Οι επισημάνσεις έγκυρων οικονομολόγων και ο κόλαφος

Εμάς μας δανείζουν με μέσο επιτόκιο μόλις 1,7% το οποίο μειώθηκε ακόμα περισσότερο μετά την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup. Επομένως οι ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον των Ευρωπαίων Εταίρων μας, περί τοκογλυφίας δέον όπως λογίζονται εξ’ αντικειμένου αβάσιμες, και κακόβουλες, εφ’ όσον δεν ευσταθούν».
«Το πρόβλημα όμως» μας λένε οι ίδιοι «βρίσκεται αλλού. Η πραγματικότητα για την οικονομία της χώρας, όπως είχε διαμορφωθεί, τώρα και δεκαετίες, είναι πολύ χειρότερη από ότι περιμέναμε, διότι ακόμα και μετά τη χρηματοδοτική στήριξη των δισ. που μας δόθηκε, όση διαγραφή χρεών, και αν εφαρμοστεί στην πράξη, όση ρευστότητα και αν επέλθει, αν δεν πραγματοποιηθούν οι παρατεταμένες, διαιωνιζόμενες και μηδέποτε υλοποιούμενες αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να εξυγιανθεί, να οδηγηθεί σε ανάκαμψη, ούτε καν να βελτιωθεί, αν δεν καταπολεμηθούν οι παράγοντες, που εμποδίζουν την πρόοδο». Και ποίοι είναι αυτοί οι παράγοντες; Είναι τα κατά κόρον λεγόμενα «μέτρα» ήτοι ένα πλήθος μεταρρυθμίσεων, που θα έπρεπε ούτως ή άλλως, να τα είχαμε από μόνοι μας προγραμματίσει και εφαρμόσει προ πολλού. Ποιά είναι αυτά τα μέτρα; Είναι πρωτίστως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Είναι η μείωση της σπατάλης στις δημόσιες επιχειρήσεις. Είναι ευνόητο ότι υπάρχουν και οι έντιμοι εργολάβοι, όμως υπάρχουν και εκείνοι, οι οποίοι οσμίζονται πλιάτσικο στα δημόσια έργα. Μείωση του μεγέθους και βελτίωση τρόπου λειτουργίας του δημοσίου τομέα (γραφειοκρατία). Εν γένει εκ βάθρων εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης. Επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης. Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων. Βελτίωση λειτουργίας του ασφαλιστικού συστήματος. Ολοκλήρωση κτηματολογίου. Εκ βάθρων αλλαγή του αναχρονιστικού μας συστήματος (απλοποίηση). Αναβάθμιση της υγείας και της παιδείας. Ιδιωτικοποιήσεις και πάρα πολλά άλλα μέτρα τα οποία εμπίπτουν σ’ αυτήν την κατηγορία των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Αυτά τα μέτρα είμαστε υποχρεωμένοι -μας λένε οι οικονομολόγοι- να τα πραγματοποιήσουμε το ταχύτερο δυνατόν, αυθωρεί και παρά χρήμα, δηλαδή όπως μας έλεγαν οι παλαιοί καθηγητές, μια λέξη άγνωστη σήμερα «αμελλητί».
Επομένως είναι αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις και ότι άλλο περιλαμβάνουν τα δυσάρεστα, ανεπιθύμητα μνημόνια, όπως και η επιτάχυνση αυτών. Η εποχή των παχιών αγελάδων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και θα επιτύχουν οι μεταρρυθμίσεις μόνο με την ποινικοποίηση των οικονομικών εγκλημάτων όπως της φοροδιαφυγής, των πλαστών τιμολογίων, της υπερσυνταγογράφησης, της πάσης φύσεως νοθείας, ατιμίας και διαφθοράς, που σημαίνει θέσπιση αυστηρών ποινικών διατάξεων καθείρξεως οι οποίες, ούτε θα αναστέλλονται, ούτε θα εξαγοράζονται, αλλά θα εκτίονται στο ακέραιο. Αυτό θα αφορά ιδιαιτέρως τους χρηματοδότες πολιτικών κομμάτων της… αντιπροσφοράς. Είναι ο μόνος τρόπος, είναι η μόνη αποτελεσματική θεραπεία, για να σταματήσει αυτός ο χορός της αποδεδειγμένης, κατάφορης ανομίας, αυτό το προκλητικό γλέντι της ασυδοσίας και των παραβάσεων. Να αποδοθεί δικαιοσύνη προς κάθε κατεύθυνση, ώστε να πνεύσει άνεμος αισιοδοξίας στους μισθωτούς και σ’ εμάς τους συνταξιούχους, οι οποίοι υφιστάμεθα τις συνεχείς «αφαιμάξεις» των γλίσχρων εισοδημάτων μας.
Με ευχαρίστηση διαβάσαμε προσφάτως μια χαρμόσυνη είδηση. Είναι παρήγορο ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας έχει την πρόθεση, τη βούληση και την αποφασιστικότητα, να προχωρήσει, για να ποινικοποίηση τη φοροδιαφυγή κατά το πρότυπο των Η.Π.Α. Ας ελπίσομε ότι ο κ. Στουρνάρας ως τεχνοκράτης και όχι βουλευτής ανήκων σε κόμμα, θα πράξει κατά συνείδηση και θα ασκήσει το λειτούργημά του με γνώμονα τις υπάρχουσες πολιτικές συνθήκες και όχι τις πελατειακές σχέσεις. Επομένως θα συντομεύσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, θα εφαρμόσει δρακόντεια μέτρα και θα πατάξει τη διαφθορά.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αποδείξει ότι συμπάσχει και συμμερίζεται το δράμα του Ελληνικού λαού. Ο έντιμος πολιτικός σύνεστησε παραδειγματική πάταξη της φοροδιαφυγής και άμεση εφαρμογή ποινικών κυρώσεων.
Απογοητεύει όμως η αδιαφορία των παραγωγικών τάξεων. Δεν ακούσαμε ένα λόγο συγκεκριμένο και καλοπροαίρετο από τους εκπροσώπους των εφοπλιστών, βιομηχάνων, μεγαλοεπιχειρηματιών. Πού είναι η κοινωνική αλληλεγγύη του πλούτου; Πού είναι οι μεγάλοι μας ευεργέτες; Που είναι η κοινωνική ευαισθησία;
Ευτυχώς υπάρχουν τα συσσίτια και η διανομή δεμάτων της εκκλησίας. Συγκινεί ότι ο αριθμός των μερίδων στα ενοριακά συσσίτια των Αθηνών έχει φτάσει αισίως στις 25.000 από τις 3.000 που παρέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Τούτο εν μέσω οικονομικής κρίσης περιποιεί τιμή εις τον ίδιον και στην πολυσχιδή ποιμαντορίαν του.
Με τη σημερινή περίπλοκη συγκυρία, παρεμβάλλονται πολλές οδοί αποκρύψεως των εισοδημάτων και διαφυγής μαύρου χρήματος σε φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού με τις μεθοδεύσεις των off-shore εταιρειών και άλλων δολίων παραπλανητικών και δαιδαλωδών ραδιουργιών.
Πολύ ουσιαστικές οι επικριτικές δηλώσεις του πρώην Υπουργού κ. Δημ. Κρεμαστινού για το «Πόθεν έσχες». Οργισμένος ο έντιμος πολιτικός χαρακτήρισε τον τρόπο υποβολής του «πόθεν έσχες» ως μια «φαρσοκωμωδία που συνεχίζεται», «Δε μας ενδιαφέρει» τόνισε «το τι έχει ο καθένας, αλλά το πώς το απέκτησε».
Η κυβέρνηση οφείλει να φορολογήσει τον πλούτο, όπως υπέδειξε η Τρόικα και η Καγκελάριος Μέρκελ, να πατάξει τη φοροδιαφυγή, το λαθρεμπόριο και όλα τα οικονομικά εγκλήματα, τα οποία οργιάζουν με τρόπο αυθαίρετο και ασύδοτο. Η διαφθορά σύμφωνα με Έλληνες και ξένους οικονομολόγους είναι μια ορατή, θανάσιμη απειλή για τη χώρα μας.
Αναγκαία τα μαθήματα και η γνώση που ήθελε να λάβει ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από τη Λατινική Αμερική. Πώς τον νουθέτησε και τί το συμβούλεψε όμως ο συνετός πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα, ο οποίος έχει πικράν πείραν, αλλά και τη δέουσα ωριμότητα από την εξαθλιωμένη οικονομία της χώρας του παρά το γεωργικό της πλούτο: «Οι Έλληνες σ’ αυτή τη στιγμή της κρίσης πρέπει να παραμείνουν ψύχραιμοι, να έχουν μεγάλη θέληση, να συζητούν διεξοδικά και συναινετικά και να αναζητούν λύσεις για την κρίση. Να μη γίνονται σχόλια για την κρίση τα οποία δεν ωφελούν, αλλά συζήτηση για να βρεθούν ποιες είναι οι λύσεις». Πατρική παρέμβαση από το γηραιό πρόεδρο, αλλά και η ψυχρολουσία αναπάντεχη.
Ο πρόεδρος Λούλα ο πολιτικός με την εμπειρία, το βίωμα και τη γνώση, αλλά και με την οξυδέρκεια, δεν τα βλέπει τα πράγματα τόσο εύκολα, επισημαίνει τους κινδύνους και προτείνει συνεργασία και συναίνεση με την Κυβέρνηση, η οποία είναι ούτως ή άλλως η συνισταμένη και ο εκφραστής όλων των πολιτικών αποχρώσεων.
Αλλά εμείς τα ξέρουμε όλα. Τι είναι αυτά που μας λέει ο Λούλα; Και να ισχυρίζεται πως είναι και αριστερός, Ντροπή του.