Αναφέρθηκε περιπαικτικά στα μόλις 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ των αγροτικών επιδοτήσεων που εισπράξαμε το 2012, από την Ε.Ε. Αναφέρθηκε και στις θέσεις του Κόμματός του και είπε ότι «Η εφαρμοζόμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε. και η απουσία εθνικών πολιτικών για τη βελτίωση των υποδομών της αγροτικής οικονομίας και της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, οδηγεί σε ουσιαστική καταστροφή την αγροτική οικογενειακή εκμετάλλευση και γενικότερα, τους μικρομεσαίους αγρότες». Είπε ότι «Το τρίπτυχο λιγότερα προϊόντα, λιγότερες επιδοτήσεις, λιγότεροι αγρότες, αποτελεί σαφή πολιτική κατεύθυνση της Ε.Ε., αλλά και του Ελληνικού υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης». Μίλησε για ψίχουλα, για κοροϊδία του Αγρότη, για την ανάγκη «Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής, μακριά από το διευθυντήριο των Βρυξελλών» και «για την ανάγκη δυναμικών κινητοποιήσεων του κλάδου», για μια ακόμη φορά. Δεν γνωρίζω σε ποια «συνιστώσα» ανήκε, αλλά ή «ξύλινη γλώσσα» που χρησιμοποιούσε θύμιζε το ΠΑΣΟΚ, του τέλους της δεκαετίας του 1970. Λες και η Ε.Ε., μας τα όφειλε τα χρήματα των επιδοτήσεων και είχε υποχρέωση να μας τα καταβάλλει. Και δεν πρέπει να νομιστεί ότι τα 2,2 δισ. προέρχονται από τη συμμετοχή μας στον Προϋπολογισμό της Ε.Ε. Το 2006, για παράδειγμα, συμμετείχαμε στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. με 1,8 δισ. και πήραμε ως εισροές κοντά 7 δισ., δηλαδή 5 δισ. παραπάνω. Το έψαξα λοιπόν λίγο το θέμα των αγροτικών επιδοτήσεων και διαπίστωσα τα ακόλουθα:
Έχουμε ειδικό καθεστώς ενίσχυσης για το βαμβάκι, ανά στρέμμα. Έχουμε και επί πλέον επιδότηση για την επεξεργασία του. Έχουμε καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης για μια σειρά προϊόντα όπως, ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές ανά δέντρο και σκληρό σίτο ανά στρέμμα. Άλλες επιδοτήσεις για τις μοσχίδες αναπαραγωγής, άλλες για τις θηλάζουσες αγελάδες, αφού κάνουν την αναπαραγωγή, άλλες επιδοτήσεις του βόειου και μοσχαρίσιου κρέατος, αφού μεγαλώσουν οι μοσχίδες, και χωριστές επιδοτήσεις του αιγοπρόβειου κρέατος. Επίσης έχουμε ειδικές ενισχύσεις ανά εκτάριο για την καλλιέργεια πατάτας, φασολιού και εσπεριδοειδών, ανά κυψέλη για την παραγωγή μελιού ειδικής ποιότητας και ανά ζώο για την παραγωγή γάλακτος με προορισμό την παραγωγή τυριού. Υπάρχουν και οι τοπικές ειδικές ενισχύσεις, ανά δέντρο για τη διατήρηση της παραδοσιακής καλλιέργειας της μαστίχας Χίου, ανά εκτάριο για την καλλιέργεια κριθαριού στη Λήμνο, τοματακιού και φάβας στη Σαντορίνη, δαμάσκηνων στη Σκόπελο και αγκινάρας στην Τήνο. Τα 2,2 δισ. των επιδοτήσεων, πρέπει να αυξηθούν κατά ένα δισ. ακόμη. Αυτό το ένα επί πλέον δισεκατομμύριο αφορά ειδικότερες των ειδικών επιδοτήσεων, για Αλιείς, για νέους Αγρότες, για αγραναπαύσεις, για αλλαγή προϊόντων, για καινοτομικές μεθόδους γεωργίας κλπ. Δε συνεχίζω, γιατί έγινα ήδη κουραστικός. Δεν θα αναφερθώ στα ποσά κάθε επιδότησης αλλά θα κάνω την ακόλουθη απλοποίηση: Οι ετήσιες αγροτικές επιχορηγήσεις της Ε.Ε. είναι περίπου 3,2 δισεκατομμύρια, σε περίπου 700.000 Έλληνες δικαιούχους. Αυτό, μας κάνει 4.600 ευρώ, ανά δικαιούχο το χρόνο. Φυσικά, άλλος παίρνει μόνο 1.000 ευρώ και άλλος πιθανόν 30.000 ευρώ, αλλά όπως και να το κάνουμε τα ποσά είναι σημαντικά, είναι «τσάμπα» και στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι αφορολόγητα. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι των 500 ευρώ ανά μήνα, παίρνουν λιγότερα, εργαζόμενοι εξαντλητικά για πάνω από 8 ώρες. Και στο τέλος της ημέρας, δεν έχουν δική τους παραγωγή για να πουλήσουν και να κερδίσουν και από αυτήν, αλλά πληρώνουν και εφορία για τα 500 ευρώ.
Εμείς εδώ, ως αγροτική περιοχή τα ξέρουμε τα περί επιδοτήσεων από πρώτο χέρι. Μόλις μπαίνανε τα χρήματα στους λογαριασμούς των αγροτοκτηνοτρόφων, βλέπαμε να θερμαίνεται η Αγορά. Βλέπαμε δεκάδες συζύγους αγροτών να ψωνίζουν παπούτσια, ρούχα και είδη σπιτιού. Βλέπαμε και δεκάδες «αγρότες» να ψωνίζουν θηριώδη 4Χ4 και μαύρα πουκάμισα με τα «ψίχουλα» της Ε.Ε. Όλες αυτές οι συνήθειες έχουν αρχίσει να αλλάζουν μετά την Κρίση. Σήμερα, τα χρήματα της Ε.Ε. αξιοποιούνται όλο και πιο παραγωγικά και πιάνουν πιο πολύ τόπο στο πεδίο για το οποίο δίδονται, δηλαδή στη Γεωργία και την Κτηνοτροφία. Οι αγρότες ξέχασαν πια τις «εργολαβίες» των αλλοδαπών εργατών και ασχολούνται οι ίδιοι με τις καλλιέργειες και με τις συγκομιδές τους. Ασχολούνται ξανά με τα ελαιόδεντρά τους, τα λιπαίνουν και τα κλαδεύουν, για να πάρουν πιο πολύ λάδι. Δείχνουν ενδιαφέρον για τα βιολογικά προϊόντα, τη σαλιγκαροτροφία και τα αρωματικά φυτά. Και χαιρόμαστε που ο Δήμος μας έχει συστήσει ειδική ομάδα Γεωπόνων, για να συμβουλεύσει τους νέους αγρότες και κτηνοτρόφους, για την καλύτερη αξιοποίηση του Φυτικού και του Ζωικού Κεφαλαίου τους. Εκτιμούμε ότι αυτά είναι τα πρώτα βήματα προς ένα σωστό δρόμο, που σίγουρα θα οδηγήσει σε μια διαφορετική, πραγματική ανάπτυξη αυτή τη φορά, για τη Χώρα. Πιο κοντά στη Γη μας, που μπορεί απλόχερα να μας δώσει και πάλι τους καρπούς της, αν ασχοληθούμε συστηματικά με την καλλιέργειά της. Για να πάψουμε να εισάγουμε τομάτες Ολλανδίας, λεμόνια Χιλής, πατάτες Αιγύπτου και «λαχανάκια Βρυξελλών». Για να αρχίσουμε να παράγουμε και να καταναλώνουμε ξανά, Ελληνικά πορτοκάλια, Ελληνικά αμνοερίφια και Ελληνικά κοτόπουλα. Αν το κατορθώσουμε, δεν θα επιστρέφουμε τις επιδοτήσεις που παίρνουμε στους Βόρειους συνεταίρους μας, με τις αγορές προϊόντων από αυτούς, αλλά θα τις αξιοποιούμε τοπικά για το καλό όλων μας. Μακριά από τις κάθε είδους κομματικές σκοπιμότητες, τις καταλήψεις των εθνικών οδών και από συνθήματα όπως το «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά». Και φυσικά μακριά από τους κάθε λογής «αγροτοσυνδικαλιστές», από όποια παράταξη και αν προέρχονται, που θα εξαφανιστούν «εν μια νυκτί», μη έχοντας πια λόγο υπάρξεως.
ekyriakakis@yahoo.gr