Αυτές οι καθημερινές υπομνήσεις για τον επικείμενο όλεθρο της εξόδου της χώρας από τον σκληρό «πυρήνα» της ευρωζώνης μού θυμίζουν τους παραδοσιακούς «μπαμπούλες» και «δράκους» του «αφορισμού» σε βάρος των «Αντίχριστων εθνοκτόνων», – τύπου Καζαντζάκη ή Ελευθερίου Βενιζέλου – αλλά και τον άλλο μεγάλο «Δράκο», εκείνον του «Κομμουνισμού» που απειλούσε για δεκαετίες την εθνική συνοχή, η οποία διασφαλίστηκε με τους πρωταγωνιστές της περιόδου π.χ. «Χίτες», «Μαυραγορίτες» και «Ταγματασφαλίτες»! Σε κάθε ιστορική περίοδο λοιπόν, ελλείψει Γκέμπελς, πρέπει να λειτουργεί η συνταγή των «Δράκων», μέσω των οποίων το ποίμνιο βελάζει αμέριμνα και ακολουθεί τον ποιμένα, έστω κι αν οδηγεί τα πρόβατα επί σφαγή στο πλησιέστερο σφαγείο, -κατά προτίμηση ευρωπαϊκό- με σύγχρονες εγκαταστάσεις και προηγμένη τεχνολογία.
Άλλωστε τα πρόβατα, που εξώκειλαν τρώγοντας όλο το σανό με ζωηρές προβατίνες και άλλες τινές διασκεδάσεις, όπως υπενθύμισε ο πάντα «ευφυής» Ντάισεμπλουμ, παραφράζοντας τα Παγκάλεια «ρητά» αξίζουν τη «σφαγή» στο «ευρωσφαγείο». Αν κάποιο ατίθασο αμνοερίφιο λοξοδρομήσει καθ’ οδόν, πρέπει να επανέλθει πάραυτα και να του υποδειχθεί ο ορθός δρόμος, αφού δηλώσει βεβαίως «μετάνοια» και υπακοή, όπως είθισται παλαιόθεν σε ανάλογες περιπτώσεις παραστρατημάτων και κατάλληλη επιμόρφωσή των εκπεπτωκότων.
Θα ήταν επομένως άδοξη η ατίμωση του έθνους, όταν αυτό γλίτωσε από τη λαίλαπα των «Αντίχριστων», των «Κομμουνιστών» μετά τον Πόλεμο, να πέσει τώρα τόσο άδοξα από τη «δραχμολαγνεία» όσων διαμαρτύρονται για το παρατεταμένο πλιάτσικο της χώρας από τους ευρωατλαντικούς «θεσμούς» που προτάσσουν τις αρχές του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης και της Δημοκρατίας – προπάντων αυτής!
Το «θέατρο του παραλόγου» καλά κρατεί, οι θεατές μπιζάρουν τα «νούμερα» των υποκριτών και όσο το εισιτήριο των παραστάσεων θα πληρώνεται σε ευρώ οι «παραγωγοί» – ή μήπως οι «προαγωγοί»;- θα δηλώνουν την ικανοποίησή τους!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
