για τη μεγάλη αυτή απώλεια ενός μικρού κοριτσιού που μόλις στα δεκαεπτά της, ανέβηκε στον ουρανό και έγινε άγγελος. Και όμως οι γονείς με γενναιότητα και παραδειγματισμό, με όσα αποθέματα ψυχικής δύναμης είχαν, παρόλο τον μεγάλο πόνο τους, έδωσαν ζωή σε άλλους πέντε συνανθρώπους μας με τη δωρεά οργάνων της κόρης τους. Μεγαλείο ψυχής και ανθρωπιάς.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αμνάτου που σκέπασε αυτό το αγγελούδι.
Υπομονή και κουράγιο στην οικογένεια. Η μικρή Νεκταρία θα συνεχίσει να ζει στα σώματα των πέντε συνανθρώπων μας που τους έδωσε ελπίδα και ζωή με τη δωρεά των οργάνων της. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο άγγελος αυτός δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
